وضعيت رسانه هاى عمومى در عراق

پس از سقوط صدام حسين، در رسانه هاى عمومى عراق انقلابى در حال تكوين است.

در مورد وضعيت و نقش اين رسانه ها احمد ال ركابى رئيس راديو دجله ميگويد: «رسانه هاى عمومى با رواج تئورى هاى توطئه و تيترهاى جنجالى تا حدى زيادى در آشفتگى عراق سهيم هستند. مطمئنا رسانه هاى عمومى در رواج آرامش و يا هرج و مرج نقش بزرگى دارند».

هر روز ۱۵۰ تا ۲۰۰ روزنامه مختلف در سطح عراق منتشر ميشوند و بر تعداد فرستده هاى راديوئى و تلويزيونى نيز افزوده شده است.

ركابى در اين باره ميگويد: البته وقتى رسانه هاى گروهى مثل قارچ از زمين سبز ميشوند، اين به معنى وجود يك جامعه باز نيست، بلكه كيفيت اينها هم مهم است.

يكى از دلايل نازل بودن كيفت و محتواى رسانه هاى گروهى به گذشته عراق برميگردد. در دوران صدام رسانه هاى گروهى بيشترنقش روابط عمومى و تبليغات براى رژيم را برعهده داشتند. اكنون نيز وابستگى هاى حزبى بسيار قوى عمل مينمايد.

احمد ركابى ميگويد:

البته كه امروز در عراق آزادى بيان و عقيده وجود دارد. امكان انتقاد از دولت و وزرا وجود دارد، اما بسيارى از اين رسانه ها در زير لواى آزادى بيان به شايعات و تئوريهاى توطئه دامن ميزنند، مثلا چندى پيش روزنامه اى نوشت كه آريل شارون نخست وزير اسرائيل خانه اى را در نزديكى رودخانه فرات خريده است كه اين امر منجر به تشويش اذهان عمومى شد و يا اينكه روزنامه ديگرى نوشت كه سربازان آمريكائى شكلات هائى را در بين كودكان تقسيم كرده اند كه قدرت جنسى را از آنان سلب مينمايد و اينان در آينده قادر به توليد مثل نخواهد بود.

يكى ديگر از مشلات كنونى عراق نبود قانون رسانه هاى گروهى است. اما ال ركابى نسبت به آينده خوش بين است و ميگويد: آزادى رسانه هاى گروهى البته به اين معنى است كه عراقى ها به اينترنت، ماهواره و از اين طريق به رسانه هاى خارجى همچون تلويزيون الجزيره، ال عربى و سى ان ان دسترسى دارند و ميتوانند به تطبيق اخبار و گزارشات بپردازند. به همين خاطر من شك دارم كه يك روزنامه و يا يك فرستنده بتواند در عراق مدت زمان زيادى بدون استفاده از نرم هاى بين المللى دوام بياورد.