نامه اكبر گنجى از زندان اوين
۱۳۸۴ تیر ۱۰, جمعهاكبر گنجى، كه از ارديبهشت ۱۳۷۹ پس از شركت در كنفرانس برلين از جمله به اتهام اقدام عليه امنيت كشور در زندان اوين به سر ميبرد، دو هفته پيش پس از مرخصىاى كوتاه مدت به زندان بازگشت و از آن زمان در اعتصاب غذاست. در اين مدت وكيلان و خانواده وى و نيز سازمانهاى مدافع حقوق بشر در داخل و خارج ايران از وضعيت سلامتى او به شدت ابراز نگرانى كردند. گفتند چون او برخلاف مقررات دست به اعتصاب غذا زده است، اجازه ملاقات با كسى را ندارد.
امروز در سايتهاى اينترنتى نامهاى از اكبر گنجى خطاب به آزادگان جهان منتشر شد. گنجى در اين نامه از كاهش وزن خود و رسيدن آن به ۵۸ كيلوگرم مىگويد و اينكه در سلول انفرادى بند ۲۴۰ حبس بوده و اجازه تماس تلفنى، ملاقات، مطالعه روزنامه و هواخورى را ندارد.
گنجى با اشاره به سوييت خواندن سلول انفرادى از سوى مقامات دولت ايران در نامه خود مىنويسد: ” دروغ در نظامهای اقتدارگرا ، از رذیلت به فضیلت تبدیل میشود. دروغگویان مدعیاند: زندانی سیاسی نداریم، سلول انفرادی نداریم، اعتصاب غذا در زندانهای ایران وجود ندارد، زندانها به هتل تبدیل شده است. مشکلات و مسائل را از طریق تغییر نام حل میکنند. سلول انفرادی را سوئیت مینامند و گمان باطل میبرند که مسئله حل شده است. آیا اگر کسی الاغ را طوطی بنامد الاغ از طریق انقلاب ماهیت به طوطی تبدیل میشود؟ زندانی یعنی سلب آزادی. آیا با هتل نامیدن زندان، ماهیت زندان دگرگون میشود؟ زندانی سیاسی کسی است که به دلیل عقاید و بیان نظرات دگراندیشانهاش زندانی میشود. تمام نهادهای حقوق بشری دنیا تأیید کردهاند که طی سالهای گذشته صدها نفر به دلیل دگراندیشی در ایران زندانی شدهاند.“
گنجى در ادامه مىنويسد كه زندان به هيچ وجه باعث نشده كه او اعتقادات خود را به كنار بگذارد و هرگز حاضر به توبهنامهنويسى كه شيوه بازجويان استالينيستى بوده نيست. وى چهره درهم شكسته خود را نمايانگر سيماى واقعى نظام جمهورى اسلامى دانسته است.
گنجى در پايان نامه خود رهبر حكومت جمهورى اسلامى را مسئول وضعيت خود خوانده و آورده است كه اگر در زندان بميرد، على خامنهاى را در اين امر عامل و آمر مىداند. گنجى قاضى مرتضوى را كه در نزد منتقدانش مشهور به سركوبگر مطبوعات است، عاملى مىداند كه حكم رهبر حكومت را اجرا مىكند. وى مىنويسد: ”مرتضوی به همسر من گفته است: «مگر گنجی بمیرد چه خواهد شد؟ روزانه بیش از دهها نفر در زندانها میمیرند. گنجی هم یکی از آنها». این سخن آقای خامنهای است که از زبان مرتضوی به گوش میرسد. گنجی میمیرد، امّا آزادی طلبی، دموکراسی خواهی، عدالت خواهی سیاسی، امید و آرزو و آرمان نخواهد مرد. عشق به دیگری و ایثار برای مردم همچنان زنده خواهد ماند. “