مجلس آینده: خوش بینیها و انتظارات حزب مشارکت • مصاحبه
۱۳۸۶ اردیبهشت ۱۲, چهارشنبهدویچه وله: خانم منصوری به نظر میآید اصلاح طلبان همه امید خود را روی ائتلاف در میان خود و اختلاف بین اصولگرایان متمرکز کرده اند، به نظر شما این برای پیروزی در انتخابات مجلس کافی است؟
آذر منصوری: ببینید بحث ائتلاف در میان اصلاحطلبان برای پیروزی لازم است، اما بهطور قطع کافی نیست. ائتلاف اولین گامی بود که در انتخابات قبلی در بین اصلاحطلبان تثبیت شد و با توجه به درک واقعبینانهای که اصلاحطلبان از شرایط موجود داشتند، به این جمعبندی رسیدند که در شرایط فعلی برای پیروزی و حفظ کشور و نجات کشور باید اختلافات سلیقهای کنار گذاشته بشود تا با درنظرگرفتن حداقلها بتوانیم با پیروزی در این انتخابات تحولی را در حوزهای از حوزههای داخلی کشور رقم بزنیم. اما مهمترین استراتژی که در کنار حفظ ائتلاف از آسیبهای احتمالی که به هرشکل ممکن است متوجه این ائتلاف بشود، پرداختن به برنامههایی است که اصلاحطلبان بتوانند حول آن آنها کاندیداهایشان را مشخص و معرفی بکنند. بهطور طبیعی برای تبیین این برنامهها نیز نیاز به توجه همهجانبه به فضای کشور، مطالبات مردم، آرایش سیاسی نیروها، ساختار حاکمیت و از همه مهمتر توان و اثرگذاری مجلس در حوزههای مختلف سیاست داخلی و خارجی است.
کارشناسان میگویند وضع اقتصادی و سیاسی ایران از هر زمان بدتر است. اگر اصلاحطلبان در انتخابات مجلس به پیروزی برسند، عاجلترین اهدافی که دنبال میکنند در سیاست داخلی و خارجی کدامها هستند؟
به اعتقاد ما مجلسی که بتواند از حقوق صنفی، سیاسی و انسانی همه افراد کشور با گرایشها و اعتقادات مختلف دفاع کند، در واقع خانهی ملت است. این مجلسی است که بتواند بر عملکرد دولت و حاکمیت نظارت جدی داشته باشد و به هرشکل با توانی که دارد، حاکمیت را وادار به پاسخگویی در مقابل تصمیمات و رفتارهای خودش کند. از نظر ما مجلسی توانمند و اثرگذار که بتواند پیگیر مطالبات حقوقی مردم، زنان، اقشار آسیبدیده و آسیبپذیر، احزاب و اقلیتها و بهطور خلاصه همه کسانی باشد که در زیر سقف ایران زندگی میکنند. اگر بتواند این مطالبات را به هرشکل پیگیری بکند، مجلس اثرگذاری هست. این مجلس باید بتواند در واقع پیگیر و ناظر بر اجرای برنامهی چهارم توسعه و چشمانداز بیستسالهی جمهوری اسلامی ایران باشد و هر کجا که انحرافی ازاین چشماندازهای برنامه دید، بتواند از آن جلوگیری بکند. اینها در واقع در توان مجلس هست و به اعتقاد ما مجلس هفتم به هیچ وجه نتوانسته این نقشها را ایفا کند. در حوزهی سیاست خارجی هم، که بخش دوم است، مجلس با توانی که دارد میتواند تعامل سازندهای با سازمانهای بینالمللی برقرار کند و سیاست تعامل را، تعامل جدی با دنیا را، جایگزین روشهای دیگری کند که متأسفانه در دولت فعلی به شدت هم به حوزهی داخلی ما و هم به موقعیت ما در فضای بینالمللی آسیب رساند.
مجلس میتواند با ایجاد تعامل سازنده در واقع با سازمانهای بینالمللی و بهویژه در زمینه حقوق بشر ارتباط همسنگی را بین قوانین جاری کشور و قواعد بینالمللی برقرار کند. اینها بطور مشخص در توان مجلس هست و برنامهی اصلاحطلبان هم بهطور مشخص در واقع چیزهایی است که بهعنوان اولویت مورد نظر هست.
به نظر میآید جبههی مشارکت در سهیمکردن خانمها در مسئولیتهای این جبهه دست و دلبازتر از قبل عمل میکند. آیا به ادامه و حتا تقویت این حرکت میشود امید داشت؟
قطعاً همینطور است. از ابتدای شکلگیری جبههی مشارکت این اعتقاد وجود داشته که زنان نقش تعیینکننده و اثرگذاری را در حوزههای مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایفا میکنند و این منوط به این است که ما بتوانیم حضور برابر زنان را در حوزههای مورد اشاره داشته باشیم. بنابراین دنبال برنامهریزی بودیم که بتوانیم این حضور را هم در ابتدای امر در جبههی مشارکت ایجاد کنیم و بعد آن را در بخشهای مختلف دیگر کشورمان تعمیم بدهیم. به همین خاطر از ابتدای امر با توجه به استراتژی جریانسازی جنسیتی بهدنبال ایجاد پروژهای بودیم که بتوانیم عدالت جنسیتی را ابتدا در حزب محقق بکنیم. الان هم در شرایط فعلی حزب مشارکت تنها حزبی است که دارد بحث اقتصاد و سهمیهی ۳۰ درصدی را بعنوان جزئی از فرایند جریانسازی جنسیتی دنبال میکند و خیلی هم من فکر میکنم موفق بوده و این به عنوان یک فرآیندی است که ادامه پیدا خواهد کرد. اگر خاطرتان باشد در انتخابات قبل هم اصلاحطلبان پیشرو بحث عدالت جنسیتی را بطور جدی مطرح کردند. با اعتقاد در واقع به اینکه زنان در همه بخشهای مختلف باید برایشان نقشهای برابر دید که بتوانیم از توانمندی آنها در حوزههای مختلف استفاده بکنیم و در ادامه آن شاهد حل مشکلاتی باشیم که بیشتر آنها متوجه زنان، بویژه زنان آسیبپذیر در کشور میشود.