مهاجرتباران در صحنه‌ی تئاتر آلمان
۱۳۹۱ مهر ۱۲, چهارشنبه
خانه‌ی نمایش "بال‌هاوس" در برلین، مهد فعالیت و پرورش دست‌اندرکاران مهاجرتبار تئاتر است. در این خانه، نمایشنامه‌نویسان و بازیگران مهاجرتبار نمایشنامه‌هایی را به اجرا در می‌آورند که از زندگی و شرایط مهاجران الهام گرفته و مشکلات، خواست‌ها و نیازهای آنان را مطرح می‌کنند.
شرمین لانگهوف (Shermin Langhoff)، مدیر این خانه‌ی نمایش که گنجایش تنها ۹۹ تماشاگر را دارد، می‌گوید: «صحنه‌ی تئاتر آلمان یکی از واپسین عرصه‌های هنری در آلمان بود که درهای خود را به‌روی این هنرمندان گشود.»
از نظر این کارگردان ترک‌تبار که از ۹ سالگی با خانواده‌ی خود به آلمان مهاجرت کرده، نمایشنامه‌هایی که در عرض این چهار سال در این خانه به اجرا درآمده، «اغلب بی‌نظیر بوده است.»
لانگهوف، با این حال اذعان دارد که در پیاده‌کردن برخی از طرح‌های خود موفق نبوده است: «امکان اجرای بعضی از برنامه‌هایی که در دست داشتم، فراهم نشد. از جمله این که می‌خواستم بازیگران ثابت "بال‌هاوس"، چند ملیتی و آشنا به فرهنگ‌های گوناگون باشند.»
مدیریت جدید
شرمین لانگهوف، از سال ۲۰۱۳ به سمت مدیریت هنری تئاتر ماکسیم گورگی برلین برگزیده شده است. دو تن از کارگردانان فعال این خانه‌ی نمایش، مدیریت آتی آن را به عهده می‌گیرند: واگنر کاروالهو (Wagner Carvalho)، بازیگر برزیلی و تونجای کولااوغلو (Tuncay Kulaoglu) که سال‌هاست به عنوان مدیر بخش نمایشنامه‌نویسی "بال‌هاوس" با این خانه همکاری دارد.
کولااوغلو، به خوبی با دشواری‌های دست‌اندرکاران مهاجرتبار تئاتر آشناست. او در این رابطه می‌گوید: «این بازیگران اغلب تنها برای بازی در نقش‌های ویژه‌ای بکار گرفته می‌شوند. از سوی دیگر، کارگردانان مهاجرتبار هم امکان روی صحنه آوردن هر نمایشنامه‌ای را بدست نمی‌آورند.»
به نظر واگنر کاروالهو، بازیگران نسل دوم مهاجران باید مانند هر هنرپیشه‌ی آلمانی، فرصت بازی در همه‌ی نقش‌ها را داشته باشند: «ما دیگر تن به این بحث نمی‌دهیم که آیا نقش اتللو را باید یک بازیگر سفید پوست بازی کند یا سیاه‌پوست.»
تونجای کولااوغلو و واگنر کاروالهو در نظر دارند در مقام مدیر هنری آتی "بال‌هاوس"، از سال ۲۰۱۳ راهی که شرمین لانگهوف در معرفی تئاتر و توانایی‌های هنرمندان مهاجرتبار آغاز کرده، پی بگیرند. برنامه‌های آینده‌ی آنان، همکاری بیشتر با تئاتر ماکسیم گورگی و تربیت هنری نسل جدید علاقمندان مهاجرتبار در این زمینه است. کولااوغلو در این رابطه می‌گوید: «هدف ما نمایش تنوع و تکثر فرهنگی موجود در جامعه بر روی صحنه‌ی تئاتر است.»