نشانه هائى از جنگ داخلى در عراق؟

بدون توجه به اينكه چه كس ويا كسانى در پشت پرده عاملين سوءقصدهاى اخير در اربيل، اسكندريه و يا بغداد هستند بايد گفت كه آنها با اين بمب گذاريهاى انتحارى توانستند به هدف خود برسند،يعنى ايجاد هراس در ميان مردم رنج كشيده عراق و تشديد مخالفت مردم با قواى اشغالگر كه شمارى در عراق از آنها نفرت دارند. در اينجاست كه زمان اين اقدامات تروريستى البته از نظر تروريستها بادقت انتخاب شده است زيرا نمايندگان سازمان ملل متحد در عراق اقامت دارند تا شرايط و امكانات برگزارى انتخابات آزاد ، مطمئن و مبتنى بر موازين دمكراسى را تا اواسط سال ميلادى جارى مورد بررسى قرار دهند.اما درتصميمى كه كارشناسان سازمان ملل متحد در اينباره اتخاذ خواهند كرد و آنهم آنگونه كه گفته ميشود تا پايان ماه فوريه ، همين سوءقصدها بى تاثير نيستند . اين واقعيت كه هدف همين سوءقصد ها نيز در درجه اول نهادها و سازمانهاى امنيتى عراق است و نه مراجع ايالات متحده آمريكا در عراق نشان ميدهند كه خرابكاران مايلند بهرقيمت وترتيبى كه باشد مانع از ايجاد ثبات در عراق گردند.و مامورين پليس و سربازان جديد در آن كشور نيز بايد البته بنظر تروريستها مجازات شوند زيرا عاملين همين سوء قصدهاى مرگبار آنها را همدستان قواى اشغالگر ميخوانند. اما همين جوانان عراقى كه ميخواهند در كشورشان بخدمت ارتش و پليس درآيند دوهدف دارند يكى كمك به كشورشان در آغازراه سياسى نوين و آنهم باوجود خطرى كه جان آنها را تهديد ميكند وديگرى پيدا نمودن كارى در كشورشان با شاخص بيكارى بيش از۵۰ درصد اما بجاى آنكه بتوانند به كشورشان خدمت كنند و يا كارى بيابند به قتل رسانده ميشوند و همراه آنها نيز شمار كثيرى مردم غير نظامى و بيگناه نيز كشته ميشوند.

هر روز اين سوال مطرح ميشود كه در پشت پرده چه كس و يا سازمانى مسئوليت اين سوءقصدهاى انتحارى را به عهده دارد؟.در ميان سوءقصد كنندگان شمار كثيرى خارجى هستند كه خود را « شهيد « مينامند و بويژه از كشورهاى همجوار عراق و در اينجاست كه نقش سازمان تروريستى القاعده نيز روز به روز روشن تر ميشود. مدارك موجود نشان ميدهند كه برنامه هائى وجود دارند كه در آنها براى مبارزه در داخل عراق ، كمك از خارج تقاضا ميشود . نحوه يكسان انجام اين سوءقصدها نيز نمايانگر دست داشتن شبكه تروريستى القاعده در آن است اما در عين حال اهداف ديگرى نيز روشن ميشوند و آنهم اينكه حمله به شيعيان عراقى بايد باعث شود كه آنها از خود عليه سنى ها واكنش نشان دهند وجنگى مذهبى در عراق آغاز گردد.

شيعيان كه در دوران حكومت صدام حسين تحت تعقيب قرار گرفته بودند خود بخود در اينباره ترديد دارند كه باتوجه وبه نسبت كثرت شمار شيعيان عراقى ، آنگونه كه مايلند در دولت آتى عضويت خواهند داشت ياخير؟.و پيروان تسنن كه در دوران صدام حسين به تنهائى بر كشور حكومت ميكردند مى بينند كه قدرت خود را از دست ميدهند. وبا سوءقصدهائى به كردهاى ساكن شمال عراق و تاحدودى خود مختار نيز عراق تبديل به صحنه يك جنگ داخلى تمام عيار خواهد شد.بدين خاطر است كه راه ديگرى جز محول نمودن هرچه زودتر و گام بگام مسئوليت رهبرى و اداره بازسازى سياسى و اقتصادى كشور به مردم عراق وجود ندارد كه اين امر نيز بايد در چارچوب مبانى پارلمانى و قضائى كشورو همچنين برگزارى انتخابات آزاد صورت بگيرد.ودر چنين صورتى نيز باوجود موج ترور در عراق سازمان ملل متحد بايد بطور مثبت در باره تحقق بخشيدن به اين هدف تلاش كند و آنهم با استفاده از كليه امكاناتش.