نيجريه دستخوش ناآرامى‌هاى مذهبى
۱۳۸۴ اسفند ۳, چهارشنبه
شوب‌افكنى‌ها بهره‌بردارى‌هاى سياسى است.
نيجريه دستخوش ناآرامى‌هاى گوناگون است. از سويى در دلتاى نيجر اعضاى ”جنبش آزاديبخش دلتاى نيجر“ به سربازان كشور حمله مى‌كنند، ۹ تن از كاركنان شركت‌هاى نفتى خارجى را به گروگان مى‌گيرند تا بقولى اين شركت‌ها را از كشور برانند و يا اينكه از شركت بزرگ نفتى ”شل“Shell براى آلود‌ه كردن محيط زيست غرامت بگيرند. از ديگر سوى، مناطق ديگر كشور پس از انتشار كاريكاتورهاى پيامبر اسلام در جرايد غربى دچار اغتشاش مى‌شود، مسلمانان به مسيحيان حمله‌ور مى‌شوند و در عملى تلافى‌جويانه اين بار مسيحيان در جنوب كشور مساجد را به آتش مى‌كشند و مسلمانان را مى‌كشند.
نمايندگان ”انجمن مسيحيان نيجريه“ و نيز سازمان اسلامى ”جماعت النصر الاسلام“ اختلافات را با نگاهى عميق ارزيابى مى‌كنند. آنها معتقدند بروز ناآرامى در دو شهر ”مايدوگورى“ و ”كاتسينا“ بى‌دليل نيست. قرار شده در هر دوى اين شهرها جلسات پرسش و پاسخ در مورد اصلاحات قانون اساسى برپا شود، اصلاحاتى كه اگر انجام گيرند، رييس جمهورى كنونى كشور، مى‌تواند خود را براى سه دوره پياپى نامزد احراز مقام رياست جمهورى كند. مردم از همين بيم دارند. به همين دليل نمايندگان سازمان‌هاى مذهبى از رييس جمهورى خواستند تا براى كاهش هراس مردم و ايجاد آشوب، نظر خود را بيان كند، ولى او سكوت اختيار كرده و همين سكوت بر حدت وخامت اوضاع مى‌افزايد.
دبير كل ”انجمن مسيحيان نيجريه“ نيز مانند دبير كل سازمان ”جماعت النصر الاسلام“ معتقد به سوء استفاده سياستمداران از اختلافات مذهبى است و مى‌گويد: بخصوص در شمال نيجريه عده‌اى از سياستمداران از دستاويزهاى مذهبى در جهت پيروزى بر رقباى سياسى خود استفاده مى‌كنند. ما اين عمل را تقبيح مى‌كنيم و مى‌گوييم كه اين عمل به نفع شمال نيجريه و مصالح مردم آن نيست.
اين در حاليست كه ديگر رهبران همين انجمن موضعى شديدتر اتخاذ مى‌كنند و مسلمانان را از اقدامات تلافى‌جويانه مسيحيان كه در صورت بروز، انجمن قادر به مهار آن نيست، مىترسانند.
نيجريه كشورى است كه بروز اختلافات قومى و مذهبى و ناآرامى در آن تازگى ندارد. دبير كل ”انجمن مسيحيان نيجريه“ با اشاره به همين موضوع اظهار مى‌دارد: اين كشور، كشور ماست. ما بايد از آيند‌ه‌ى آن دفاع كنيم. اگر ما اكنون اجازه بدهيم كه عده‌اى خودخواه خونريزى و ويرانى به راه بياندازند، فردا ديگر كشورى نخواهيم داشت كه آن را كشور خود بناميم و به آن افتخار كنيم.