عمر کوتاه «روزگار»
۱۳۸۵ آبان ۲, سه‌شنبه
انتشار دوره‌ی جدید روزنامه روزگار پس از شش شماره متوقف شد. هیات نظارت بر مطبوعات در نشست صبح دوشنبه‌ی خود با اکثریت آرا حکم به توقیف این نشریه داد. بنابر اعلام روابط عمومی معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توقیف روزگار بر اساس بند ب ماده ٣٣ قانون مطبوعات انجام شده است.
مطابق این بند «پس از توقیف یك نشریه انتشار هر نوع نشریه دیگر به جای نشریه توقیف شده به نحوی كه با نشریه مذكور از نظر نام، علامت و شكل مشتبه شود ممنوع است و نشریه جدید بلافاصله توقیف می‌گردد.» مراد از «نشریه‌ی توقیف شده» روزنامه شرق است که ۲۰ شهریور ماه بسته شده.
گرچه از زمانی که اخباری مبنی بر انتشار روزگار منتشر شد همه جا صحبت از انتقال کادر تحریریه شرق به این روزنامه بود محمد رضا عطریانفر رئیس شورای سیاستگذاری این روزنامه در گفتگو با خبرگزاری مهر گفته است «انتشار روزنامه روزگار هیچ ارتباطی به توقیف روزنامه شرق ندارد.» [۱۷ مهر]
با این همه، اعضای اصلی تحریریه‌ی روزگار همکاران قدیمی شرق بودند. محمد قوچانی سردبیر شرق در گفتگو با «روز» اظهار داشته که به تعویق افتادن بررسی پرونده شرق او و همکارانش را به این گمانه نزدیک می‌کند که «سياست اصلی بر مبناي عدم حضور شرق در انتخابات است. و به نظر می‌رسد اراده سياسی بر اين اصل قرار داشته باشد.»
به گفته‌ی قوچانی «مجموعه رفتارها و برخوردها پس از توقيف شرق، سبب شد تا رسانه ديگری را راه اندازی کنيم که در انتخابات شوراها بتواند درصدی از نقش شرق را در صورت حضور ايفا کند.» او همچنین تاکید دارد که قرار نبوده این رسانه جایگزینی برای شرق باشد.
روزنامه روزگار، هفته‌ی گذشته، در سومین روز کار خود، برای یک روز تعطیل شد. وقفه‌ی یک روزه به دلیل تذکر هیات نظارت بر مطبوعات اتفاق افتاد که معتقد بود روزگار با مجوز روزنامه‌ای «فرهنگی اجتماعی» منتشر می‌شود و پرداختن به مسائل سیاسی در آن مجاز نیست.
به دنبال این اخطار، محمد قوچانی با تحریریه روزگار خداحافظی کرد و بخش سیاسی روزنامه تعطیل شد تا انتشار آن ادامه یابد. عطریانفر در اینباره به ایرانیوز گفته است «در حالی ارشاد از ما خواسته اخبار سیاسی را به هیچ عنوان پوشش ندهیم كه روزنامه‌های جام جم و همشهری هم امتیازی مشابه ما دارند و به انتشار اخبار سیاسی نیز می پردازند.»
به رغم همکاری اعضای تحریریه‌ی شرق با روزگار بسیاری از صاحب‌نظران معتقدند آنچه در بند ب ماده ۳۳ آمده یعنی تشابه نام، علامت و شکل در مورد این دو روزنامه به چشم نمی‌خورد. روز گذشته کامبیز نوروزی مدرس حقوق مطبوعات با تاکید بر این مسئله به ایسنا اظهار داشت «ممكن است گفته شود كه تعدادی از نویسندگان «روزگار» قبلا نویسنده روزنامه‌ی توقیف شده دیگری بوده‌اند كه در پاسخ باید گفت این مساله هیچ اشكال قانونی ندارد و مطلقا بلامانع است.»
محمود علیزاده طباطبایی عضو هیات علمی دانشگاه نیز اعتقاد دارد «روزنامه «روزگار» از لحاظ نام، محتوا، فونت و مدیرمسوول هیچ شباهتی با روزنامه‌های توقیف‌شده ندارد.» او با اشاره به این که «این گونه اقدامات هیأت نظارت بر مطبوعات شتابزده و فاقد نظریه كارشناسی است» آن را تصمیمی غیر قانونی خوانده است.
با این همه ناصر سراج، نماینده‌ی قوه‌ی قضاییه در هیات نظارت بر مطبوعات تاکید دارد که استناد به ماده مذکور قانونی و صحیح می‌باشد. روز گذشته بدرالسادات مفیدی، دبیر انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران در واکنش به توقیف روزگار به ایلنا گفته است «روند برخورد اخیر با مطبوعات حكایت از آن دارد كه شعارهای داده شده توسط دولت آقای احمدینژاد مبنی بر برخورداری دولت از روحیه نقدپذیری در وجه مدیریتی متولیان فرهنگی وجود ندارد.»
بهزاد کشمیری‌پور، گزارشگر صدای آلمان در تهران