نگاهى به وضع پزشكان در ايران
۱۳۸۳ شهریور ۶, جمعهاز جمله آنکه برخی از منتقدين اظهار داشتند که خروج بی حساب و کتاب افراد متخصص از جمله پزشک از دانشگاههای کشور تنها عامل درخور توجه اين موضوع است، چرا که درحال حاضر نزديک به ۱۳ هزار فارغ التحصيل بيکار دکترای طب در کشور وجود دارد.
دکتر »مجيد تاجکام« که يک پزشک عمومی ست، در اين باره می گويد: “تنها تا يک دهه ی پيش وضع جامعه ی پزشکی در کشور ما به گونه ای بود که در مراکز مهم درمانی از جمله بيمارستانها، دکترهای وارداتی فراوان ديده می شد و اين به معنای کمبود پزشک بود، اما حالا وضعيت کاملا دگرگون شده است. به نحويی که نه تنها ديگر دکتر هندی، پاکستانی و بنگلادشی در ايران وجود ندارد، بلکه تا آنجايی که من اطلاع دارم، قرار است که دولت اقدام به صدور پزشک به کشورهای ديگر کند”.
وی می افزايد: “مشکلاتی که وجود دارد تاکنون مانع از آن شده است،که دولت و حکومت بتوانند به يک جمع بندی در مورد پزشکان و مسئله ی جذب و استخدام آنها برسند. در نتيجه امروز شاهد آن هستيم که پزشکان،به خصوص پزشکان جوان، از شغل و تخصص خود رويگردان شده اند و به مشاغل ديگر روی آورده اند، که از آن جمله می توان به اشتغال بيش از ۱۰۰۰ پزشک در صنف آژانس مسکن اشاره کرد. و در حالی که در مناطق محروم و روستايی مردم با کمبود پزشک مواجه هستند، در مراکز استانی و تهران تراکم بيش از اندازه باعث بروز مشکلاتی شده است”.
وی از ديگر مشکلات صنف پزشکان را عدم وجود همکاری ميان شرکتها و نهادهای بيمه گر با اطبا عنوان کرده و در اين باره می گويد: سازمان بيمه تامين اجتماعی از انعقاد قرارداد با پزشکان مطب دار جديد خودداری می کند و با عنايت به وضعيت اقتصادی غالب مردم اکثرا توان پرداخت هزينه ی درمان غيربيمه ای را ندارند. بنابراين پزشکان با بحران اقتصادی مواجه می شوند.
فريبرز غريب، گزارشگر صداى آلمان در تهران