1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

ناكامى تلاشها براى نجات گروگانهاى فرانسوى در عراق

۱۳۸۳ مهر ۱۴, سه‌شنبه

روزنامه ی با نفوذ لوموند در سرمقاله ی نسبتا تندی تحت عنوان "حکومت کجاست؟“ شديدا به ابتکارهای فردی و غالبا مشکوک برخی از شخصيت ها و گروهها به هدف آزاد کردن گروگانها، حمله کرده و می پرسد: ”چرا تلاش های دولت فرانسه برای آزاد کردن ۲ روزنامه نگار فرانسوی آنقدر بدون نتيجه مانده است که افراد ديگری به خود حق دخالت در ماجرا را بدهند.”

https://p.dw.com/p/A4oa
عکس: AP

سر مقاله ی روزنامه ی چپ مستقل فرانسوی که بيانگر نظر اکثر مطبوعات و افکار عمومی فرانسه است، بر می گردد به داستان ۲ روزنامه نگار فرانسوی که درست ۴۷ روز قبل در راه بغداد به نجف که در آنموقع صحنه ی زد و خوردهای سنگينی ميان نيروهای آمريکايی و عراقی با طرفداران مقتدا صدر، روحانی شورشی عراقی، بود، همراه راننده ی سوريه ای خود که در فرانسه زندگی می کند از طرف گروهی که خود را ”ارتش اسلامی عراق“ می نامد، ربوده شده اند.

ديپلماسی فرانسه يک هفته بعد از ماجرا با قدرت کامل دست به کار شد. در حالی که وزير امور خارجه ی فرانسه شديدا از قاهره و عمان فعاليتهای مربوط به آزاد کردن ۲ روزنامه نگار را رهبری می کرد، نمايندگان گروهها و سازمانهای مختلف مسلمانان فرانسه در تماسها را با علمای سنی عراقی که گفته می شد روی مسئولان ارتش اسلامی نفوذ دارند، در بغداد افزايش می دادند.

در نتيجه اين فعاليتهای همه جانبه بود که نخست وزيری فرانسه محتاطانه اعلام کرد، که ژورژ ملبرونو، خبرنگار روزنامه ی راست ميانه رو ”لو فيگارو“ و کريستيان شزنو، گزارشگر سرويس بين المللی راديو فرانسه به زودی و شايد در ساعات آينده آزاد خواهند شد. اما روزها و هفته ها گذشت و ۲ خبرنگار و راننده آنها در اسارات مانده اند. ضمن آنکه اخباری که به طور قطره چکان از سوی گروگانها در اختيار رسانه ها قرار داده می شد، نشان می داد که ۲ فرانسوی زنده هستند.

در اين ميان ربوده شدن ۲ زن ايتاليايی که برای سازمانهای خيريه و بشردوستانه کار می کردند و آزاد شدن آنها بعد از ۱۲ روز در برابر پرداخت ۱ ميليون دلار، روش پيش گرفته شده از سوی پاريس را برای آزاد کردن گروگانهايش به شدت زير پرسش برد، و بخشی از روزنامه ها توجه دادند، که در اينگونه موارد بهتر آن است که اخلاق و حتا اصول کنار گذاشته شده و به واقعيت ها هرچند تلخ چسبيد. يعنی همان کاری که ايتاليا کرده بود.

در حالیکه نگرانی از وضع ۲ روزنامه نگار فرانسوی افزايش می يافت و به نظر می رسيد که فعالیت های رسمی فرانسه برای آزاد کردن آنان به سنگ خورده است، يک نماينده ی مجلس شورای ملی فرانسه به نام ”ديده ژوريا“ اعلام کرد که او توانسته توسط يک واسطه با گروگانها تماس گرفته و بزودی ۲ خبرنگار را آزاد خواهد کرد.

سه روز پيش آقای ژوريا که عضو جناح راست فراکسيون اکثريت مجلس فرانسه است، اعلام کرد که واسطه ی او با ۲ خبرنگار ديدن کرده و قرار است تا چند ساعت ديگر آنها را به دمشق بياورد. اما در حالیکه سيل خبرنگاران روانه ی پايتخت سوريه شده بود تا در مراسم کنفرانسی که برای همکارانش ترتيب داده شده بود، شرکت کنند، آقای ژوريا اعلام کرد، که آمدن ۲ روزنامه نگار به تاخير افتاده و تقصير آن را به گردن عمليات نظامی نيروهای آمریکايی انداخت.

روز بعد روزنامه های فرانسوی فاش ساختند که کل ماجرا از جمله اينکه واسطه ی آقای ژوريا توانسته خود را به ۲ گروگان برساند و آنها را با خود به دمشق بياورد، ساختگی بوده و در نتيجه نه تنها تلاشهای رسمی فرانسه برای آزاد کردن خبرنگاران شديدا لطمه خورده است، چه بسا که جان ۲ خبرنگار به خطر افتاده شده باشد. در برابر کميسیون امور خارجه ی مجلس آقای ژوريا امروز بار ديگر از تلاشهای خود دفاع کرده و ضمن تاکيد بر سنگ اندازی آمريکايی ها توجه داد: ”اگر او موفق نشده، ديپلماسی فرانسه نيز چندان موفق تر نبوده است.“

صفا حائری گزارشگر صداى آلمان در پاريس