«مردم خاورميانه بيهوده انتظار سازمان ملل را مىكشند»
۱۳۸۵ مرداد ۱۶, دوشنبهروزنامه محلى آلمانى Kölnische Rundschau يكى از تفاسير امروز خود را به بحران خاورميانه اختصاص داده و دراينباره مىنويسد: «جنگ زمانى پايان خواهد يافت كه نيروهاى حافظ صلح طرفين درگيرى را از هم جدا سازند. اما براى برداشته شدن چنين گام سياسىنظامى خطرناكى چارچوبى مشخص از سوى سازمان ملل ارائه نشده است. اهداف، وظايف، تركيب و ظرفيت نيروهاى حافظ صلح و همچنين چارچوب زمانى ماموريت و استقرار آنان در منطقه هنوز هم نامشخص است. كشورهاى عضو شوراى امنيت سازمان ملل قصد دارند كه در طى دو سه هفته آينده در مورد اين نكات به توافق برسند. البته بايد اين نكته را در نظر گرفت كه پس از كسب توافق نظر و اتخاذ تصميمات، چندين هفته ديگر طول خواهد كشيد تا نيروهاى اعزامى وارد منطقه بشوند. براى اكثر مردم لبنان كه خود را بيگناه مىدانند و با بمبارانهاى ويرانگر روبرو هستند، سياست مماطله آمريكا قابل درك نيست. در پايان اين درگيريها، شمار افراطگريانى كه از اسراييل و غرب متنفرند، بيش از تعداد آنان در آغاز اين جنگ خواهند بود و براحتى مىتوان تصور كرد كه چنين افزايشى، چه پيامدهايى خواهد داشت.»
روزنامه ايتاليايى La Repubblica كه در رم انتشار مىيابد، در تفسير خود جنگ لبنان را با بحران كوزوو مقايسه مىكند و خاطرنشان مىسازد: «به عقيده دولت اهود اولمرت نخست وزير اسراييل، حزبالله لبنان از مردم اين كشور به عنوان سپر دفاعى استفاده مىكند. در گذشته، دولت صربستان نيز مراكز فرماندهى و تسليحات سنگين خود را در مناطق مسكونى مستقر مىكرد. تفاوت اساسى ميان جنگ سازمان ناتو و جنگ اسراييل آن است كه ناتو به هدف خود رسيد، اگر چه با توجه به شمار زياد قربانيان، بهايى بس سنگينى براى اين موفقيت پرداخت. ميلوشويچ تسيلم شد، ناتو وارد كوزوو گرديد و درگيرى ميان صربها و آلبانياييها گسترش نيافت. براى اسراييل اما جنگ لبنان تا به حال شكستى نظامى و فاجعه اى سياسى بوده و شايد به همين خاطر باشد كه امكان پايان دادن به آن وجود ندارد.»
در تفسير روزنامه سوييسى Tages-Anzeiger منتشره در زوريخ در اينباره آمده است: «سازمان ملل همان اندازه قدرت خواهد داشت كه پنج كشور داراى حق وتو در شوراى امنيت اجازه آن را مىدهند. اين واقعيتى است كه ۱۸۶ عضو ديگر سازمان ملل كه نقشى غيردائمى در شوراى امنيت بازى مىكنند، بايد با آن كنار بيايند. سخن كوفى عنان دبيركل سازمان ملل كاملا بجاست كه مىگويد: عملكرد كند و مرددانه سياستمداران عاليرتبه به وجه و اعتبار اين سازمان لطمه مىزند. در اين ميان جنگ و نبرد ادامه دارد و انسانهاى بيگناه در لبنان و اسراييل جان خود را از دست مىدهد. بايد اذعان داشت كه در حال حاضر مردم خاورميانه، بيهوده انتظار سازمان ملل را مىكشند.»