وزیر خارجهی افغانستان و مشکلات کشورش
۱۳۸۶ تیر ۵, سهشنبهوزیر خارجه ی افغانستان در گفتگویی با دیرک مولر، همکار دویچهوله، به موارد بسیار اشاره می کند و از جمله با اشاره به تاکتیک مبارزان طالبان میگوید که آنها خود را در میان غیرنظامیان پنهان میکنند و از این راه دولت مرکزی و سپاه حافظ صلح سازمان ملل متحد در افغانستان، آیساف (ISAF)، که زیر فرماندهی ناتو فعالیت میکند، نمیتواند در مبارزه با آنها از هواپیماهای جنگنده استفاده کند. در چنین شرایطی برای آیساف و نیروهای امنیتی افغانستان دو را ه باقی میماند: یا حمله ای انجام ندهند، که موفقیتیست برای طالبان و یا دست به بمباران بزنند که در این صورت مردمی که طالبان خود را در میان شان پنهان کرده اند نیز کشته خواهند شد. سپنتا در جواب این سوال که "نیروهای آیساف چه اشکالات دارند؟" میگوید: «ما احتیاج به هماهنگی بیشتری داریم. در صورتی که همکاری میان با نیروهای آیساف، ماموران امنیتی افغانستان و مردم محل به خوبی صورت گیرد، میتوان امیدوار بود که تلفات غیرنظامیان در حمله به طالبان به حداقل برسد.»
وزیر امور خارجهی افغانستان، بر این نظر است که اگر این هماهنگی بوجود نیاید، طالبان به هدفی میرسد که در پی آن است. جنگنده های طالبان که اکنون ضعیف تر از سابق نیز گشته اند، به هنگام بمباران مناطق مختلف و کشته شدن بعضی غیرنظامیان سعی میکنند تا خود را با مردم محل همبسته نشان دهند و آنها را علیه دولت مرکزب بشورانند. خبرنگار دویچه وله این سوال را مطرح میکند که کشته شدن غیرنظامیان فقط در اثر حمله ی بعضی نیروهای مشخص خارجی در افغانستان، مثل نیروهای آمریکاییست یا این که به همه ی گروه های نظامیان موجود در این کشور مربوط می شود؟ و سپنتا پاسخ میدهد:
«میدانید، بیشترین فشار در مبارزه با تروریسم در افغانستان به گردن آمریکائی هاست. این نکته در مورد بازسازی افغانستان هم صدق میکند. بیشترین بار بازسازی کشور به گردن آمریکائیهاست. نیروهای آمریکائی، بریتانیایی، کانادایی و هلندی در جنوب و شرق کشور مستقرند و بیشترین حملات به طالبان هم در همین نقاط صورت میگیرد. به همین جهت نام آمریکائیان و سربازان چند کشور دیگری که نام بردم بیشتر مطرح میشود.»
سپنتا اما مطرح میکند که تا کنون بارها از نیروهای آمریکایی خواسته شده تا با نیروهای امنیتی کشور همکاری کنند تا شمار تلفات غیرنظامیان در جریان درگیری ها به حداقل برسد و اعتراض چند روز پیش حامد کرزای، رئیس جمهور افغانستان، نیز دال بر این مدعاست.
سپنتا در مورد اعتبار غرب در افغانستان می گوید:
«نه، اعتبار غرب در افغتنستان بر سر جای خود باقی ست. نظامیان غرب به عنوان نیروهای اشغالگر وارد خاک افغانستان نشده اند. بیشتر مردم افغانستان هم چنین نظری را در مورد نیروهای غرب دارند. آنها سبب شدند تا طالبان تار و مار شود، آنها سبب شدند که شش میلیون کودک افغانی به مدرسه بروند. در افغانستان روزنامه ها با آزادی مطلب می نویسند، ما رئیس جمهوری داریم که از طرف مردم و بصورت آزادانه انتخاب شده. ما پارلمانی داریم که رای مردم را با خود آورده است. ما در پنج سال و نیم گذشته ۳۵۰۰ خیابان را در افغانستان اسفالت کرده ایم. وضعیت کشور در بیشتر نقاط سامان یافته و اکنون باید بیشتر به مناطق شرق و جنوب شرقی کشور پرداخت، مناطقی که ناآرامی در آنجا بیشتر است.»
رنگین دادفر سپنتا، وزیر امور خارجهی افغانستان، در ادامه میگوید که چهار وظیفه ی اصلی ِ در پیش روی دولت این کشور است: مبارزه با تروریسم، مبارزه با تولید و قاچاق مواد مخدر، تقویت موسسات دولتی، دادن امکانات بیشتر به مردم و همچنین مبارزه با فساد مالی در کشور.