نمايشگاهى از آثار ادوارد هوپر، نقاش امريكايى، در موزه ی لودويگ كلن آلمان

اولريش ويلمز Ulrich Wilmes، مدير نمایشگاه، ادوارد هوپر را شخصيتى برجسته و منحصر به فرد در هنر قرن بيستم می داند که با تصاوير و تابلوهای غم انگيز خود که از انسانهای تنها و گوشه نشين کشيده است، راهگشای هنر در آمریکا بود. در اين نمايشگاه مراحل گوناگون رشد و تکامل هنرمند در بيش از ۶ دهه ی خلاقيت هنری ديده می شود.

کارهای ادوارد هوپر در همه ی اروپا معروفند، اما کمتر کسی توانسته است اصل تابلوهايش را به چشم ببيند. زيرا تقريبا بجز ۲ تابلو همگی در اختيار موزه‌های آمريکايی هستند. از اين‌رو هوپر را آشنايی ناشناس تعريف می کنند، چون در واقع هوپر با تابلوهايش هميشه بر روی کارت پستالها و پوسترها در همه جا حضور داشته است.

تابلوی »Nighthawks« اثر وی که پيکر ۳ ميهمان آخر شب را در زير نور سرد يک رستوران در نيويورک سالهای دهه ی ۴۰ نشان می دهد، يکی از معروفترين تابلوهای قرن بيستم است، که بارها به صورت پوستر چاپ شده است. هوپر با چاپ تابلوهايش بر روی پوستر در سرتاسر جهان معروف شده بود.

در تابلوهای او هميشه تنهايی و بيگانگی به چشم می خورد. آثار ادوارد هوپر حتا الهام بخش کارگردانان سينما بوده است. چنانچه آلفرد هيچکاک Alfred Hitchcock از تابلوی »خانه ای در حاشيه ی راه آهن« برای ساخت ميهمان خانه ای در فيلم »روح« الهام گرفته بود. و ويم وندرز Wim Wenders، کارگردان آلمانی نيز از تابلوی Nighthawks برای فيلم خود به نام »پايان خشونت« استفاده کرده است. اين کارگردان برآنست که ميان فيلم او و آثار هوپر وجوه تشابهی ديده می شود.

در نمايشگاه موزه ی لودويگ همچنين تابلوی دو کمدين به نمايش گذارده شده است که هنرمند در آخرين سال زندگيش، هنگامی که بيمار بود، خلق کرده است و گويا اشاره ای ست به وداع آخرين او با زندگی. اين تابلو يک زوج دلقک را نشان می دهد که بر روی صحنه با کرنش کردن تماشاچیان را بدرود می گويند. هوپر بدينگونه خروج خود را از صحنه ی زندگی به تصوير کشيده است.