مراسم یادبود قربانیان کشتار ویرجینیا
۱۳۸۶ فروردین ۲۹, چهارشنبه
بنا به گفته‌ی پلیس امریکا، عامل تیراندازی دانشگاه فنی ویرجینیا یک دانشجوی ۲۳ساله‌ی اهل کره جنوبی است که "چو سونگ هوی" نام دارد.
روز دوشنبه ۱۶ آوریل در این دانشگاه در دو تیراندازی جداگانه، ۳۲ نفر کشته شدند. قاتل؟؟نیز متعاقباً خودکشی کرد. تیراندازی‌ها در دو ساختمان مختلف در محوطه‌ی دانشگاه فنی ویرجینیا به فاصله ۸۰۰ متری از یکدیگر روی داد.
بنا به گفته‌ی رئیس پلیس دانشگاه، "چو" در خوابگاه دانشجویی زندگی می‌کرد: «او ۲۳ ساله بود و طبق مقررات به عنوان دانشجو در دانشگاه فنی ویرجینیا جهت تحصیل زبان انگلیسی ثبت نام کرده بود.»
کلاس‌های دانشگاه تا پایان هفته تعطیل هستند و فرماندار ایالت ویرجینیا از آغاز تحقیقات در مورد این حادثه خبر داد.
کشتار روز دوشنبه در دانشگاه ویرجینیا، پرتلفات‌ترین حادثه از این نوع در آمریکا بود. خونین‌ترین حادثه‌ی پیش از آن، در ایالت تگزاس روی داده بود که در جریان آن مردی بیست و سه نفر را در ناهارخوری دانشگاه به ضرب گلوله کشت و سپس دست به خودکشی زد.
مراسم یادبود قربانیان
در مراسمی باشکوه در محوطه‌ی دانشگاه ویرجینیا، بیش از ده هزار نفر گردهم آمدند و یاد قربانیان کشتار روز دوشنبه را گرامی داشتند. در این مراسم خانواده‌ها و بستگان قربانیان به همراه شمار زیادی از دانشجویان و استادان دانشگاه ویرجینیا شرکت داشتند.
بسیاری چهره‌هایشان خیس اشک بود. استادان دانشگاه، همچنین نمایندگان نهادهای مختلف و فرماندار ویرجینیا، همگی در سخنرانی‌های خود قبل از هر چیز حاضران را دلداری می‌دادند.
جورج بوش، رئیس جمهور آمریکا که به همراه همسرش در مراسم حضور یافته بود، گفت: «این روز غم‌انگیزی برای کل کشور است. در این لحظات درد و غم، من امیدواریم که بدانید که مردم در سراسر کشور به فکر شما هستند. آنها همه جا دعا می‌کنند و از خدا می‌خواهند به همه کسانی که از این حادثه متاثر شده‌اند، صبوری عطا نماید.»
بوش در ادامه اظهار داشت: «در چنین روز غم‌انگیزی بسیار سخت است تصور اینکه یکبار دیگر زندگی در این دانشگاه به حال عادی باز گردد. اما چنین روزی خواهد آمد و شما، دوستان و معلمان خودرا که از دست داده‌اید به خاطر خواهید آورد.»
بسیاری از دانشجویان بلوز یا تی‌شرت‌های نارنجی و یا قهوه‌ای مخصوص دانشگاه را به تن داشتند و "نیکی جیووانی" شاعر و پروفسور دانشگاه را تشویق می‌کردند که اندوه و خشم، و همجنین البته غرور آنهارا در سخنانش بازتاب می‌داد: «ما زنده‌ایم، تا با ایده‌ها و امکاناتی که داریم آینده را بسازیم و این کار را خواهیم کرد، با خون و اشک و اندوه‌مان. ما پیروز خواهیم شد. ما دانشگاه فنی ویرجینیا هستیم.»
به دستور رئیس‌جمهور آمریکا پرچم‌ها در ساختمان‌های دولتی به احترام قربانیان به حال نیمه‌افراشته درآمده بود.
اطلاعات تازه درباره‌ی عامل کشتار
بنابه اطلاعات تازه‌ای که درباره دانشجوی ساله‌ی۲۳ کره‌ای‌تبار انتشار یافته، گفته می‌شود اقدام وی فردی بوده است. به گفته یکی از استادان، رفتار غیرعادی‌اش پیش از این اقدام، قابل توجه بود. او مقاله‌هایی نوشته که نشان از پریشانی او دارند. برای او مشاوره روانی توصیه کرده بودم.
علاوه‌براین رسانه‌های آمریکا گزارش داده‌اند که در اتاق او در خوابگاه دانشگاه نامه‌ای پیدا شده که به دیگر دانشجویان ناسزا گفته و آنها را به هرزگی، شارلاتانی و فریب‌کاری متهم کرده است.
بنا به گفته پلیس، عامل کشتار وصیت‌نامه‌ا‌ی از خود باقی نگذاشته و اطلاعاتی درباره اینکه وی همدستی داشته نیز بدست نیامده است. قاتل در اقدام خود دو اسلحه به کار برده و پلیس می‌گوید هر دو اسلحه به طریق قانونی خریداری شده است. "چو" در سال ۱۹۹۲ همراه خانواده‌ی خود به آمریکا رفته و ساکن آمریکا شده است.
خاطره‌هایی تلخ برای بازماندگان "ارفورت" آلمان
کشتار دانشگاه ویرجینیا، بازماندگان تراژدی "ارفورت" در آلمان را شوکه کرده و در اندوه سنگینی فرو برده است. ۵ سال پیش، در آوریل ۲۰۰۲ در مدرسه‌ای در شهر ارفورت یک دانش‌آموز سابق مدرسه که به اسلحه‌ی خودکار مسلح بود، ۱۶ معلم و دانش‌آموز را به قتل رساند و سپس خودکشی کرد. حال، کشتار دانشگاه ویرجینیا خاطرات هولناک ۵ سال پیش را در نزد دانش‌آموزان و اولیای مدرسه‌ی ارفورت زنده کرده است.
خانم "کریستیانه آلت" که به هنگام حادثه کشتار در مدرسه ارفورت ، مدیر آن مدرسه بود، می‌گوید:« تصاویر و صدای خبرنگاران در حادثه ویرجینیا، بلافاصله حادثه‌ای را که ما از سر گذراندیم به خاطر می‌آورند. همه‌ی آن چیزهایی که ۵ سال است ما پشت سر گذاشته ایم، دوباره زنده شدند.»
یک روانشناس که پس از حادثه ارفورت به بازماندگان آن کمک‌های روان‌درمانی کرده می‌گوید: «هنوز هم افرادی از حاضران در آن حادثه هستند که من به درمان آنها ادامه می‌دهم. البته اینها کسانی هستند که بعدها متوجه شدند که به تنهایی نمی‌توانند بر مشکلات خود غلیه کنند و تصمیم به استفاده از کمک‌های روان‌درمانی گرفتند.»
قانون نگهداری و حمل اسلحه زیر پرسش
کشتار در دانشگاه ویرجینیا جامعه امریکا را در شوک عمیقی فروبرده است. بسیاری از خود می‌پرسند، چرا چنین حادثه‌ای رخ داد و حال چه کار باید کرد؟ این تراژدی یکبار دیگر بحث درباره سختگیری بیشتر در مقررات مربوط به آزادی نگهداری و حمل سلاح را مطرح کرده است.
جورج بوش، رئیس جمهور، در مصاحبه‌ای گفت: «وقتی که فردی مسلح به محلی وارد شده و سی و دو نفر را به قتل می‌رساند، طبیعی است که باعث بحث در مورد قانون آزادی نگهداری و حمل اسلحه مطرح شود.»
بوش اما در عین‌حال افزود تا زمانی که مشخص نشده، "چه اتفاقی افتاده است و چه عواملی زمینه‌ساز این حادثه بوده، نباید وارد چنین بحث‌هایی شد."
در واکنش به سخنان جورج بوش، پل هلمکه، که برای تصویب قانونی جهت ممنوعیت نگهداری و حمل اسلحه توسط شهروندان عادی تلاش می‌کند، حادثه دانشگاه ویرجینیا را نشانه دیگری از لزوم تصویب چنین قانونی توصیف کرده است.
آزادی نگهداری و حمل اسلحه در قانون اساسی آمریکا قید شده است و شهروندان آمریکایی همانند برخورداری از حق آزادی بیان و مذهب، از آزادی نگهداری و حمل اسلحه نیزبرخوردارند. آمریکا از جمله معدود کشورهای جهان است که در آن شهروندان عادی اجازه‌ی خرید و نگهداری اسلحه گرم را دارند.