عربستان سعودى و تلاش براى جذب سرمايه گذاران آلمانى

شركت آلمانى «راين متال» ۳۲ تانك زره پوش از نوع «فوكس» به ارزش ۱۶۰ ميليون دلار به امارات متحده عربى ارسال داشته است. تانك زره پوش «فوكس» قادر است خطرات شيميايى، اتمى و بيولوژيكى را رديابى كرده و با آن مقابله كند. گفته ميشود كه كشورهاى كويت، عمان و بحرين نيز تمايل خود را به خريد زره پوش مزبور ابراز داشته اند.

از سوى ديگر شركت صاحبنام زيمنس، با دريافت سفارشى به حجم ۴۳۰ ميليون يورو، در پروژه احداث نيروگاهى در امارات متحده سهيم شده است. مذاكرات با شركت آلمانى «لينده» بر سر احداث تاسيسات پتروشيمى در بحرين در جريان است و اگر طرفين به توافق برسند، سفارشى به حجم ۱ ميليارد و ۳۰۰ ميليون يورو نصيب صنايع آلمان خواهد شد.

نخستين ايستگاه سفر شرودر به منطقه، عربستان سعودى بود. وى امروز در طى سخنرانى خود در همايشى اقتصادى در رياض، پايتخت عربستان سعودى، ضمن ستايش از اصلاحات اقتصادى دولت اين كشور، از رهبران عربستان خواست كه اين راه را ادامه دهند. در حاشيه سفر شرودر به عربستان سعودى، قراردادهايى تجارى ميان طرفين به حجم ۱۸ ميليون يورو به امضا رسيد.

به گفته سليمان السيارى رييس انجمن توسعه و سرمايه گذارى عربستان و آلمان، جذابيت عربستان سعودى براى سرمايه گذاران خارجى در ميزان سوددهى نهفته است. وى بر اين عقيده است كه كشورش عليرغم محدويتهايى بازارى، ميتواند محيطى جذاب براى فعاليت شركتها و صنايع آلمانى باشد.

وى در اين راستا به نيروى كار ارزان موجود در عربستان سعودى اشاره كرده و متذكر ميشود كه به كارگيرى نيروى كار از كشورهاى آسيايى در عربستان سعودى با توجه به تسهيلات قانونى براى شركتهاى خارجى جذاب است، به ويژه آنكه سطح دستمزد كارگران به مراتب كمتر از متوسط حقوق كارگران در اتحاديه اروپاست.

السيارى همچنين بر راحت بودن نقل و انتقالات ارزى از عربستان سعودى به خارج تاكيد ميورزد و ميافزايد: ”عربستان سعودى از منابع نفت و گاز زياد و همچنين شمارى از ديگر مواد معدنى برخوردار است و برنامه اى در دست اجرا دارد كه طبق آن شركتها و كارخانه هاى صنعتى را با بهره بسيار كم مورد حمايت قرار ميدهد، بطوريكه ميتوان تا ۵۰ درصد از هزينه هاى احداث و فعاليت را از طريق دريافت وامهاى كم بهره تامين نمود”.

به گفته رييس انجمن توسعه و سرمايه گذارى عربستان و آلمان، محصولات توليد شده در عربستان شايد نتوانند با كالاهايى كه براى نمونه در كشورهاى شرقى اتحاديه اروپا ساخته ميشوند، رقابت كنند، اما ميتوانند از جذابيت و كيفيت لازم براى صدور به ديگر كشورهاى حوزه خليج فارس و همچنين كشورهاى آسيايى برخوردار باشند.

البته در اينجا اين پرسش مطرح ميشود كه كشورى ثروتمند مانند عربستان سعودى كه خود داراى نيروى كار نيست، چرا بايد در تلاش آن باشد كه سرمايه گذاران خارجى را جذب كند؟ به گفته سليمان السيارى، پاسخ اين پرسش، سود بيشتر است.

وى در اين مورد خاطرنشان ميسازد: ”طبيعتا ما موادى خام در اختيار داريم كه ميخواهيم آنها را در بازارها به فروش برسانيم. البته ميزان سود و درآمد به مراتب بيشتر خواهد بود، اگر اين مواد خام را به كالا بدل كنيم. نفت خام را ميتوان در ازاى هر بشكه، به مبلغ ۳۰، ۴۰ و يا حتى ۵۰ دلار فروخت، اما بهاى هر تن از محصولات نفتى اى كه از نفت خام توليد ميشوند، ميتواند بر ۴ هزار تا ۵ هزار دلار بالغ شود.”

بد نيست به اين هم اشاره شود كه شركتهاى آلمانى اصولا از اعتبار خوبى در عربستان سعودى برخوردارند، اما علاقه سعوديها به سرمايه گذاران آلمانى و همچنين ديگر كشورهاى اروپايى تا اندازه اى نيز از پيامدهاى سياسى اقتصادى يازدهم سپتامبر و رفتار ناخوشايند و ناشايست با شهروندان سعودى در ايالات متحده سرچشمه ميگيرد.

بايد اذعان داشت كه نفوذ آمريكا بر عربستان سعودى همچنان محسوس است، اما در دوران اخير ضربه اى سخت به مناسبات واشنگتن و رياض وارد آمده است.