1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

ناكامى نخست وزير اسراييل در طرح خروج اسراييليها از نوار غزه

۱۳۸۳ مرداد ۲۹, پنجشنبه

ديشب چهارشنبه نخست وزير اسراييل آريل شارون بار ديگر مجبور به پذيرفتن شكستى جديد در حزب خود ليكود شد. سه ماه پس از آنكه طرح شارون را براى عقب نشينى نيروهاى اسراييلى از نوار غزه رد كردند، اكثريت شركت كنندگان در اجلاس حزب ليكود با تشكيل ائتلافى با حزب سوسيال دموكرات كار اسراييل مخالفت كردند. شارون مى خواست با تشكيل ائتلافى كه در برگيرنده حزب ليكود و كار باشد، راى لازم را براى طرح خود، يعنى خروج نظاميان اسراييلى از

https://p.dw.com/p/A4pg
آريل شارون، نخست وزير اسراييل
آريل شارون، نخست وزير اسراييلعکس: AP

نوار غزه، به دست آورد.

جلسات حزب ليكود حالت ويژه خود را دارند، بى نظم و شلوغ. با حرارت بحث مى شود و بحثها اغلب به درگيرى مى انجامد. اين بار هم چيزى جز اين نبود.

درگيرى مخالفين و طرفداران نخست وزير در راهروها شروع شد. رئيس حزب، به ظاهر آرام و ساكت به آنچه مخالفان براى گفتن داشتند، گوش فرا داد. رهبرى اين مخالفان را، Uzi Landau وزير كابينه، بر عهده دارد. Landau مخالف تخليه نوار غزه است و عليه شرايط جديد ائتلاف بزرگ حزب كار مبارزه مى كند. او مى گويد:

“پذيرفتن حزب كار تنها به معناى خروج از غزه نيست، بلكه به معناى بازگشت به مرزهايى است كه در سال ۱۹۶۷ ميلادى وجود داشت. اين يعنى لطمه به امكان ترقى اقتصادى و چشم پوشى از مبارزه عليه تروريسم. با حضور شيمون پرس از حزب كار، ياسر عرفات به مركز سياست باز خواهد گشت.”

لنداو بر اين عقيده است كه شيمون پرس و عرفات، در رابطه با دولتى فلسطينى كه پايتخت آن اورشليم باشد، در حال مذاكره اند. از نظر او پذيرش حكومت حزب كار، يعنى تقسيم اورشليم.

از طرف ديگر، خانم Tzipi Livni ، يكى از وزرا، به حمايت از شارون، يادآور ترانه اى مى شود كه پيشترها در حزب ليكود خوانده مى شد، از اين قرار كه: رود اردن دو كرانه دارد، يكى از آن ماست و ديگرى هم همچنين.

آنچه كه حزب ليكود را مديون شارون مى كند، حضور آشكار گروهى از طرفداران پر سر و صداى اوست. اين حزب ۴۰ عضو در پارلمان دارد كه بيش از دو برابر اعضاى حزب كار است. شارون با انگشت گذاشتن بر حس مسئوليت حاضران در رابطه با شهروندان اظهار داشت:

“لحظاتى در زندگى يك ملت وجود دارد كه در اين دقايق بايد تصميمات سختى گرفته شود. دولت اسرائيل به چنين لحظه اى رسيده است. اين مشاجره تعيين خواهد كرد كه حزب ليكود چگونه در اين لحظات سخت در نظر ملت خواهد آمد. من ايمان دارم كه حزب ليكود ثابت خواهد كرد كه محق مسئوليت حكومت است و به خواست دولت و شهروندانش عمل كرده است و نه تمايلات فردى.”

با وجود اين شارون با دو مشكل عمده مواجه است، نخست جلسه نظرخواهى از اعضاى حزب كه در ماه مه برگزار شد و سپس اينكه، شب گذشته، اكثريت اعضاى حزبش آشكارا اعلام كردند كه ديگر آمادگى اى براى پذيرش سياستهاى او ندارند.

شكست شب گذشته به حدى آشكار و مستقيم بود كه براى شارون امكان ناديده گرفتن آن وجود ندارد. تنها راه گريز ممكن، مى تواند انتخابات جديد باشد. امكان آن مى رود كه حزب ليكود در آستانه انشعاب و شكاف قرار گيرد.