1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

نتايج بررسيها در باره توانايى خواندن و درك مطلب كودكان دبستانى در آلمان

۱۳۸۲ بهمن ۹, پنجشنبه

در آلمان نتيجه بررسيهايى كه در مورد توانايى خواندن و درك متون دانش آموزان مدارس در ايالتهاى مختلف انجام گرفته، منتشر شده است. اين بررسيها كه موسوم اند به ايگلو IGLU= International-Grundschul-Lese-Untersuchung از جمله نشان مى دهند كه وضعيت دانش آموزان دبستانهاى آلمان به لحاظ توانايى خواندن و نوشتن در ايالتهاى مختلف متفاوت است.

https://p.dw.com/p/A5v5
عکس: AP

به ويژه در براندنبورگ Brandenburg و برمن Bremen وضعيتى نامطلوب وجود دارد. در ايالتهاى بادن وورتمبرگ Baden-Würtemberg، بايرن Bayern، هسن Hessen و نوردراين وستفالن Nordrhein-Westfalen دانش آموزان در خواندن و درك مطلب تواناترند. اين بررسيها همچنين نشانگر آن اند كه كه كودكان برخاسته از خانواده هاى مهاجر به ندرت به دبيرستانهايى با سطحى عالى كه موسوم اند به گيمنازيوم Gymnasium راه پيدا مى كنند. امكان آنكه كودكانى كه پدر و مادرشان هر دو آلمانى هستند به گيمنازيوم بروند، پنج برابر فرزندان خانواده هاى مهاجر است.

مفسر روزنامه “ت تست TZ” در باره بررسيهاى ايگلو چنين مى نويسد: “ارقامى هشداردهنده: ۳۸ درصد كودكان ده ساله ما نمى توانند درست بخوانند. روشن است كه اينده تحصيلى اين كودكان چگونه است. كسى كه نمى تواند بخواند، ديكته را هم به درستى ياد نمى گيرد و تكاليف رياضى خود را هم نمى تواند انجام دهد. و نه تنها آن را بلكه همه دروسى را كه انجام تكاليف آن نياز به خواندن دارد. خواندن نقشى كليدى دارد، چه در درس و چه در زندگى. و اما علاقه به خواندن نه در مدرسه، بلكه سالها پيش از آن در خانه مادر و پدرى است كه به وجود مى آيد. بچه هاى چهار ساله اى كه با كتابهاى مصور كودكان بزرگ مى شوند و برايشان شبها پيش از خواب قصه مى خوانند، زودتر با حروف الفبا ارتباط برقرار مى كنند تا كودكانى كه تنها با كامپيوتر و تلويزيون سر و كار دارند. البته ما نمى خواهيم با كامپيوتر مخالفتى كرده باشيم، اما براى اينكه بتوان از كامپيوتر هم بهتر استفاده كرد، بايد توانايى خواندن را داشت. اشتباه است اگر تنها معلمان را مقصر بدانيم. خانواده ها بايد بدانند: كتاب براى فرزندشان به همان اندازه مهم است كه غذا.”

در همين مورد مفسر روزنامه “نورد زه تسايتونگ Nordsee-Zeitung” مى نويسد: “بسيار از اين سخن مى رود كه نبايد دولت قرض بالا آورد تا نسلهاى آينده زير فشار قرار نگيرند. شكى نيست كه اين حرف درست استز اما آيا اين موجب نمى شود كه خانواده ها و جامعه و در مجموع به اندازه اى بس بيشتر كودكانى كه امكان آموزش مطلوب داده نشود، آسيب ببينند. تنها در صورتى كه به فرزندانمان امكانهاى آموزشى بهترى بدهيم است كه مى توانيم تامين كننده رفاه برايشان باشيم. تدارك بهترين امكانهاى اغاز كار براى انسانهاى جوان جامعه از مهمترين وظايف نسلهايى است كه تعيين سرنوشت يك ملت را در دست دارند.”