عکسبرداری رادیولوژی علیه شکنجه و خشونت

براساس گزارش‌های سازمان عفو بین‌الملل، هنوز در ۸۰ کشور جهان انسان‌ها شکنجه می‌شوند. آنها گاهی در دادگاه‌ها یا مراجع قضایی نمی‌توانند اعمال شکنجه و بدرفتاری‌ها را اثبات کنند. هرمان فوگل، استاد رشته‌ی رادیولوژی در دانشگاه هامبورگ می‌کوشد، با عکسبرداری‌های رادیولوژی رفتار‌های خشونت‌آمیز با افراد را ثابت کند. این کار او را به کشورهای بسیاری از جمله زیمباوه، پرو و چین کشانده است.

در آزمایشگاه او در موسسه‌ی پزشکی قانونی مرکز درمانی دانشگاه هامبورگ تصویرهایی از جمجمه، کتف و دست و پاهای شکسته به چشم می‌خورند.

او با موردهایی از کوفتگی انگشتان پا و پیچش آنها روبرو بوده و شواهد آن را در آزمایشگاه محل کار خود دارد. این یکی از روش‌های شکنجه است که در آن گاهی فرد از قطع انگشتان یا له‌شدگی آنها درد می‌کشد.

تصویرهایی از عذاب

فوگل برای تشخیص این نوع آسیب‌دیدگی‌ها نیاز به دستگاه‌های خاصی ندارد. عکس‌های رادیولوژی، یک ذره‌بین قوی و تجربه‌های فراوان او در این زمینه، برای تشخیص نوع شکنجه کافی هستند. او می‌داند کدام روش‌های شکنجه در چه کشورهایی به کار می‌روند. او شکاف‌ها، لکه‌ها و سایه‌های موجود روی عکس رادیولوژی را با گفته‌های مراجعان درباره‌ی زمان، مکان و شیو‌ه‌‌ی شکنجه‌ی آنها مقایسه می‌کند. وی این روش را "آزمایش صحت" گفته‌های آنها می‌داند و گاهی از راه بررسی استخوان شکسته‌ی افراد و تفاوت‌های آن می‌تواند به سن آنها پی ببرد.

فوگل در سراسر جهان نخستین پزشکی است که از ۳۵ سال پیش، از بررسی عکس‌های رادیولوژی به زخم‌ها و آسیب‌های ناشی از شکنجه پی می‌‌برد.

دشوار‌ی‌های کار

البته فوگل درباره‌ی پیگیری شواهد شکنجه می‌گوید:«از بعضی تفاوت‌های عکس‌های رادیولوژی به الگوهای شکنجه پی می‌بردم. البته دشواری کار در آن بود که همیشه امکان دریافت عکس‌هایی از قربانیان شکنجه وجود نداشت. در کشورهایی که افراد را شکنجه می‌دهند، به آنها اجازه‌ی فرستادن عکس‌های رادیولوژی را نمی‌دهند. در چنین مواردی مجبور بودم به مراکز آزمایشی قربانیان شکنجه بروم.»

او تا کنون برای گردآوری نمونه‌-عکس‌های رادیولوژی خود به ۳۰ کشور جهان سفر کرده و در مورد پناهجویانی که در کشور خود شکنجه شده و قصد پناهنگی در آلمان را دارند، از روش‌های خاص خود استفاده می‌کند.

مشکل در چنین مواردی شیوه‌ی ارائه‌ی این مدارک به دادگاه‌های آلمانی است تا به درخواست چنین افرادی توجه شود. در صورتی که مدت زیادی از شکنجه گذشته باشد، دادگاه به راحتی مدارک ارائه شده‌ی فرد را نمی‌پذیرد؛ زیرا مشخص نمی‌شود که فرضاَ شکستگی استخوان در اثر شکنجه بوده است یا عاملی دیگر.

ویژگی عکس‌‌های رادیولوژی

فوگل بیشتر عکس‌های رادیولوژی خود را از مراکز آزمایشگاهی اروپا دریافت می‌کند. او برای ارتباط با مخاطبان بیشتر، کتابی با نام "بازتاب خشونت در تصاویر رادیولوژی" منتشر کرده است. او در این کتاب صورت‌های گوناگون خشونت را در سراسر جهان به باد انتقاد گرفته است. این کتاب مبنای کار نمایشگاهی شد که فوگل آن را با کمک یک سازمان حقوق بشری ترتیب داد. این نمایشگاه در ۳۰ کشور در اروپا، آفریقای جنوبی، استرالیا و جهان عرب برگزار شده است.

فوگل درباره‌ی تصاویر رادیولوژی می‌افزاید: «مزیت این نوع عکس‌ها آن است که جدا از فرد یا وضعیت اسفبار او، ارزش مشاهده دارند و با کمک آنها می‌توان بحث‌ها را واقع‌بینانه پیش برد. بحث‌های موجود درباره‌ی خشونت اغلب با احساسات همراه‌اند. در این میان من نیز سهم ناچیزی در ایجاد واقع‌‌بینی در مباحث ایفا می‌کنم.»

PR/DK