مدارس مخلتط جايى براى رشد قابليتها يا نابرابرى ها؟

مختلط شدن مدارس باعث شد كه دختران به همان مدارسى راه پيدا كنند كه پسران، اما لزوما به امكانات واقعى براى رشد توانايى هايشان همانند دانش آموزان پسر دست نيابند.

به اين حقيقت تا آنزمان توجه نشده بود كه مدرسه يكسان براى هردوجنس هنوز به معناى شانس برابر در يادگيرى نيست و در پاره اى زمينه ها حتى ميتواند به نابرابرى بيشتر هم دامن بزند. تحقيقات نشان دادند كه يكجا قرار دادن مكانى دختران وپسران، اگر بخواهد به از بين بردن نابرابرى ميان آنها منجر شود، لازم است كه متد هاى آموزشى جديدى، منطبق با نيازها، علائق و توانايى هاى متفاوت دانش آموزان دختر و پسر نيز بكار گرفته شوند.

عنوان "اختلاط آموزشى منعطف" نام متدى است كه به كمك آن تلاش ميشود براى تربيت و رشد توانايى هاى دانش آموزان دختر و پسر، در عمل روشهايى بكار گرفته شوند كه با توجه به ويژگى جنسى دختران و پسران، آموزش مطابق با اين جنسيت را به شكلى سازمان دهد كه برابرى ميان دو جنس را در عمل بوجود آورد.

در اين روش موارد زير مد نظر هستند:

توجه به تفاوتهاى شخصيتى و رفتارى موجود ميان دو جنس.

در همين رابطه ايجاد راهكارهاى متفاوت آموزشى با توجه به نيازهاى ويژه هركدام.

نحوه آموزش متفاوت در پاره اى دروس با متريال متفاوت درسى و در كلاسهاى جداگانه، به عنوان مثال جدا كردن ساعت ورزش.

هدف از اين طرح بهيچ عنوان بازگرداندن مدارس به دوران گذشته و جدا كردن دانش آموزان دختر و پسر نيست. بلكه دادن امكانى براى زدودن كاستى هايى است كه در ادامه و به هنگام ورود آنها به دانشگاه و پس از آن در محيط كار به نابرابرى اجتماعى ميان زنان و مردان ميانجامد.

در اين نحوه آموزش بخصوص ايجاد حس اعتماد براى دانش آموزان دختر مد نظر است. جدا كردن پاره اى از دروس كه در آن دختران توانايى هايى متفاوتى نسبت به پسران از خود نشان ميدهند، ميتواند از نظر طرفداران اين متد، به بالا رفتن ظرفيت هاى دختران در اين رشته ها و اعتماد به نفس بيشتر آنها كمك كند.

در اين متد بر اين نكات تاكيد شده كه با ايجاد فضاهاى متفاوت درسى براى دانش آموزان دختر و پسر، نقاط قدرت و ضعف هركدام برايشان آشكار تر گردد و راه برخورد به اين نقاط ضعف و قدرت برايشان روشن شود. دانش آموزان بتوانند علاقه مندى هاى خود، عواطف و نيازهاى خود را بشناسند، به آنها بها بدهند، آنها را بيان نمايند و مشكلات، روياها، آرزوها و بحران هاى خود را برزبان بياورند. و بالاخره قدرت رقابت خود با جنس ديگر را تقويت كنند. چراكه تحقيقات نشان داده كه پسران بيشتر از دختران به رقابت با يكديگر اصرار دارند و تمايل بيشترى نيز به زير سوال بردن توانايى هاى دختران ويا حتى معلمان زن از خود نشان ميدهند و اين در ادامه خود ميتواند به كم شدن روحيه اعتماد به نفس دختران منجر شود.

لازم است در اينجا اين راه هم بگويم كه اين متد مخالفان سرسختى هم دارد. بسيارى از كارشناسان آموزشى معتقدند كه دانش آموزان دختر و پسر در كنار هم ياد ميگيرند تفاوتهاى ميان خود را به عنوان دو جنس متفاوت بپذيرند، توانايى هاى خود را كه بازهم متفاوت از هم است باور داشته باشند و جدا كردن آنها از يكديگر تنها منجر به پس رفت قابليت هاى هريك از دو دسته ميشود. آنها بر اين اعتقادند كه اين تفاوتها امرى طبيعى هستند و در جامعه امروز كه زنان و مردان باهم و دركنار هم راه زندگى را طى ميكنند، روش درست كنار آمدن با اين تفاوتها را هم، بدون آنكه به نابرابرى ميان آندو منجرشود ياد خواهند گرفت.