معناى عدالت در حوزه‌ى فرهنگى مغرب‌زمين اين نيست
۱۳۸۵ آبان ۱۵, دوشنبه
حكم اعدام حق صدام است
روزنامه‌ى بريتانيايى «اينديپندنت» در مورد حكم اعدام صدام حسين رييس‌جمهورى پيشين عراق مى‌نويسد: «هيچ اشكى نبايد براى صدام حسين ريخت. بى‌ترديد او در كشتار جمعى گناهكار است. اگر حق يك رهبر دولت سرنگون شده حكم اعدام باشد، حق اوست. حتا سرسخت‌ترين منتقدان مداخله‌ى نظامى در عراق و اشغال آن بايد اعتراف كنند كه اين حق دستگاه قضايى عراق بود كه او را دادگاهى كند. اگر چه يك دادگاه بين‌المللى احتمالا بهتر مى‌توانست به اين موضوع رسيدگى كند. و آنچه كه به راى صادره مربوطه مى‌شود، هر حكم ديگرى جز گناهكار، توهينى بود به قربانيان بى‌شمار كرد، شيعه و ديگر قربانيان».
حكم اعدام صدام چه كسى را راضىخواهد كرد؟
روزنامه‌ى آلمانى «اشتوتگارتر تسايتونگ» نيز در رابطه با صدور حكم اعدام براى صدام حسين مى‌نويسد: «انسان‌هاى زيادى وجود ندارند كه حكم اعدام صدام حسين رضايت واقعى برايشان فراهم آورد: شايد چند تن از سياستمداران سرسخت در واشنگتن كه مى‌خواهند دشمنى سياسى را از سر راه بردارند و اميد بهره‌بردارى براى رقابت انتخاباتى دارند و نيز چند گروه شيعه و كرد كه نوميدانه يا متعصبانه مى‌خواهند ميل انتقام خود را تسكين دهند. اما عدالت براى انسان‌هاى حوزه‌ى فرهنگى مغرب زمين نمى‌تواند به اين معنا باشد كه كسى تحت عنوان استفاده از حقوق بين‌المللى محكوم به مرگ شود و خود جريان دادگاه هم نتواند ادعايى را كه دارد برآورد. در حوزه‌ى فرهنگ اسلامى، اين حكم به عنوان قضاوت نيروهاى پيروز ارزيابى خواهد شد. و احساس عدالت وابستگان قربانيان صدام نيز با اين حكم قابل فرجام‌خواهى قاضى كه شكاف در عراق را ژرف‌تر خواهد ساخت، راضى نخواهد شد».
اين محاكمه عراقى‌ها را آشتى نداد
روزنامه‌ى فرانسوى «فيگارو» درباره‌ى صدور حكم اعدام براى صدام حسين مى‌نويسد: «اين محاكمه موفق نشد عراقى‌ها را آشتى دهد، زيرا جريان دادرسى هيچگاه نتوانست خود را از حيطه‌ى نفوذ اشغالگران رهاشده نشان دهد و به نظر مى‌رسيد كه به خاطر آنان سازماندهى شده است. براى اينكه ظاهر بيطرفانه‌ى دادگاه حفظ شود كاخ سفيد مى‌توانست صدور حكم را كه فقط به جمهوريخواهان كمك خواهد كرد، تا پس از انتخابات كنگره‌ى آمريكا به تعويق اندازد. حيف است كه حكم صادره مى‌تواند اين استنباط را پيش آورد كه قرار است با آن به يك مداخله‌ى نظامى بصورت پسينى مشروعيت داده شود. اين حكم مى‌توانست پيش از هر چيز به اقدامى بنيادگذار براى حكومت قانون در عراق پس از ۲۴ سال ديكتاتورى تبديل شود».
هيچ چيز گرفتن جان صدام را توجيه نمى‌كند
روزنامه‌ى اسپانيايى «ال موندو» نيز در مورد محكوميت صدام حسين به مرگ مى‌نويسد: « حكم اعدام حتا حق صدام حسين هم نيست. او جنايتكارى است كه به خاطر جناياتش بايد تمام عمر در زندان بماند. اما هيچ چيز گرفتن جان او را توجيه نمى‌كند. در ضمن با اجراى حكم اعدام او اين فرصت ارزشمند از دست مى‌رود كه ثابت شود در عراق نظم تازه‌اى ايجاد شده است كه از نظم پيش از مداخله‌ى نظامى بهتر است. اين حكم نقطه‌ى اوج محاكمه‌اى است كه از آغاز نادرست بود. اين محاكمه در فضايى از خشونت جريان يافت. دادگاه هرگز نتوانست خود را از اين گمان آزاد سازد كه زير فشار سياسى قرار دارد و حكم آن از پيش تعيين شده است.
پايان عجيب يك ديكتاتور
روزنامه‌ى چكى «ليدوف نووينى» چاپ پراگ در مورد حكم اعدام صدام حسين مى‌نويسد: «راى دادگاه عليه صدام حسين تا آنجا عادلانه است كه اساسا مى‌توانست تحت چنين اوضاعى عادلانه باشد. تا همين چند سال پيش هم رييس‌جمهورى پيشين عراق نمى‌توانست تصور چنين محكمه‌اى را بكند. زيرا رهبران كشورهاى منطقه يا از طريق سوء‌قصد مى‌مردند يا از طريق كودتا و يا مرگ طبيعى. اگر دادگاه فرجام اين حكم را تغيير ندهد، صدام نه تيرباران بلكه به دار آويخته خواهد شد. چه مرگ عجيبى براى يك ديكتاتور! اما صدام از طرف مردم هموطن خود محكوم شد و نه از طرف يك دادگاه بين‌المللى: عليرغم همه نارسايى‌ها، اين حكم يك قاضى عراقى بود».