لزوم گزارش دادن سربازان آلمانى در صورت مشاهده نقض حقوق بشر

نويسندگان اين پژوهش انتقاد مى كنند به اينكه دستورهاى مربوط به حقوق ملل به هنگام ماموريتهاى ضدترور در سراسر جهان اغلب در نظر گرفته نشده اند و بر رعايت آنها نيز به اندازه كافى نظارتى نشده است. در اين باره مدير انستيتو هاينر بيله فلد Heiner Bielefeldt مى گويد: “مدتى است ديگر نامهاى ابوغريب و گوانتانامو را همه مى شناسند. اين نامها تبديل به نماد شده اند، مكانهايى نمادين براى مبارزه با تروريسم كه از كنترل خارج گشته اند. موضوع اين است كه به نام مبارزه با تروريسم منطقه هايى پديد آمده اند كه در آن حق وجود ندارد، كه در آنها نقض حقوق بشر به طور سيستماتيك صورت مى گيرد.”

انستيتوى حقوق بشر آلمان كه نهادى است مستقل و غيردولتى و سه سال پيش تاسيس شده است، با نظر به تك تك كشورها نشان مى دهد كه چگونه به نام مبارزه با تروريستهاى احتمالى حقوق بشر نقض شده است. از جمله آنكه سيستمى سراسرى كه دربرگيرنده چند زندان است درست شده، كه امريكا از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ ايجاد كرده و ناظرى را نمى پذيرد و توجهى نيز به كنوانسيون حقوق بشر ژنو ندارد.

انستيتوى حقوق بشر ناقدانه اشاره مى كند به اينكه تاكنون گزارشى مفصل در اين باره وجود ندارد كه نقض حقوق بشر در چه ابعادى و در كجا صورت گرفته است. اين انستيتو در پژوهش خود مى افزايد كه آنچه بسيار نگران كننده است اين است كه بخش بزرگى از مبارزه با تروريسم در وضعيتى مخفى انجام گرفته است.

اين انستيتو مى خواهد كه براى سربازان آلمانى اى كه در خارج مامور خدمت مى شوند، اين وضع تغيير كند.

وولفگانگ هاينتس Wolfgang Heinz يكى از دو نويسنده پژوهش ياد شده مى نويسد كه سربازان آلمانى بايد براى رفتار با كسانى كه مظنون هستندكه با تروريستها همكارى دارند و نيز براى رفتار درست با اسيران جنگى آموزش ببيند.

هاينتس در اين باره مى گويد: “در رابطه با سياست دفاعى پيشنهاد مى شود كه براى فرستادن ارتشيان آلمانى به ماموريتهاى مبارزه با تروريسم در خارج به ويژه به مرحله آماده كردن آنان توجه شود. توجه شود كه بايد آنها را براى موقعيتى كاملا متفاوت آماده كرد، وضعيتى كه آنها با آن روبرو خواهند شد با وضعيتى كه در آن عمليات پاسدارى از صلح سازمان ملل متحد انجام مى گيرد يكسان نيست. چارچوب حقوقى بايد مشخص شود. براى نمونه بايد روشن شود كه وقتى من كسى را اسير مى گيرم، چه پيش مى آيد، طبق چه قواعدى بايد عمل كنم، اسير من چه حقوقى دارد؟ چه موقع مجاز است كه كسى را كه در كشورى اسير شده به كشورى ديگر تحويل داد؟”

بنابراين بايد بسيارى از پرسشهاى حقوقى در رابطه با ماموريت سربازان براى مبارزه با تروريسم روشن شود. اگر نقض حقوق بشرى توسط نظاميان آلمانى صورت گيرد، بايد افشا و تعقيب گردد. بدين منظور بايد سربازان آلمانى موظف باشند گزارش دهند.

وولفگانگ هاينتس تاكيد مى كند بر اينكه “به نظر ما مهم است كه گزارش داده شود، به فرمانده مسئول يا به جايى كه به مسائل حقوق بشر و حقوق انسانى ملل مى پردازد. اين پيشنهادى است كه سازمان ملل هم آن را مى پذيرد. پارلمان بايد بيش از اين بر ماموريتهاى خارج ارتش آلمان نظارت داشته باشد و نيز به گزارشهاى سازمانهاى غيردولتى در باره وضعيت حقوق بشر توجه كند. افكار عمومى نيز بايد در اين باره به طور وسيع آگاه گردند.”

انستيتوى حقوق بشر آلمان پيشنهاد مى كند كه آلمان تنها در ماموريتهاى ائتلافى اى شركت كند كه در آنها مسائل مربوط به نظارت بر حقوق بشر، توجه به حقوق ملل، بررسى مستقل نقض حقوق بشر قبلا روشن شده باشد. آلمان بايد به عنوان حكومتى مبتنى بر حق و حكومتى كه پيمان نامه هاى بسيارى در زمينه حقوق بشر امضا كرده، در آينده نيز به طور ويژه توجه كند كه اين حقوق رعايت شوند.