ناصر حجازى / "در ایران متاسفانه به استعدادها بها نمی‌دهند"

ناصر حجازى در اين مصاحبه به مشكل‌هاى خود براى فعاليت در عرصه فوتبال در ايران و نيز ساختار فوتبال ايران مى‌پردازد.

گفتگو: فريد اشرفيان

با سلام خدمت آقای ناصر حجازی، پیشکسوت بزرگ فوتبال ایران و تشکر فراوان از شما برای این گفتگو با دویچه‌وله ، صدای آلمان. شما همیشه بعنوان یکی از بزرگترین جنتلمن‌ها نظرات خودتان را، هرچند مطابق میل خیلی از مسئولین در داخل ایران نبود، گفته‌اید. شما یک آینده موفق در فوتبال ایران را که درونش همه باید دست به دست هم بدهند و یک همبستگی ملی را ارائه بدهند در چه نکاتی می‌بینید؟

ناصر حجازی : با سلام به شما و شنوندگان عزیز. باید بگویم که در ایران متاسفانه به استعدادها به نظر من بها نمی‌دهند و فقط عده خاصی را در نظر می‌گیرند و کارشان را با آنها شروع می‌کنند. در صورتیکه استعدادها و تواناهایی زیادی در ایران وجود دارد که می‌توانند از آنها بهره بگیرند که متاسفانه چون بعضی از آنها مثل من زیر بار آن چیزها نمی‌روند، من دوست دارم که اگر کار بکنم، کارهای فنی و کارهای انتخابی را خودم انجام بدهم و «بله‌قربان‌گو» نباشم، به همین دلیل فکر می‌کنم که الان بخاطر همین است که سه‌سال بیکار توی خانه نشسته‌ام و به منهم کار نمی‌دهند. در هرصورت نظیر من خیلی‌ها هستند که می‌توانند اینکار را انجام بدهند و فوتبال ایران را نجات بدهند که متاسفانه نمی‌کنند اینکار را. در هر صورت ما هم متاسفانه خانه نشسته‌ایم و دنبال کارهای دیگر هستیم.

در این میان خیلی مطرح شده بود که مربی بعد باید ایرانی باشد و نام شما جزو اولین نام‌هایی بود که گفته شد، اینکه بعنوان یک مربی شایسته ایرانی می‌توانید کادر رهبری تیم ملی را برعهده بگیرید.

ناصر حجازی : البته خدمت‌تان بگویم، من براحتی می‌توانستم اینکار را بکنم و حتا تیم ایران را از لحاظ تکنیکی و فنی بدرجات بالا برسانم. ولی متاسفانه در این فکر نیستند که یکنفر بیاید و اینکار را انجام بدهد. چون کار من نظم و دیسیپلین و کارهای فنی بالاست که متاسفانه اینکار را از من نمی‌خواهند. اما اینکه اسم من توی لیست هست. من همیشه توی لیست بودم،‌ ولی این بخاطر این است که به مردم بگویند، ما حجازی را هم می‌خواهیم، حجازی را هم دوست داریم. ولی حقیقت‌اش این است که حجازی را دوست ندارند، چون اگر دوست داشتند از دانش و فن‌اش استفاده می‌کردند و نمی‌گذاشتند توی خانه‌اش بنشیند. من افتخار می‌کنم که مردم مرا دوست دارم، منهم با مردم عجین شده‌ام و افتخارم فقط همین است. ولی من بناچار مجبور شدم مدرسه فوتبال را باز کنم. چون اینکار را دوست دارم و شغل‌ام این است و گفتم حالا که کاری به من نمی‌دهند، حداقل با نوجوانها و جوانها کار بکنم، مثل رحمان رضایی و علی دایی و مثل خیلی‌هایی که بوجود آوردم و به تیم ملی دادم، و دین‌ام را به مردم خوبم ادعا بکنم.

چیزی که ما شاهدش هستیم، کمبود شدید حساب و کتاب در برنامه‌های فوتبال ملی ایران است. تیم فوتبال «ذوب‌آهن» اصفهان که قرار بود روز ۱۶ جولای در شهر فرایبورگ در آلمان یک حوزه تدارکاتی تشکیل بدهد، این حوزه کنسل شد و شهردار فرایبورگ به ما گفت، تیم ذوب‌ ‌آهن اصفهان خیلی دیر تقاضای گرفتن ويزای آلمان را کرده بود. و يا اينكه ما شاهد این مسئله هستیم که تیم «پرسپولیس» قرار بود که همین روزها بیاید اتریش، ولی مثلا طبق گفته روابط عمومی باشگاه پرسپولیس این مسئله امروز و فردا می‌شود. این نکات عجیب و غریب را شما چگونه می‌توانید ارزیابی کنید در صحنه حرفه‌ای فوتبال ایران؟

ناصر حجازی : بله. شما ما را حرفه‌ای تلقی نکنید، چون اکثر تیم‌های ما دولتی هستند و دولت پول خرج می‌کند. شما ببینید اکثر تیم‌های حرفه‌ای دنیا خصوصی هستند و پولش را مردم و یا شرکتهای خصوصی می‌دهند. اینها را می‌گویند حرفه‌ای، ولی فوتبال ما اصلا حرفه‌ای نیست. فقط مسئولین‌شان دولتی هستند، باشگاه‌شان دولتی‌ هستند و اگر خوب توجه کنید خیلی از تیم‌ها مثل «استقلال»، اینها حتا استادیوم هم ندارند. وقتی تیمی استادیوم ندارد، نمی‌توانید حرفه‌ای تلقی‌اش کنید.

آقای حجازی شما آینده فوتبال ایران در عرض ۲ تا ۴ سال آینده را چگونه می‌توانید پیش‌بینی کنید؟

ناصر حجازی : من فکر می‌کنم همین روال طی بشود و چون بخاطر اینکه استعدادها را پنهان کرده‌اند و استعدادیابی نمی‌کنند و مسئولین و مدیران باشگاهی که شما می‌بینید الان راس کارند، اکثرا فوتبالی نیستند، اکثر دولتی‌اند و سرکار هستند. و کسان دیگری هستند که تحصیلات بالایی دارند و در ورزش بودند، ولی اینها واقعا اکثرا گوشه‌نشین هستند و کار نمی‌کنند. اگر اینها به کار بیایند و اجازه بدهند کار بکنند، این مملکت می‌تواند مملکتی پر از استعداد و شکوفایی باشد. امیدوارم مسئولین به این فکر بیفتند که اینکار را بکنند.

آقای ناصر حجازی در پایان این گفتگو شما چه پیغامی دارید برای تمامی ایرانیان در سراسر دنیا که دارند صدای شما را چه از طریق رادیو و چه از طریق اینترنت می‌شنوند؟

ناصر حجازی : خواهش می‌کنم. من عاشق تمام ایرانی‌ها هستم. عاشق مملکت‌ام هستم و عاشق تمام ایرانی‌هایی که خارج از کشورند. امیدوارم همه‌ی آنها که در خارج از کشور هستند همیشه موفق و سلامت باشند و همیشه شاد باشند و سربلندی تمام ایرانیان در خارج از کشور آرزوی من است.