هدف شورشگران ايجاد ترس و وحشت بين مردم عراق است

چند روز پيش مقر اياد علاوى نخست وزير عراق هدف حملات بود و فرماندار عراق كه معاونش حدود دو ماه پيش در طى سوقصدى كشته شده بود، خود نيز امروز به قتل رسيد. هدف و پيام اين سوقصدها كاملا روشن است. وقتى نيروهاى شورشگر يا به عبارتى ديگر نيروهاى تروريستى قادر باشند، اعضاى دستگاه دولتى عراق را از ميان بردارند، نشان ميدهند كه قدرت اين دستگاه هم محدود است و هنگامى كه دولت نميتواند حتى از خود دفاع و حافظت كند، چگونه ميتواند حافظ جان و امنيت مردمى باشد كه به زحمت در تلاش پيشبرد فرايند عادى سازى اوضاع در كشورشان هستند.

برگزارى انتخابات سراسرى عراق در پايان ماه ژانويه سال جارى، مهمترين اقدام در اين راستا تلقى ميشود. انتخاباتى كه قرار است در تمامى نقاط كشور برگزار گردد و اولين انتخابات آزادى محسوب ميشود كه عراق تا كنون شاهد آن بوده است. البته توضيح و تشريح اين نكته كه چگونه ميتوان با توجه به بالا گرفتن وخامت اوضاع، دست به برگزارى انتخابات زد، امريست كه در توان هيچكس نيست.

بدبختى در اينجاست كه عقل ميگويد، نخست بايد امنيت و آرمش برقرار شود، تا بتوان انتخاباتى كم و بيش عالانه و منظم برگزار كرد. از سوى ديگر اما به تعويل انداختن انتخابات به معنى پيروزى شورشگران خواهد بود. از اين رو بايد همچنان به موعد برگزارى انتخابات پايبند بود، با وجود اينكه هر چه به تاريخ مورد نظر نزديكتر ميشويم، قهر و خشونت در عراق نيز به همان اندازه شدت ميابد.

اينكه اعضاى دستگاه دولتى عراق كه به قتل ميرسند، چه مسئوليتى برعهده داشته اند، مسئله اى حاشيه اى است. انتخاب اين افراد هم نبايد الزاما توجيه پذير باشد. هر كسى كه با دولت موقت عراق همكارى كند، ميتواند هدف بعدى شورشگران باشد: از سياستمداران گرفته تا ارتشيان و حتى ماموران پليس كه براى كمك به كشورشان و يا كسب درآمد، چنين مسئوليتى را برعهده گرفته اند.

هدف تروريسم هم در واقع ايجاد خوف و وحشت در بين مردم است و حال اگر نشود كه مسؤلين را واداشت كه انتخابات را به تعويق اندازند و حتى از برگزارى آن چشمپوشى كنند، دست كم ميتوان سعى كرد كه از شركت و حضور عراقيان در اين انتخابات جلوگيرى كرد. از اين رو ميتوان پيشبينى كرد كه در طى روزهاى آينده، كسانى كه حتى ذره اى با انتخابات سراسرى عراق سروكار دارند، مورد حمله و سوقصد قرار گيرند.

به همين خاطر نيز عراق به آن امنيت و آرامشى دست نخواهد يافت كه همگان با برگزارى انتخابات به تحقق آن اميد بسته بودند. هر چه شدت ترس و وحشت در بين عراقيها بيشتر و حضور آنها در انتخابات ضعيفتر باشد، شورشگران و مخالفان نيز با تكيه و تحكم بيشترى اين انتخابات را فضاحات خواهند خواند. اما دقيقا اين مخالفان هستند كه مانع آن ميشوند كه عراق راه دستيابى به عادى شدن اوضاع و آرامش را بپيمايد.