ورزشکاران چین، شکارچی شماره یک طلا در المپیک پکن
۱۳۸۷ شهریور ۳, یکشنبهپس از ۱۶ روز نبرد در ۳۰۲ عرصه گوناگون، بیست و نهمین دوره از بازیهای المپیک روز یکشنبه (۲۴ اوت) در پکن با برگزاری جشنی باشکوه خاتمه یافت، بازیهایی که روز هشتم اوت با جشنی پرزرق و برق و به یادماندنی آغاز شده بود. همانگونه که انتظار میرفت، ورزشکاران چینی، از امتیاز میزبانی بازیها استفاده کردند و در شکار مدالهای طلا از همه موفقتر بودند.
رکورد طلا
در جدول پایانی مدالها، چین با ۵۱ مدال طلا، ۲۱ نقره و ۲۸ برنز توانست برای اولین بار در مکان اول جای گیرد. به همین خاطر نیز رهبری چین و کمیته مرکزی حزب کمونیست این کشور، در پایان بازیها از موفقیتی تاریخی سخن گفتند، به ویژه آنکه در تاریخ بازیهای المپیک هیچ کشوری نتوانسته، این به این تعداد مدال طلا دست یابد. وزرشکاران چینی که در المپیک ۲۰۰۴ آتن در مجموع ۶۳ مدال کسب کرده بودند، اینبار ۱۰۰ مدال به گردن آویختند.
جالب توجه آنکه ورزشکاران ایالات متحده در مسابقات المپیک پکن، در مجموع ۱۱۰ مدال از آن خود کردند، اما با توجه به ارزش بیشتر مدال طلا، در رتبه دوم جدول پایانی جای گرفتند. البته ابرمرد بزرگ بیست و نهمین دوره از مسابقات المپیک ورزشکاری آمریکایی بود و نه چینی. مایکل فلپس، شناگر پرقدرت ماموریت ناممکن را پشت سر گذاشت و با کسب ۸ مدال طلا رکوردی تازه به پا کرد. درخور توجه آنکه فلپس با کسب مجموعا ۱۴ مدال طلا در دو دوره از بازیها، یعنی ۲۰۰۴ آتن و ۲۰۰۸ پکن، موفقترین ورزشکار تاریخ المپیک محسوب میشود، آنهم با داشتن تنها ۲۳ سال سن. میکل فلپس علیرغم فشرده بودن مسابقات المپیک پکن، ۷ رکورد تازه به جای گذاشت.
بازنده بزرگ
بازنده بزرگ رقابتهای المپیک پکن روسیه بود که در بسیاری از عرصه، میدان را به رقبا واگذار کرد. البته محروم شدن شماری از ورزشکاران روسی به علت دوپینگ، در عملکرد نه چندان موفق روسیه در المپیک بیتاثیر نبود. روسیه در جدول پایانی مدالها، با کسب مجموعا ۶۹ مدال در مقام سوم جای گرفت. این در حالیست که ورزشکاران روسی در مسابقات المپیک آتن در سال ۲۰۰۴، در مجموع ۹۲ مدال به دست آورده بودند و به این ترتیب در بازیهای پکن، گوشهای از برتری خود را از دست دادند.
در کنار چین، بریتانیا نیز توانست شمار مدالهای خود را از ۳۰ مدال در المپیک ۲۰۰۴ آتن به ۴۷ مدال در این دوره از بازیها افزایش دهد و از برندگان المپیک پکن محسوب شود. در بین کشورهای آسیایی تنها دو کشور ژاپن و کره جنوبی بودند که موفق شدند از لحاظ کسب مدال، در جمع ۱۰ کشور برتر جهان قرار گیرند. دیگر کشورهای آسیایی از جمله ایران نتوانستند، انتظارات را برآورده سازند.
حضور ضعیف ایران
پر تعدادترین کاروان ورزشی ایران پس از انقلاب یکی از ضعیفترین حضورها در رقابتهای المپیک را به نمایش گذاشت. از این کاروان ضعیفتر، تیم ورزشکاران ایران در سئول بود که پس از دو دوره غیبت (۱۹۸۰ مسکو و ۱۹۸۴ لس آنجلس) در المپیک حضور یافت و با یک مدال نقره به خانه برگشت. از آن پس وضعیت ورزشکاران ایرانی در هر دوره نسیتا بهتر شد و در بازیهای ۲۰۰۴ آتن، ایران با دو مدال طلا، دو نقره و دو برنز در جایگاه بیست و نهم قرار گرفت.
تیم ایران به یمن مدال طلای هادی ساعی در پایان رقابتهای پکن به مکان پنجاه و یکم دست یافت و اگر این مدال نبود با برنز مراد محمدی باید جایگاه هشتاد و یکمی را در قعر جدول با کشورهایی چون توگو و افغانستان تقسیم میکرد.
دیگر شگفتیهای المپیک پکن
در کنار مایکل فلپس، شناگر برجسته آمریکایی که از او یاد شد، ورزشکاری دیگر نیز همگان را شگفتزده کرد: یوسین بولت، دونده جامائیکایی از ۴۳ رکوردی که در المپیک پکن به جای گذاشته شد، سه رکورد را به خود اختصاص داد: دوی ۱۰۰ متر، ۲۰۰ متر و چهار در ۱۰۰ متر. گذشتهها از این رکوردهای ورزشی، المپیک پکن در زمینههای دیگر نیز رکوردشکن بود.
برای نخستین بار ۲۰۴ کشور و ۱۱ هزار و ۱۹۶ ورزشکار در مسابقات المپیک شرکت کردند که این رقم تا کنون سابقه نداشته است. در این دوره از بازیهای المپیک نیز دوپینگ از موضوعات مورد توجه مسئولان و رسانهها بود. در جریان بازیهای پکن حدود ۵ هزار تست دوپینگ انجام شد که در نهایت به محروم شدن ۱۰ ورزشکار انجامید. در دو مورد، ورزشکاران خلافکار برنده مدال بودند که ناگزیر به پس دادن مدالهای خود شدند.
و اما عملکرد ورزشکاران آلمانی. باید اذعان داشت که از بازیهای المپیک ۹۲ در بارسلون تا کنون، آلمان از لحاظ کسب مدال سیری نزولی را تجربه میکند. آلمانها که در سال ۱۹۹۲ توانسته بودند ۸۲ مدال کسب کنند، در بازیهای پکن تنها ۴۱ مدال به دست آوردند، از جمله ۱۶ مدال طلا.
شهرام احدی / سرویس ورزشی دویچه وله