يكسال پس از جنگ عراق
۱۳۸۲ اسفند ۲۹, جمعه
مدتى كوتاه پس از آغاز جنگ عراق ، صدراعظم آلمان در نطقى تلويزيونى گفت : هموطنان عزيز ، ما تا آخرين لحظه كوشيديم مانع از جنگ شويم . وى افزود: من اطمينان دارم كه راه ديگرى براى خلع سلاح كردن ديكتاتور عراق وجود داشت يعنى راه سازمان ملل متحد وخوشحالم كه در اينباره نيز اكثريت چشم گيرى در آلمان در ديگر كشورهاى جهان ودر شوراى امنيت سازمان ملل متحد با من هم عقيده اند. تصميمى كه براى آغاز جنگ اتخاذ شد تصميمى غلط است زيرا راه جنگ بجاى راه صلح در پيش گرفته شده است.
اما در همان روزها رهبر حزب اقليت دمكرات مسيحى آلمان ، خانم آنگلا مركل باوجود مخالفت شمار كثيرى از اعضاى اين حزب از آمريكا حمايت كرده و گفت : اين جنگ يك واقعيت است و من از ايالات متحده وسربازان چه زن و چه مرد حمايت ميكنم. اما باوجود مخالفت دولت آلمان با جنگ عراق صدراعظم اين كشور كوشيد مانع از انزواى سياسى آلمان در مقابل آمريكا شود و در عين حال در باره آنچه كه مربوط به مشى سياست خارجى آلمان ميشود ، به همپائى و همراهى با دولت فرانسه ادامه داد كه آن كشور نيز با جنگ عراق مخالفت ميكرد. ژاك شيراك رئيس جمهورى فرانسه در آن هفته ها چندين بار ديدارى از پايتخت آلمان بعمل آورد وباصدراعظم اين كشور گفتگو كرد.
اما در روابط آمريكا و آلمان و بويژه روابط ميان جرج دبليو بوش رئيس جمهورى آمريكا و صدراعظم آلمان گرهارد شرود ، دوران برودت شديد آغاز شد و آنهم باوجوديكه صدراعظم آلمان بارها تاكيد كرد كه اختلاف نظر ميان دوستان امرى عادى است. پس از آنكه آمريكا خاتمه يافتن رسمى جنگ عراق را اعلام كرد، رفته رفته دوران عادى شدن روابط و گرمى مناسبات نيز آغاز شد و اقدامات وسيع آلمان براى حفظ صلح در افغانستان براى جرج بوش فرصتى بود براى تحسين و تمجيد از مساعى آلمان و در پى همين اظهارات رئيس جمهورى آمريكا ، امكان ملاقات اين دوسياستمدار فراهم شد و آنهم در ماه سپتامبر سال دو هزار و سه ميلادى در حاشيه اجلاس مجمع عمومى سازمان ملل متحد در نيويورك .هر چند كه ميان رهبران آمريكا و آلمان مجددا تماس مستقيم برقرار شد ولى اختلاف نظر در باره رويه ائى كه بايد در مقابل عراق در پيش گرفته شود باقى ماند . آلمان خواستار تقويت نقش سازمان ملل متحد در عراق بود و تنظيم يك برنامه زمانى براى احياى حاكميت دولتى ملت عراق . همگام با آن آلمان مساعى خود را براى تعليم دادن ۱۵۰ مامور پليس عراقى در امارات عربى متحده و كمك هاى نوعدوستانه به عراق آغاز كرد و نشان داد كه حاضر به سازش است زيرا كه ثبات اوضاع عراق در انطباق با علائق دولت جمهورى فدرال آلمان نيز است.