ناكامى اخضر ابراهيمى در روى كار آمدن كابينه اى متشكل از تكنوكراتها در عراق

روزنامه وزين آلمانى Frankfurter Allgemeine Zeitung در تفسير خود مينويسد: ”برابرى و آشتى. اين عنوانى است كه ميتوان براى خبر انتخاب غازى الياور به عنوان رئيس جمهور دولت موقت عراق برگزيد. عراق با شتابى روزافزون به مرحله تعيين كننده تحولاتش، پس از سرنگونى صدام حسين وارد ميشود، چرا كه اكنون اگر خواست رئيس جمهور جديد ميبود، ميبايست زمام امور و قدرت، بطور نهائى و قطعى به خود عراقيها واگذار شود. اينكه همزمان با انتخاب غازى الياور و دولت موقت عراق، سوقصدهائى خونين در اين كشور روى داده، از اميدوارى به برقرارى صلح و ثباتى پايدار در آينده اى نزديك ميكاهد. بايد اذعان داشت كه عراقيها و اخضر ابراهيمى، نماينده ويژه سازمان ملل در عراق، با همكارى ايالات متحده، انتخاب خوبى كرده اند. برخلاف عدنان پاچه چى كه قرار بود، به عنوان رئيس جمهور دولت موقت برگزيده شود، غازى الياور، سياستمدارى محسوب ميشود كه آنطور از حسابگرى سياسى دولت آمريكا برنخاسته است.”

روزنامه محلى General-Anzeiger، منتشره در بن، در تفسير خود در اينباره متذكر ميشود: “دولت ايالات متحده روز گذشته در عراق، متحمل شكستى سياسى شده است. تصميم شوراى حكومتى به انتخاب غازى الياور سنى مذهب به عنوان رئيس جمهور دولت موقت عراق، با تصورات واشنگتن هماهنگى ندارد. پل برمر، گرداننده آمريكائى امور در عراق با فشار بيش از حد سعى داشت كه انتخاب عدنان پاچه چى ۸۱ ساله را بر كرسى بنشاند، اما وى در پايان كار در پى دسيسه ها و زدوبندهاى داخلى در عراق، برمر را تنها گذاشت. بدين ترتيب فرصت روى كار آمدن يك دولت موقت كم و بيش دمكراتيك از دست رفت. اخضر ابراهيمى، نماينده ويژه سازمان ملل كه وظيفه رتق و فتق امور را برعهده داشت، به احتمال زياد از حاصل سعى و ماموريت خود چندان راضى نيست. تلاش وى براى تشكيل يك دولت خنثى متشكل از تكنوكراتها، با توجه به خواستهاى بيش از اندازه آمريكائيان و جنگ قدرت در بين خود عراقيها، با ناكامى روبرو گشته است.”

مفسر روزنامه سراسرى آلمانى Frankfurter Rundschau نيز نظرى مشابه به دست ميدهد و معتقد است: “اخضر ابراهيمى، نماينده ويژه سازمان ملل در عراق، در تلاش آن بود كه اتفاق نظر و يكپارچگى ملى و همچنين شرايطى عادلانه براى برقرارى انتخابات در آغاز سال آينده ميلادى حاصل آيد. قرار بود كه تا آن زمان كابينه اى متشكل از چهره هاى تكنوكرات، گرداندن امور را در دست گيرد. اما كوشش وى راه به جائى نبرده است. در كابينه دولت موقت جديد عراق چهره هائى حضور دارند كه در شوراى حكومتى پيشين اين كشور نيز عضويت داشتند. سياستمداران مورد توجه و محبوبيت ايالات متحده وزنه هاى سنگينى محسوب مشوند كه نتايج انتخابات آتى را پايه ريزى ميكنند. انتخاباتى كه خود آنها در آن به عنوان نامزد شركت خواهند جست.”

و سرانجام نظرى ميافكنيم به تفسير روزنامه اتريشى Der Standard كه دراينباره مينويسد: ”بايد بسيار خوشبين بود و تفكرى مثبت داشت تا بتوان عليرغم كشته شدگان بسيار در عراق، روزنه ى اميدى ديد. در طى روزهاى گذشته اين ادعا به گوش ميرسيد كه دولت آتى عراق تركيبى بازيافته خواهد بود از اعضاى شوراى حكومتى سابق و وزرائى كه كنگره آمريكا آنان را براى گردانندن امور دولت برگزيده است. انحلال زودهنگام شوراى حكومتى شاهدى است بر اين مدعا، زيرا، تيم موجود در شوراى حكومتى به همين شكل به كابينه دولت انتقال يافته است. با وجود اين و با توجه به كشمكشها و مشاجرات روزهاى اخير، نميتوان گفت كه آمريكا موفق شده است به سادگى، عروسكهاى محبوب خيمه شب بازى خود را بر سر كار بگذارد. به ويژه غازى الياور، رئيس جمهور آتى عراق، توان آن را دارد كه پلى ميان طرفين باشد. الياورِ سنى مذهب در هيچ حزبى عضو نيست و با توجه به زمينه اى طايفه اى اش، روابط خوبى با كردها و شيعيان دارد.”