1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

نمايشگاه دستگاه‌های رسانه‌ای الكترونيكی

اسكندرآبادى۱۳۸۵ شهریور ۱۳, دوشنبه

نمايشگاه رسانه‌های الكترونيكی internationale Funkausstellung از جمعه‌ی گذشته در ساختمان قديمی موزه‌ی دستگاه‌های الكترونيكی رسانه‌ای برلين، گشايش يافت و تا روز چهارشنبه همين هفته ادامه دارد. با اين كه محلی به بزرگی ۱۶۰ هزار متر مربع به اين نمايشگاه جهانى اختصاص داده شده، اما تا اين لحظه خيل ديداركنندگان، گاه صفهای دراز و خسته كننده‌ای ايجاد می‌كنند.

https://p.dw.com/p/A7VE
عکس: AP

بيش از ۸۰ سال از برگذاری نخستين نمايشگاه دستگاه‌های رسانه‌ای الكترونيكی در برلين می‌گذرد. اين نمايشگاه، در طول ساليان دراز، همواره معتبرترين محل معرفی دستاوردهای تازه‌ی جهان الكترونيك مانند راديو، تلفن، ضبط صوت و ... بوده است. نخستين نمايشگاه از اين دست، در سال ۱۹۲۴ برگذار شد كه بيش از ۱۷۰ هزار ديداركننده داشت. در همان سال بود كه ديداركنندگان، راديو را برای نخستين بار در آنجا ديدند.

در سال ۱۹۲۸ برای اولين بار در جهان، تصاوير تلويزيونی از محل اين نمايشگاه پخش شد. اين تصويرها هركدام قطر كوچكی برابر چهار سانتيمتر داشتند. نه تنها دستاوردهای جهان الكترونيك در اين نمايشگاه معرفی شده اند، بلكه اين رخداد بزرگ هميشه محل تماس شخصيتهای معتبر علمی جهان نيز بوده است. برای نمونه، در سال ۱۹۳۰ نمايشگاه يادشده با پيام خوشآمدگويی بزرگترين فيزيكدان وقت، آلبرت آنشتاين و پخش زنده‌ی پيام او از راديو آلمان، آغاز شد. آنشتاين در پيام خود از اوضاع و شرايط پرفراز و نشيب زمانه‌ی ما سخن گفت و يادآور شد: ”فرستنده‌های راديويی، اين اوضاع و شرايط را به روشن ترين، زنده ترين و بهترين حالت پيش چشم می‌آورند. راديو باعث خواهد شد كه احساس بيگانگی متقابل كاملاً از ميان برود. احساسی كه به آسانی باعث بی‌اعتمادی و خصومت مى‌شود”.

در سال ۱۹۳۲ نخستين راديو برای اتوموبيلها در همانجا معرفی و عرضه گرديد. يك سال بعد، فروش راديوی معروف آلمانی كه عنوان گيرنده مردمی به خود گرفت، در محل نمايشگاه آغاز شد و در همانجا ۱۰۰ هزار نمونه از آن به فروش رسيد. اين راديو از جمله به خاطر بهای مناسب آن، به گيرنده‌ی مردمی معروف شد. عرضه‌ی نخستين تلويزيون رنگی جهان نيز، در همين نمايشگاه در سال ۱۹۳۷ انجام گرفت.

از سال ۱۹۴۰ تا سال ۱۹۴۹ برگذاری نمايشگاه رسانه‌های الكترونيكی به علت بروز جنگ جهانی دوم و ويرانيهای ناشی از آن، به تعويق افتاد. از يك سال بعد، يعنی از سال ۱۹۵۰، اين نمايشگاه به مدت ۲۰ سال در شهرهای گوناگون آلمان يعنی دوسلدرف، فرانكفورت و اشتوتگارت برگذار شد تا اين كه از سال ۱۹۷۰ باز به محل اصلی خود در برلين بازگشت.

از سال ۱۹۷۱، اين نمايشگاه رسما حالت بين المللی گرفت و هر دو سال يك بار در محل ويژه موزه‌ی دستگاه های الكترونيكی رسانه‌اى، برگذار می‌شد. اما از دو سال پيش به علت پيشرفت سريع دستگاه‌های الكترونيكی و استقبال همگانى، قرار شد نمايشگاه هر سال يك بار برگذار شود. جالب است بدانيم درست ۳۵ سال پيش بود كه نخستين دستگاه‌های ضبط ويدئو در اين نمايشگاه به فروش گذاشته شد و ۸ سال بيشتر طول نكشيد كه باز اولين CD در همينجا به نمايش درآمد. جز اينها، محل تولد DVD, راديوهای ديجيتال، نوشته‌های مخابره‌ای از طريق تلويزيون و بسياری تازه های ديگر جهان الكترونيك، همين نمايشگاه جهانی رسانه‌ها بوده است. نگاه گذرای تاريخی خود را با اين مطلب به پايان می‌بريم كه در سال ۱۹۹۱ اين نمايشگاه بيشترين بازديد كننده را داشت. در آن سال، بيش از ۵۰۰ هزار نفر از تازه‌های الكترونيكی از جمله نوارهای ديجيتال و سی‌دی های چندبار مصرف، ديدن كردند.

و اما تازه‌ های امسال چه ها هستند؟ جالبترين دستگاهی كه برای نخستين بار به نمايش گذاشته ميشود، ديسك خوانهايی هستند كه دی‌وی‌دی‌های آنها گنجايشی حدود ۵۰ گيگابايت دارند. به عبارت ديگر، بر روی اين دی‌وی‌دی‌ها، كه تا كنون دو ساعت فيلم جا می‌گرفت، حال می‌شود ۲۴ ساعت فيلم ضبط و پخش كرد. البته اين ‌دی‌وی‌دی‌های ويژه، بيشتر به اين خاطر ساخته و عرضه می‌شوند كه فيلم‌های آينده از كيفيتی چندين برابر بهتر از فيلم‌های كنونی برخوردار خواهند بود و به همين دليل، فضای الكترونيكی بيشتری را اشغال خواهند كرد. از اين گونه فيلمها، تا ۹ ساعت می‌شود روی دی‌وی‌دی‌های يادشده ضبط كرد.

تلويزيون نسل آينده، دستگاهی است كه پيش از اين هم به نمايش گذاشته شده بود ولی اكنون با بهای كمتر و تصوير بهتر به بازار آمده است. اين نوع تلويزيونها كه ضخامتشان تنها قدری بيش از يك قاب عكس است، بر صفحه‌ای برابر چهل اينچ، تصاويری پيش چشم ميآورند كه دستكم پنج بار شفافتر و واضحتر از تصويرهای كنونی هستند. به محض اين كه فرستنده‌های تلويزيونی بتوانند برنامه‌های خود را به صورت ديجيتال به شفافيتی كه گفته شد بفرستند، خريد و فروش اين گونه تلويزيونها نيز به طور گسترده آغاز خواهد شد و هر كس ميتواند در اتاق كوچكی پرده‌ای شفافتر از پرده‌ی سينما داشته باشد. ناگفته نماند كه دستگاه‌های يادشده حدود ۳ هزار يورو قيمت دارند و همگان نمی‌تواند به آسانی به اين دستآورد تكنيكی دست يابند.

از دستگاه های جالب ديگری كه در اين نمايشگاه می‌شود ديد و آزمايش كرد، تلفنهای همراه را بايد نام برد. اين دستگاه ها ديگر نه تنها يك تلفن همراه، بلكه تلويزيون، وسيله‌ی پيك الكترونيكى، تقويم، ماشين حساب حرفه‌ای و خلاصه يك كامپيوتر كامل هستند. اين كه بشود به آسانی از طريق تلفنهای همراه، تلويزيون تماشا كرد نيز، از تازه‌های نمايشگاه جهانی رسانه‌ها است.

بی گمان، شما نيز شنيده‌ايد كه در امريكا و اروپا، در بسياری از خودروها دستگاه‌های جهت‌يابی كار گذاشته‌اند كه راننده توسط آنها می‌تواند هر محل ناشناسی را تشخيص دهد و اتوموبيل را به هر نشانی‌ای كه می‌خواهد، راهنمايی كند. در نمايشگاه يادشده، انواع كوچكتری از اين جهت‌ياب‌ها به نمايش گذاشته شده‌اند. حتا نوعی از اين جهت‌ياب‌های كوچك در تلفنهای همراه هم كار گذاشته شده است. دارنده‌ی اين جهت ياب می‌تواند هر آن موضع جغرافيايی خود را با نام و حدود خيابانی كه در آن ايستاده است، مشخص كند.

در اين مجموعه، بايد از نوآوری جالب ديگری هم صحبت كنيم كه هنوز به بازار نيامده و تنها نمونه هايی از آن در نمايشگاه، نشان داده می‌شود. وسيله نامبرده، كاغذ الكترونيكی است. تصور كنيد كه به جای صفحه كليد كامپيوتر، برگه‌ای از جيب خود درآوريد و با قلم مخصوص روی آن بنويسيد و نوشته شما مستقيماً در كامپيوتر يا تلفن همراهتان درج شود. چنين كاغذهايی هم در نمايشگاه به نمايش درآمده اند.

به جز تازه‌های تكنيكی، بايد از بهترسازی دستگاه‌های الكترونيكی رايج هم يادی كرد. شركتهای فيليپس و سونى، مدلهای جديدی از ضبط صوتها، دستگاه‌های فيلمبرداری و تلويزيونهای خود ارائه داده اند كه كوچكتر، سبكتر و آسان تر از مدلهای قديمى‌تر هستند. به طور كلی كمتر كسی است كه به فناوری الكترونيكی علاقه مند باشد و از نمايشگاه جهانی رسانه‌های الكترونيكى، ناخرسند به خانه بازگردد.