لزوم احترام گذاشتن بوش به نظر مخالفان داخلى و خارجى

دوره جديد كار فرصتى به وى خواهد داد تا به متحدان خويش نشان دهد كه آماده است به نقطه نظرهايى چون پيمان هاى مربوط به آب و هوا و يا گسترش سلاحهاى هسته اى عنايت داشته باشد. احترامى كه بوش براى نظرهاى جامعه جهانى قائل شود او را قادر خواهد ساخت كه به اهدافش در خاورميانه و ساير مناطق جامه عمل بپوشاند. اين نيز هنوز براى بوش دير نيست كه مسئولان نقض كنوانسيون ژنو در باره اسرا و سوءرفتار و شكنجه اسرا در عراق را به پاسخگويى وادارد.

نيويورك تايمز هم در شماره پنجشنبه خود چنين نوشته: بوش به پيروزى دست يافت هرچند چالش در آمريكا ادامه خواهد داشت. ۴۹ درصد ازانتخاب كنندگان كه نشان دادند خواستار تغيير دولتند، سرخورده اند و با نگرانى به اينده مى نگرند با اينهمه نخستين وظيفه آنها اينست كه اراده اكثريت را بپذيرند.

دو شق براى بوش وجود دارد نخست اينكه براى چهار سال ديگر قدرت نمايى كند، يا اينكه نگاه خود را به يافتن مكانى در كتاب هاى تاريخ معطوف سازد. البته سخنرانى ديروزاو به مناسبت پيروزى اش دليل ناچيزى براى اين اميد برجاى گذاشت كه او حقيقتا قصد پيمودن اين راه را دارد.

بوش به انتخاب كنندگان كرى پيام داد كه دوره جديد رياست جمهورى اش فرصتى نو براى اين نيز هست كه تمام كشور دست به دست هم دهند. اما تجربه نشان ميدهد كه اين گونه انديشه ها تنها زمان كمـى دوام مياورند.

روزنامه محافظه كار فيگارو هم مانند ساير روزنامه هاى فرانسوى به تاثيرهاى انتخاب مجدد بوش بعنوان رئيس جمهور آمريكا پرداخته واز جمله مينويسد:

بوش اينك پس از برگزيده شدن دوباره نبايد هيچ نگرانى در مورد جايگاه خود در تاريخ

به دل راه دهد. اين امر روى سياست او نيز موثر است. در بدو كار بسيار سياسى و سخت گيروسپس آشتى جو. اين تمايل بوش را بايد مورد پشتيبانى قرار داد چرا كه در خارج از آمريكا نيز انتخابات آمريكا اين فرصت را براى ديگران فراهم ميكند كه مناسبات با ايالات متحده را بر پايه نوينى استوار سازد. به نوشته فيگارو از ديروز تا كنون بوش ديگر رئيس جمهورى نيست كه بد و به دشوارى انتخاب شده وناگزير از اثبات خويش باشد بلكه او كسى است كه براى چهار سال ديگر در راس بزرگترين قدرت دنيا قرار گرفته است. زمان آنست كه اين واقعيت را بپذيريم و مرحله جديدى در مناسبات خود با آمريكا بنا نهيم.

و سرانجام روزنامه ”نويه اوسنا بروكرسايتونگ” چاپ آلمان مينويسد:

تاسف فايده اى ندارد. آلمان بايد اينك خود را براى چهار سال ديگر رياست جمهورى بوش آماده كند و كرى را به فراموشى بسپارد. اين بدان معناست كه بايست به جلو نگريست و پس از انتخابات نهايت تلاش را در راستاى مناسبات آمريكا و اروپا به خرج داد. يك چيز روشن است و آن اينكه دوباره كدورت و سردى ميان آلمان و آمريكا كه با شروع جنگ عراق توام بود، نبايد پيش آيد. در اينصورت اتحاد غرب به طور مستمر تضعيف و دست آخر تضعيف خواهد شد كه اين خود خطرى براى دورنماى امنيتى اروپا نيز ميباشد.