موزه کالسکهها؛ گذری به گذشتههای دور
در تسایتس واقع در ایالت ساکسن آنهالت یک درشکهساز در سال ۱۸۵۰ نخستین "کالسکه برای نوزادان" را به جهان معرفی کرد. در موزهای در این شهر که در اروپا نظیر ندارد، بازدیدکنندگان میتوانند به تماشای کالسکههای نخستین بنشینند.
نوزادی که در تصویر میبینید متعلق به قرن ۲۱ است اما کالسکهای که در آن نشسته متعلق به سال ۱۸۶۰. این کالسکه قدیمیترین مدل موجود در موزه تسایتس است. آنگونه که این نوزاد آرام و سرحال در این کالسکه نشسته، میتوان فهمید که این کالسکه قرن نوزدهمی در راحتی دستکمی از کالسکههای مدرن امروزی ندارد.
اواخر دهه ۱۹۳۰ موزه شهر تسایتس کالسکههای قدیمی را به معرض نمایش گذاشت. از سال ۱۹۸۴ کالسکهها به یک نمایشگاه دائمی در قصر موریتسبورگ منتقل شدند. در ماههای اخیر مسئولان این نمایشگاه حدود ۲۰۰ هزار یورو برای دیجیتالی کردن موزه کالسکهها هزینه کردهاند. برای نمونه کاربران میتوانند محل ساخت کالسکهها در تسایتس را مشاهده کنند.
کالسکهها اگر زبان سخنگفتن داشتند، قطعا خاطراتی شنیدنی از گذشته تعریف میکردند. به ابتکار مسئولان موزه کالسکهای سخنگو طراحی شده که بازدیدکنندگان میتوان از زبان آن تاریخچه تولید کالسکه را بشنوند. این کالسکه سخنگو در سالنی قرار دارد که در سر در آن عبارت "شهر کالسکهها" نقش بسته شده است.
موزه کالسکهها مجموعا هزار مدل را در خود جای داده که هر کدام متعلق به دورهای متفاوت هستند. برای نمایش، این کالسکهها باید اغلب تعمیر شده و نظافت شوند. در این موزه در حال حاضر نزدیک به ۳۸۰ مدل کالسکه نوزاد، ورزشی و عروسکی به نمایش گذاشته شدهاند.
این دسته یک کالسکه عروسکی است که در سال ۱۹۰۰ در تسایتس ساخته شده است؛ کاری هنرمندانه و در نهایت ظرافت که میتوان عشق سازنده به جزئیات را در آن به خوبی مشاهده کرد. این کالسکه که عمری را در اتاق بازی یک خانواده مرفه آلمانی گذرانده، قطعا ارزان نبوده است.
این کالسکه آبیرنگ در سال ۱۹۲۰ ساخته شده است. طبق رسم آن سالها تشکچه و بالشی توری در این کالسکه قرار داده شده است.
کالسکهای که در تصویر مشاهده میکنید، با دسته چوبی دراز و دو چرخ آهنی بزرگ متعلق به سال ۱۹۰۰ است. این کالسکه عتیقه با گذشت ۱۱۶ سال، هنوز بدون هیچ عیب و نقصی کار میکند.
در موزه کالسکههای شهر تسایتس کودکان هیچ محدودیتی برای لذت بردن از بازی با کالسکهها ندارند. مهدکودکها چنانچه از قبل برای بازدید از موزه ثبتنام کنند، مسئولان اجازه میدهند تا کودکان عروسکهایشان را در کالسکه بگذارند و در راهروها بچرخند. البته مربیها و کارمندان موزه به دقت مراقب کالسکهها هستند، چون این اشیای باارزش قدیمی برای بازگو کردن تاریخ باید سالهای سالها سالم پابرجا باقی بمانند.