میزان جمعیت و ترکیب آن در آلمان

جذر و مدهای جمعیت‌شناسانه

در آلمان تا ۱۹۴۵ جمعیت تقریبا به طور یکدست آلمانی بود. لهستانی‌ها، دانمارکی‌ها و زُرب‌ها (Sorben از اسلاوهای جنوبی، اینک عمدتا ساکن در زاکسن و براندنبورگ) اقلیت کوچکی را تشکیل می‌دادند. پس از پایان جنگ جمعیت آلمان غربی رو به رشد گذاشت. تا ۱۹۵۳ نزدیک به ۱۰/۶ میلیون نفر آلمانی آواره از سرزمینهایی که قبلا در شرق اروپا به آلمان متعلق بود و دیگر کشورهای مجاور به آلمان غربی رو آوردند. در شرق آلمان نیز همین عامل باعث رشد جمعیت شد. از دهه‌ی ۱۹۶۰ آلمان غربی به دلیل نیاز به نیروی کار مهاجرپذیر شد. از شرق آلمان نیز به طور مدام به سوی غرب مهاجرت صورت می‌گرفت، از جمله به صورت فرار از دیوار آهنینی که آلمان شرقی در مرز خود با آلمان غربی کشیده بود. در دهه‌ی ۱۹۷۰ نرخ رشد جمعیت در آلمان در سطح اروپا یکی از کمترین‌ها بود (۰/۸۷ در صد در میان آلمانی‌ها و ۱/۸۷ درصد در میان خارجی‌های ساکن آلمان). در ۱۹۸۰ نرخ رشد بالاتر از ۱ درصد شد. نرخ رشد پس از برآمد سالهای ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ مجددا پایین آمد.

ترکیب جمعیت

سهم زنان در ترکیب جمعیت ۵۱/۱ درصد است. از مجموع ۳۸۴۵۶ خانوار (در سال ۲۰۰۱) ۳۶/۵۵ درصدشان تک‌نفره هستند. در پایان ۲۰۰۱، ۱۵/۳ درصد از جمعیت، کمتر از ۱۵ سال داشته‌اند. شاخصِ متوسط سن درآلمان به سمت پیر شدن است. انتظار عمر (در ۱۹۹۷-۱۹۹۹) در میان مذکران نوزاد ۷۴/۴ سال و در میان مؤنثان نوزاد ۸۰/۶ سال است.

آلمانی‌های غیرآلمانی

در آلمان، با مساحت ۳۵۷۰۳۱ کیلومتر مربع، بیش از ۸۲ میلیون زندگی می‌کنند. به این ترتیب آلمان یکی از متراکمترین نقاط جهان از نظر نفوس است. حدود ۷۵ میلیون از ساکنان دارای تابعیت آلمانی هستند که از میان آنها ۷ میلیونشان منشأ در جایی خارج از آلمان دارند، یعنی یا غیرآلمانی‌هایی هستند که سالها در آلمان سکونت داشته و تابعیت آلمان را گرفته‌اند یا مردمانی هستند با قومیت آلمانی که عمدتا از جمهوری‌های سابق شوروی به آلمان آمده و به عنوان اتباع کشور پذیرفته شده‌اند. ۹٪ از اهالی که تابعیت غیرآلمانی دارند، از ملیتهای مختلف‌اند. ۱/۷ میلیون تن از آنان ترک هستند. بقیه عمدتا از یوگسلاوی سابق، ایتالیا، یونان، لهستان ، اتریش، اسپانیا و پرتغال آمده‌اند. ایرانیان ساکن آلمان در حال حاضر (۲۰۰۷) حدود ۱۲۰ هزار نفر هستند.