عمليات گروه مزودر آمريكايى «خنجر ۷» براى دريافت جايزه دستگيرى تروريست ها در افغانستان

�ته و قرار است حكم او اين هفته صادر شود.

مولوى محمد صديق كه خود يكى از قضات ديوان عالى قضايى افغانستان است، مى گويد، وقتى اين آمريكايى ها من را ربودند، سرم را پايين گرفته مى بايستى روى شكم روى زمين مى خوابيدم. «آيديما» به من گفت: “اگر تو را بكشيم و جسدت را به بيابان بياندازيم، هيچكس نخواهد فهميد”. آيديما از صديق مى خواسته، اعتراف كند كه از ميان زندانيان افغانى كداميك تروريست حرفه اى است. مدام آب يخ بر سر او مى ريختند و سه روز تمام نه به او غذايى داده اند و نه اجازه رفتن به توالت داشته و نمى بايستى نماز مى گذارده است. وى ۱۲ روز در گروگان آمريكايى ها بوده. ديگران قربانيان گزارش مى دهند كه آمريكايى ها آنها را از پا آويزان كرده و مورد ضرب و شتم قرار داده اند.

به گزارش خبرگزارى آلمان، هنوز دقيقا مشخص نيست كه گروه «آيديما» به مأموريت از سوى چه كسى افغان ها را ربوده و شكنجه مى كرده است. آيديما كه خود ۴۸ ساله است، مى گويد كه او از سوى وزارت دفاع آمريكا، پنتاگون مأموريت داشته است. ولى قاضى عبدالبعثت بختيارى مى گويد، آيديما نتوانسته اين ادعاى خود را با ارائه سندى ثابت كند. دولت آمريكا تكذيب مى كند كه اين سرباز سابق نيروى ويژه Special Force به مأموريت از سوى دولت آمريكا عمل كرده است. «جان ريپمان»، يك سخنگوى ارتش آمريكا مى گويد: “آيديما در افغانستان هرگز عضوى از واحدهاى نظامى نيروهاى ائتلافى نبوده است”.

بايد گفت كه اين گروه آمريكايى يكسال تمام بدون هر نوع مانعى بعنوان شكارچى تروريست هاى تحت پيگرد براى بدست آوردن جايزه سر ايشان در كابل فعال بوده اند. ولى با توجه به شمار قابل توجه نيروهاى امنيتى و سرويس هاى مخفى در كابل، بعيد به نظر مى آيد اين افراد از نظر آنها دور مانده باشند. البته پوششى كه آنها براى خود ساخته بودند، آنقدر محكم بوده كه حتى نيروهاى حافظ صلح افغانستان «ايساف» را نيز توانسته اند گمراه كنند.

گروه «ايديما» بر خود نام «گروه عملياتى خنجر ۷» گذارده بودند و به نظر مى آمدند كه آنها يكى از دهها نيروى ضربتى آمريكايى ها در افغانستان باشند كه كم و بيش مخفى عمل مى كنند. كريس هندرسن، يك سخنگوى «ايساف» مى گويد: “اين فرد خيلى مصمم و هدفمند به افغانستان آمده بود. آيديما اونيفورمى با يك پرچم آمريكا بر آن دوخته به تن داشت و مانند يك سرباز صحبت مى كرد.” هندرسن مى افزايد: “نيروهاى امنيتى بسيارى هستند كه با عينك آفتابى در جيپ هاى صحرايى با شيشه هاى تيره در كابل به اين سو و آنسو در حركت اند. جلوى اين افراد نبايد گرفت و ازشان نبايد چيزى پرسيد”.

در اواخر ماه ژوئن «آيديما» سه بار از نيروهاى حافظ صلح «ايساف» تلفنى مى خواهد كه كارشناسان مواد منفجره خود را براى يورش هاى غيرقانونى به خانه ها و ساختمان ها به آنجا بفرستند. و ايساف چنين كرده بود. در اوايل ماه ژوئيه بالاخره كسى از ايساف مى پرسد، چرا «خنجر ۷» براى تقاضاهايش هرگز مسير ادارى را طى نكرده است. و پاسخ ارتش آمريكا اين بوده كه: چنين واحد ويژه اى در ارتش آمريكا وجود ندارد.

و البته اين بدان معنا نيست كه آمريكايى ها تاكنون با آيديما برخوردى نداشته اند. آيديما در اوايل ماه مه ميلادى فردى مشكوك به تروريست را به ارتش آمريكا تحويل داده بود. پس از دو ماه بازجويى متوجه مى شوند كه وى فرد مورد نظر نيست. هرچند كه در مبارزه ضدترور نيروهاى آمريكايى چنين اشتباهاتى نادر نيستند.

حال در صورتى كه اين افراد مجرم شناخته شوند و در دادگاه محكوم شوند، مى توان از نظر قاضى بختيارى تا ۲۰ سال زندان براى آنها درنظر گرفت. نيروى حافظ صلح «ايساف»، نظاميان آمريكايى و دولت افغانستان اميدوارند كه اين دادگاه بتواند گروه هايى از اين دست را مرعوب كند. زيرا كه كم نيستند گروه هاى مزدورى كه براى بردن جايزه دستگيرى تروريست ها در افغانستان عمليات مستقل خود را دارند.