«من هم مچبند سبز بستم» <br> گفتوگو با منصور بهرامی، تنیسباز سرشناس ایرانی
۱۳۸۸ تیر ۵, جمعهدویچه وله: آقای بهرامی مسابقات تنیس ویمبلدون چند روزی هست که آغاز شده است. شما در بخش مردان و بانوان چه مدعیان را میبینید و از نظر شما این تورنمنت چه چشماندازی را دارد؟
منصور بهرامی: راستش اگر بخواهم بگویم من بیشتر متخصص بازی مردها هستم. فکر میکنم روجر فدرر امسال ویمبلدون را خواهد برد و با غیاب رافائل نادال، کار برای روجرفدرر سادهتر خواهد شد و او میتواند با این موفقیت دوباره باز مقام اول دنیا را بهدست بیاورد. من فکر نمیکنم که یک چنین موقعیت خوبی را برای اول شدن دوباره از دست بدهد.
دویچه وله: پس از روجر فدرر چه مدعیانی را میبینید؟
منصور بهرامی: پس از روجر فدرر، اندی موری هست که خیلی... الان اگر شما نگاه بکنید یک ویمبلدون هست و اندی موری. یعنی موقعی که اندی موری بازیهایش را ببرد، تمام ویمبلدون پشت سر اوست. ولی با وجود این فکر کنم که نه امسال، بلکه دو سه سال دیگر بتواند قهرمان بشود. البته با نبودن نادال خیلی کسان دیگری هم میتوانند مدعی باشند، مثل اندی رودیک، ولی باز هم معتقدم که بخت اول با روجر فدرر خواهد بود.
دویچه وله: روجر فدرر چندی پیش در مسابقات گراندسلم فرانسه در پاریس برای اولین بار قهرمان شد. او لحظهی قهرمانی اشک ریخت و حالت فوقالعاده احساسی از خودش به نمایش گذاشت. شما این لحظه را چطور دیدید؟
منصور بهرامی: آن لحظه برای من واقعا دیگر قهرمان را نشان میدهد که در اوج هست. او تنها مسابقهای که تا آن لحظه در زندگی ورزشیاش نبرده بود، مسابقات فرانسه بود و با آن موفقیت میشود بدون شک گفت که فدرر بزرگترین بازیکن تاریخ تنیس است. من که واقعا از وجود چنین تنیسبازی لذت بردم. الان من پنج سال است که میگویم فدرر خواهد برد. سه سال اخیر، قبل از امسال، هرسال فکر میکردم میبرد و همه هم میگفتند که قهرمان خواهد شد. ولی خب هر سه سال در فینال به نادال باخت و من هر دفعه هم میگفتم این خواهد برد، مردم هی میخندیدند و میگفتند نه چنین چیزی ممکن نیست. ولی بهرصورت من خیلی خوشحال شدم که در این مسابقه اول شد.
دویچه وله: از نظر شما در طول این یکی دوسال اخیر ورزش تنیس در چه روندی قرار گرفته است؟ روند فیزیکی بازیکنان، روند تکنیکی و به چه سمتی گرایش دارد؟
منصور بهرامی: ببینید با آمدن فدرر و نادال که اصلا تنیس به کلی عوض شده و بازیکنان مجبورند که تمرینهایشان را فشردهتر بکنند و خیلی قویتر بشوند تا بتوانند از نظر فیزیکی پنج ساعت، شش ساعت تو زمین بمانند. فقط از نظر فیزیکی فرق کرده است. بازیکنان از نظر ماتریال و جنس راکتها که البته الان میشود گفت که بیست سالی هست، بیست و پنج سالی هست که به کلی عوض شده. الان بیشتر قرعه با کسیست که بیشتر قویتر باشد و (هرچه) بیشتر توی زمین بتواند بماند بخت بازیش بیشتر است.
دویچه وله: عملکرد ارغوان رضایی تنیس باز زن ایرانی تبار فرانسوی را در مسابقات ویمبلدون چه طور دیدید؟
منصور بهرامی: ارغوان رضایی که بازی دوم را باخت. بازی ارغوان رضایی برای من خیلی مهم است و سعی میکنم دنبال بکنم. دربارهی ارغوان رضایی من سالها گفتهام که به نظر من بازیکنی است که جایش در ده تای اول دنیا هست. البته من فکر میکنم که او تا سال پیش حتا دو سال پیش باید در ده تای اول دنیا میبود، ولی خب متاسفانه کمی تعویق افتاده است. ولی هنوز فکر میکنم بتواند خودش را به ده تای اول برساند.
دویچه وله: آقای بهرامی ملیپوشان فوتبال ایران در بازی مقابل کره جنوبی با استفاده از مچبندهای سبزشان همبستگی خودشان را با ملت ایران به نمایش گذاشتند و الان مثل این که قرار است مورد مجازات قرار بگیرند. شما این کار بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران را از دیدگاه خودتان چه طور میبینید؟
منصور بهرامی: راستش من فکر میکنم اگر عقیده داشتند که باید آن مچبندهای سبزشان را دستشان میکردند، خب باید میکردند. من هم در بعضی از بازیها مچبند سبزم را دستم کردم. من فکر میکنم آدم باید بتواند عقیدهی خودش را ابراز بکند. به نظر من کارشان درست بود.
مصاحبهگر: فرید اشرفیان
تحریریه: فرید اشرفیان
برای شنیدن گفتوگو با منصور بهرامی، لینک پایین صفحه را کلیک کنید!