مجمع ملى عراق و انتخاب جلال طالبانى، به عنوان رئيس جمهور
۱۳۸۴ فروردین ۱۷, چهارشنبه
به اين ترتيب عراق مى تواند روند دمكراتيك تشكيل دولت را آغاز كند. در ماه اكتبر قرار است قانون اساسى كشور مورد تصويب قرار گيرد و در دسامبر سال جارى انتخابات نهايى براى نمايندگان پارلمان اين كشور برگزار شود.
قدم نخستين، توافق شيعيان و ”ائتلاف يكپارجه ى عراق” آنها بود با گروه هاى كرد در مجمع ملى عراق، بر سر تعيين رئيس جمهور آينده اين كشور. اين دو مجموعا ۲۷۵ نماينده در مجمع ملى عراق دارند و بيش از دو سوم آراء را به خود اختصاص داده اند.
دو گروه كردها و شيعيان ساليان دراز در دوران زمامدارى صدام حسين، تحت ستم فراوان بودند و ديكتاتور اين كشور نمايندگان آنها را به حكومت مركزى راه نمى داد. اما اين كه چرا دو موتلف سابق نتوانستند سريع تر بر سر انتخاب رئيس جمهور آينده ي عراق به توافق برسند، نشان از آن دارد كه حتى دوستان هم همنظر نيسند و مي تواند اختلافاتى بين آنها بروز كند.
شيعيان عراق با ائتلاف يك پارچه‌ى خود ، ۴۷ در صد آراء مجمع ملى را به دست آوردند و كردها توانستند فقط ۲۵ درصد آراء را به خود اختصاص دهند. براى انتخاب رئيس جمهور راى كردها ضرورى بود، اما براى انتخاب نخست وزير آتى اين كشور كه با اكثريت آرا انتخاب مى شود، ضرورتى به هميارى كردها نيست و شيعيان مى توانند با تكيه بر آراء خود، اين پست حساس را به دست آورند.
البته كردها خواست هاى فراوانى براى همكارى با شيعيان داشتند. قرار بود پست رياست جمهورى براى آنها منظور شود، كنترل بر شهر نفتى كركوك در دست آنها باشد، پيش مرگه هاى كرد همچنان باقى بمانند و خودمختارى وسيعى براى كردهاى عراق در نظر گرفته شود. كردها همچنين خواستار آن بودند تا عراق با نخست وزيرى ابراهيم جعفرى، نماينده شيعيان، شيوه ى حكومتى در جمهورى اسلامى ايران را الگوى خود نسازد.
يكى از خواست هاى آنها امروز تحقق يافت و جلال طالبانى، رئيس جمهور عراق گشت. البته مقام رياست جمهورى در عراق مقام پر اهميتى به حساب نمى آيد و همه كاره نخست وزير اين كشور است. حال كردها بايد ياد بگيرند كه در اقليت هستند و نمى توانند به همه ى آرزوهاى دور و دراز خود در دم دست يابند.