1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

نخستين سالگرد استقرار دولت منتخب عراق

۱۳۸۴ تیر ۷, سه‌شنبه

يك سال پيش در چنين روزى (۲۸ ژوئن سال ۲۰۰۴ ميلادى) تشكيلات ادارى آمريكا در عراق قدرت سياسى را به يك دولت موقت عكراقى واگذار كرد. طى اين يك سال اولين انتخابات آزاد و متكى بر اصول دمكراسى برگزار شد، ولى اين گام مهم در راه استقرار مردم سالارى هم باعث امنيت اوضاع عراق نگرديد و صدها نفر از مردم غير نظامى و نيز مأمورين امنيتى عراقى يا سربازان آمريكائى بر اثر سوء قصدهاى مكرر جان خود را از دست دادند. مطلب زير تفسيرى است در ب

https://p.dw.com/p/A5L8
عکس: dpa - Fotoreport

اره اوضاع عراق يك سال پس از روى كار آمدن دولت موقت، نوشته مفسر صداى آلمان پتر فيليپ.

نخست وزير عراق ابراهيم جعفرى با اطمينان خاطر نسبت به آينده اوضاع كشور خود اظهار ميكند كه در عرض كمتر از دو سال در عراق نظم و آرامش و مخصوصآ امنيت برقرار خواهد شد، آنهم نه با تكيه به كمك آمريكا و متحدين آن كشور، بلكه در درجه اول با استفاده از نيروى خود عراقيها. منظور جعفرى اشاعه و تقويت حس اطمينان در مردم كشور است، ولى در شرايطى كه درست يك سال از تفويض قدرت به خود عراقيها از طرف آمريكا ميگذرد، اين تلاش ممكن است نتيجه عكس بدهد، زيرا عراق در حال حاضر دوره اى مصيبت بار و خونين از تاريخ خود را ميگذراند و هر روز عده كثيرى كشته و عده اى خيلى بيشتر مصدوم ميشوند.

بنظر ميرسد كه قدرت مخالفين دولت و شورشيان هنوز در هم شكسته نشده هر چند در اين بين حتى رسانه هاى گروهى عربى هم آنها را تروريست ميخوانند، در حاليكه در گذشته اغلب «مبارزان جنبش مقاومت» ناميده ميشدند. اين نيروها داراى ساختار مشخص و مرتب و سلسله مراتب فرماندهى و تشكيلاتى نيستند كه به همين جهت نميتوان آنها را دولتى به موازات يا در داخل دولت رسمى كشور تلقى كرد. همين فقدان سازمان و تشكيلات مبارزه با آنها را مشكل ميكند، ولى وجود آنها قدرت دولت مركزى را محدود و آنچه را كه «تفويض قدرت» خوانده شده تبديل به اقدامى بى اثر و ارزش ميكند.

ولى با وجود همه اين واقعيت ها و خونريزى هر روزى نبايد اوضاع عراق را با بدبينى بيش از حد ارزيابى كرد، چه در عرض دوازده ماه گذشته كارهاى مثبتى هم در آنجا صورت گرفته، مثلآ داد و ستد و معامله جريان پيدا كرده و رسانه هاى گروهى جديد و آزاد بوجود آمده است.
ولى مهم تر از هر چيز اينست كه مردم عراق در انتخاباتى بالنسبه آزاد و عليرغم همه تهديدهاى شورشيان به كشتن شركت كنندگان در رأى گيرى مجلسى موقت انتخاب كردند كه آن مجلس بسهم خود_ هر چند با قدرى تأخير_ انتخاب رئيس جمهور و تشكيل دولت را امكان پذير ساخت. البته در اين كابينه نامهائى ديده ميشود كه صاحبان آنها را با آمريكا مرتبط ميدانند، ولى همه آنها به روش دمكراتيك انتخاب شده اند و چنين نبوده كه يك مباشر آمريكائى آنها را منصوب كرده باشد.

قرار است پارلمان و دولت عراق تا ماه اوت آينده قانون اساسى جديدى تدوين كنند كه بر اساس آن تا پايان سال جارى انتخابات رسمى برگزار شود، هر چند در حال حاضر چنن بنظر نميرسد كه بتوان اين كار را در موعد مقرر انجام داد. ولى اراده و تصميم مردم عراق براى انجام اين برنامه در هم شكسته نشده است.