مروری بر روابط پرتلاطم ایران و ایتالیا در سال ۲۰۰۷
۱۳۸۶ دی ۷, جمعهاز سوی دیگر اعتراض شدید دولت ایتالیا به افزایش اعدامها درایران در سال گذشته به ویژه حکم اعدام دو خبرنگار کرد ایرانی روابط این دو کشور را با تنش همراه ساخت.
سال ۲۰۰۷ برای ایتالیاییها خالی از تنش و بحران نبود. دولت میانه و چپ رومانو پرودی روزهای پرتلاطمی را چه از لحاظ اقتصادی و چه از لحاظ سیاسی پشت سرگذاشت. در این میان رابطه این کشور با ایران نیز دستخوش بحرانهای زیادی بود.
حمایت از جنبش دانشجویی ایران
در روزهای پایانی سال ۲۰۰۶ و اولین روزهای سال ۲۰۰۷ رهبران ۲۱ سازمان جوانان و گروههای دانشجویی از کلیه طیفهای سیاسی ایتالیا از چپ رادیکال تا گروههای مسیحی و راستگرا، "کميته تهران ۲۰۰۷" را در همبستگی با جنبش دانشجویی در ایران پایه گذاری کردند.
این کمیته به دنبال جنجال حضور محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری ایران در دانشگاه امیرکبیر و اعتراض دانشجویان به حضور او و عملکرد دولت ایران نسبت به برخورد با دانشجویان تشکیل شد.
اعتراض ایتالیا به مجازات اعدام در ایران
پس از آن، اعتراض ایتالیا نسبت به صدور حکم اعدام برای هیوا بوتیمار و عدنان حسن پور دو خبرنگار کرد ایرانی که به جرم محاربه محکوم به اعدام شدهاند واکنش شدید دولت ایران را به دنبال داشت. محمد علی حسینی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران اظهارات مقامهای ایتالیایی در این زمینه را دخالت رم در امور داخلی جمهوری اسلامی ایران دانست.
رومانو پرودی نخست وزیر ایتالیا در پاسخ به این سخنان گفت «اعتراض به صدور احکام اعدام و اجرای آن بخشی از سیاست ایتالیا است و ایتالیا حق خود میداند نظراتش در این رابطه را رسما اعلام کند.»
در ۳۰ نوامبر گذشته ایتالیا جایزه آزادی بیان را به این دوخبرنگار کرد اهدا کرد و در روزهای پایانی سال نیزاتحادیه ملی و سندیکای سراسری خبرنگاران ایتالیا، سازمان اطلاعات آزادی و امنیت خبرنگاران، سازمان به قابیل دست نزنید و سازمان اصل ۲۱ اصلی که آزادی بیان در قانون اساسی را ضمانت میکند، در نامهای خطاب به رئیس جمهور ایران محمود احمدی نژاد خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط این دو خبرنگار شدند.
فراز و نشیبهای مناسبات اقتصادی ایران و ایتالیا
ایتالیا از جمله کشورهای اروپایی است که روابط بسیار نزدیک اقتصادی با ایران دارد. این کشور علی رغم تحولات سیاسی و تحریمهای انجام شده از سوی سازمان ملل متحد در سال گذشته هم چنان یکی از مهم ترین شرکای اقتصادی ایران به شمار میرود.
در آخرین روزهای سال جاری وزیر نفت ایران غلامحسین نوذری از مذاکرات ایران با شرکت "ادیسون" ایتالیایی برای انتقال گاز ایران به ایتالیا خبر داد. وزیر نفت ایران در مورد جزئیات این قرارداد گفت: «نیاز ایتالیا در مرحله اول وتا پایان سال ۲۰۰۸، ۴۲ میلیون مترمکعب گاز خواهد بود و در مرحله بعد به ۱۲۸ میلیون مترمکعب خواهد رسید.»
این در حالی است که در ماههای اخیر و بعد از تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران، بسیاری از شرکتها و بانکهای اروپایی روابط خود را با ایران کاهش داده و یا از انعقاد قراردادهای جدید خودداری کردهاند.
جلوگیری از فعالیتهای بانک سپه
بانک مرکزی ایتالیا نیز از جمله اولین کشورهای اروپایی بود که در اوایل سال گذشته شعبه ايتاليايی بانک ايرانی سپه را تحت کنترل قرار داد و بخش عمده فعاليتهای مالی اين بانک را نيز متوقف کرد. این کشور همچنین فعالیتهای شعبات بانکی خود در ایران را نیز به شدت محدود کرد.
سفر لوچانو بنتون سرمایهدار ایتالیایی و مدیر فروشگاههای زنجیرهای بنتون در اوایل پاییز سال ۲۰۰۷ برای افتتاح یکی از شعبات خود در تهران به جنجال کشیده شد و روزنامههای وابسته به دولت تهران از بنتون به عنوان "میلیاردر صهیونیست" نام بردند و از دخالت این شرکت در حوزه طراحى مد و لباس زنانه انتقاد کردند.
این جنجال با وساطت سفیر جمهوری اسلامی ایران در ایتالیا ابولفضل زهره وند پایان یافت. او درمقالهای نوشت: «آقای بنتون از چند سال قبل برای عرضه پوشاک در چند شهر ایران سرمایهگذاری کرده و در این سفر با یک سرمایه دار ایرانی همراه بوده و سفر او در راستای برنامههای دولت برای جذب ایرانیان مقیم خارج و سرمایهگذاران خارجی بوده که سفارت جمهوری اسلامی آن را برنامه ریزی کرده است.»
بازگرداندن آثار تاریخی ایران
از اتفاقات مهم دیگر سال گذشته که در روابط ایران و ایتالیا میتوان به آن اشاره کرد کشف ۴۱ قطعه از آثار تاریخی و باستانی ایران شامل ظروف سفالی، برنزی، سکه و زیور آلات که به صورت غیرقانونی خارج شده بود توسط دولت ایتالیا و بازگرداندن آنها به ایران بود.
فرانچسکو روتللی وزیر میراث فرهنگی ایتالیا با حضور در سفارت ایران در رم این اشياء را که پلیس ایتالیا در نزدیکی شهر میلان کشف کرده بود به ابوالفضل زهره وند سفیر ایران در ایتالیا تحویل داد.
علی رغم روابط بسیار نزدیک اقتصادی و فرهنگی ایران و ایتالیا با توجه به شرایط و تحولات سیاسی ایران و فشار جامعه جهانی به این کشور در ماههای اخیر آینده روابط ایران و ایتالیا نیز در پردهای از ابهام قرار گرفته است.