نشان "شواليه لژيون افتخارى" به خانم آليس شوارتسر، مدافع حقوق زنان

آليس شوارتسر يك ژورناليست، نويسنده و پيش از هرچيز يك زن است. زنى كه سالهاست براى دفاع از اين زن بودن و آنچه او را متمايز ميكند، پا به ميدان گذاشته. براى درگير شدن با هرآنچه اين زن بودن را به مانعى براى كامل بودن، انسان بودن و حق داشتن تبديل كرده. براى در افتادن با قوانين كهنه، سنت هاى خاك گرفته، و مردسالارى كه گاه پنهان و موذى است و زمانى آشكار، زننده و خشن. چراكه اين به سخن آليس شوارتسر ”نه به نفع زنان و نه مردان است كه زن درگذر هزاران سال از حقوقى پست تر برخوردار باشد”.

آليس شوراتسر مدافع سرسخت حقوق بشر و جزء جدايى ناپذير آن، حقوق زن است. او با شجاعت لب به سخن ميگشايد و ابايى ندارد كه طرد شود يا محكوم. او تنها مدافع حقوق زنان در آلمان نيست. فقط به جلو راندن مبارزه زنان آلمان براى تغيير قوانين نابرابر يك جامعه پيشرفته و صنعتى چشم ندارد. فعاليت هاى آليس شوارتسر و مجله اى كه به همت او منتشر ميشود، يعنى ”Emma”، براى بردن آگاهى به ميان زنان تمام دنيا و حمايت ازآنهاست. به ويژه آنجايى كه اين حمايت بيش از هميشه لازم ميايد. براى زنان آفريقا زنان افغانستان، تركيه، عربستان، ويا براى زنان ايران.

شوارتسر در سال ۱۹۷۹ تهران را به هنگام انقلاب اسلامى تجربه كرده و نتايجش را براى زنانى كه در هر قدم با زور و سركوب و حق كشى روبرو ميشدند. او آنزمان كه زنان ايران با چماق حجاب اجبارى در خيابانها مورد تعرض قرارميگرفتند، ميگفت ” ما بايد اين شجاعت را داشته باشيم كه بگوييم حجاب اجبارى نشانى است كه در پس آن بـى حقوق شدن كامل زن خوابيده.”

اما آليس شوارتسرجدال خود را با اشكال پنهان مردسالارى كمتر از نشانه هاى آشكارش جدى نميگيرد. او در مصاحبه با نشريه ”Weltwoche” به اين حقيقت اشاره ميكند كه مردسالارى به حياتش ادامه ميدهد، با قدمتى ۵۰۰۰ ساله، چراكه اين پديده تنها با اتكاء به زور و خشونت پيش نميرود. تنها به تهديد و كتك متوسل نميشود، مردسالارى با تكيه برعشق نيز خود را تحميل ميكند. و اين زنان هستند كه به بى حقوقى نه فقط در آشپزخانه بلكه در تختخواب هم تن ميدهند. آليس شوارتسر فقط با مدل مردانه تحميل مردسالارى مبارزه نميكند، بلكه با مدل زنانه پذيرش آنهم. او ميگويد: ”زنان اگر واقعا بخواهند چيزى را عوض كنند‌، بايد اول از خود شروع كنند. خوشبختانه مبارزه براى حقوق زنان در دهه هاى اخيربه تغييرات بسيارى در جامعه منجر شده. و طبيعى است كه مانند هر تغييرى، هر پيشرفتى، با حركت قوى ضد خودش روبرو ميشود و اين ضد حركت به اعتقاد آليس شوارتسرخودش را در اشكال مختلف نشان ميدهد از جمله در زجر كشيدن زنان براى زيباتر شدن ولاغرتر شدن”.