هنرمندان معاصر در کافه مارکوف تهران

"هزار و یک عصر" نام پروژه‌ای هنری در کافه گالری مارکوف تهران به سرپرستی علی اتحاد است. هنرمندان هنرهای معاصر ایران هر جمعه عصر در این کافه جمع می‌شوند و هر بار یک پروژه در قالب پرفورمنس آرت، ویدئو، چیدمان و… را ارائه می‌کنند.

علی اتحاد سرپرست پروژه "هزار و یک عصر" درباره چرایی اجرای هنرهای معاصری هم‌چون پرفورمنس و چیدمان در فضای کافه به دویچه وله می‌گوید: «مشکل اصلی گالری‌های تهران این است که دامنه مخاطبان آن به افراد حوزه هنرهای تجسمی محدود است و مخاطب عام ندارد. می‌خواستم برای اولین‌بار هنرهای معاصر را از گالری بیرون ببرم.»

در پرفورمنس "مذاکره مستقیم" که یک پرفورمنس مشارکتی است، دونقاش در دو طرف یک شیشه می‌نشینند. داور سکه می‌اندازد و در هر نوبت یک رنگ به هر نقاش داده می‌شود تا روی شیشه کار کنند. به دلیل شفافیت شیشه، هر نقاش مجبور می‌شود نقاشی طرف مقابل را ادامه دهد. نقاشان آن‌قدر سطح شیشه‌ای را با رنگ می‌پوشانند تا دیگر طرف مقابل دیده نمی‌شود.

علی اتحاد می‌گوید شبیه این اتفاق در گفت‌وگوی کلامی هم می‌افتد. کل این اجرا درباره مسئله دیالوگ به صورت عام در جامعه ایران و به صورت خاص در جامعه هنرهای تجسمی بود.

در این اجرا هنرمند پشت اسکنر و چاپگر نشسته است. او ابتدا از چهره خود اسکن می‌گیرد. سپس از نسخه چاپ شده، یک‌بار دیگر اسکن می‌گیرد و این روند را آن‌قدر ادامه مید‌هد تا از تصویر ابتدایی چهره هنرمند چیزی باقی نمی‌ماند.

علی اتحاد: در این اثر یک نفر در یک ردای هزار ساله که بازسازی شده، پشت به جمعیت رو دیوار می‌نشیند و در حال کوک کردن تار است. تاری که البته هیچ وقت کوک نمی‌شود. هر از گاهی ساز کوک می‌شود و بخشی از یک نغمه آشنا را مخاطب می‌شنود و امیدوار است که نغمه ادامه پیدا کند ولی ساز دوباره از کوک خارج می‌شود و دوباره کوک کردن ادامه پیدا می‌کند.

علی اتحاد: کسی که روی زمین خوابیده، مخاطبی است که نسبت به این اثر عکس‌العمل نشان داده و در اجرا سهیم شده است.

در اثر "کتاب‌خوانی بابل" چهار مجری پشت میزی که روی ان پر از کتاب است می‌نشینند. نیکو ترخانی به عنوان مجری اول کتابی را برمی‌دارد و بخشی از آن را می‌خواند. مجری دوم دست بلند می‌کند، نوبت می‌گیرد و کتاب دیگری برمی‌دارد و سعی می‌کند از نوشته‌های کتاب دوم جواب نقل قول‌های کتاب اول را بدهد.

علی اتحاد: کل مسئله درباره دانش است. ما عمدتا وقتی می‌خواهیم درباره چیزی اظهارنظر کنیم، سعی می‌کنیم از جایی نقل قول کنیم تا به گفته خودمان اعتبار ببخشیم.

در این اجرا مخاطبان زیادی هم شرکت کردند. مخاطبان نوبت می‌گرفتند، یکی از کتاب‌های روی میز را باز می‌کردند و شروع به خواندن می‌کردند.

بی مرز - پارناب موخرجی

همه جای - اثر نیما دهقانی

نظم اشیا - اثر نیما زاغیان

کافه گالری مارکوف تهران

کافه گالری مارکوف تهران