1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

نگاه مطبوعات به سوء قصد انتحارى در بندر توريستى ايلات اسراييل

۱۳۸۵ بهمن ۱۰, سه‌شنبه

روز دوشنبه (۲۹ ژانويه) يك فلسطينى ۲۱ ساله اهل غزه خود را در يكى از نانواييهاى بندر ايلات منفجر كرد و ۳ نفر ديگر را نيز با خود به كام مرگ كشاند.

https://p.dw.com/p/A5Z1
سوء قصد انتحارى در بندر ايلات در اسراييل
سوء قصد انتحارى در بندر ايلات در اسراييلعکس: AP

مفسر روزنامه ”زالتسبورگر ناخريشتن Salzburger Nachrichten“ در اين باره مى‌نويسد: ”براى رييس جمهور ميانه روى فلسطينيان محمود عباس كه خشونت را به طور مطلق رد مى‌كند، بخصوص شرم‌آور بود كه سوء قصدكننده در ايلات آشكارا از صفوف هواداران جنبش الفتح بود. بار ديگر ثابت مى‌شود كه عباس كنترل هيچ چيز را در دست ندارد، حتى اعضاى حزب خود را نمى‌تواند كنترل كند. اين موضوع اهميت مذاكرات با عباس را به زير سوال مى‌برد، چون رييس جمهور فلسطينيان تقريبا هيچ يك از تصميمهاى خود را نتوانسته به اجرا درآورد. در زمانى كه فلسطينيها مدام در حال ريختن خون شهروندان خود هستند، اين سوء قصد با اين هدف روشن انجام گرفته تا توجه فلسطينيان را از مبارزه عليه يكديگر دور كرده و گروههاى متخاصم را در مبارزه عليه اسراييل متحد كند.“

مفسر روزنامه ”ال پايس El Pais“ چاپ مادريد، اسپانيا، عمل سوء قصد كننده انتحارى را به گونه‌اى ديگر ارزيابى مى‌كند. اين مفسر مى‌نويسد: ”هدف حمله به نظر مى‌رسد اين بوده باشد كه تلاشهاى جديد براى شروع گفتگوهاى صلح را نيست و نابود كند. چون با وجود همه خونريزيها مى‌توان جنبشى را در كشمكش خاورميانه ديد. در شهر داووس اسراييليها و فلسطينيها اعلام آمادگى كردند براى آنكه مذاكرات صلح جهشى به جلو داشته باشد.امريكا، اتحاديه اروپا، روسيه و سازمان ملل متحد مى‌خواهند در ديدارى كه با هم در واشنگتن دارند ابتكار عمل را به دست گيرند. اينكه وزيرى عرب عضو كابينه دولت اسراييل شده نيز خود پيشرفتى است. حال بايد كوشيد تا نگذاشت كه صلح، اگر اصولا امكانى براى برقرارى آن وجود داشته باشد، وابسته به عمل چند سوء قصد كننده انتحارى شود.“

مفسر روزنامه ”ميتل دويچه تسايتونگ Mittel Deutsche Zeitung“ چاپ هاله در پى يافتن علل خشونتى است كه خود را از جمله به صورت دعواى خونين ميان حماس و الفتح و عمل تروريستى در ايلات اسراييل نشان مى‌دهد. اين مفسر مى‌نويسد: ”وقتى به دنبال علل خشونت مى‌گرديم، اجتناب‌ناپذير است كه متوجه نياز اقتصادى مبرمى شويم كه بسيارى از فلسطينيان هر روزه با آن درگيرند. اما در آن ميان به كسانى نيز برمى‌خوريم كه از اين نيازمندى استفاده كرده و سرمايه‌اى هنگفت مى‌سازند. و سپس بيهوده دستى نظم‌آور را در ميان هرج و مرجى دامن گستر جستجو مى‌كنيم. شايد وقت آن رسيده باشد كه سياست جهانى بيش از اين در رابطه با امور داخلى فلسطينيان فعال گردد. ارتباط يك جانبه با محمود عباس و سدكشى از جمله مالى در برابر دولتى كه رهبرى آن در دست حماس است، شايد به لحاظ سياسى كار درستى به نظر برسد. اما اين كار كسانى را به حاشيه مى‌راند كه به اميد بهبود اوضاع، تندروان را انتخاب كرده‌اند و به خاطر آنها حاضرند حتى بميرند.“