1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

عراقی‌ها در تب بازی‌های المپیک

۱۳۸۷ مرداد ۳۰, چهارشنبه

تا امروز تیم چهار نفره ورزشکاران عراق در بازی های المپیک مدالی را بدست نیاورده است ولی با وجود این بسیاری از عراقی ها با شوق اخبار مربوط به بازی ها در چین را دنبال می کنند.

https://p.dw.com/p/F1tJ
کاروان وزشی عراق در المپیک پکن
کاروان وزشی عراق در المپیک پکنعکس: picture-alliance/ dpa

طبیعی است که بازی های المپیک بطور زنده از کانال های ماهواره‌ای در عراق هم پخش می‌شوند. میان بغداد و پکن از نظر زمانی چهار ساعت اختلاف وجود دارد، اما از نظر ورزشی، میان این دو دنیایی فاصله است. برای دونده و سوارکار عراقی که در بازی های المپیک شرکت کرده اند، تنها امکان حضور در بازی های المپیک در چین به اندازه همه زندگیشان ارزشمند است. در عراق هم، مردم از شیعه گرفته تا سنی، از کرد تا مسیحی، همه و همه در تب بازی های المپیک بسر می برند. آنگونه که احمد خبرنگار ورزشی در بغداد می گوید:

«بازی ها به نظر من فوق العاده هستند. توجه به این بازی ها بی اندازه است. علاقمندان به ورزش در عراق امیدوارند که چهار ورزشکار ما بتوانند مدالی را در چین بدست آورند. ولی بدون ارتباط با این مسئله هم بازی های المپیک فوق العاده عالی هستند.»

ورزش در عراق خشونت زده لحظات شادی را بوجود آورده است. درست مانند سال پیش، زمانی که تیم ملی فوتبال این کشور دربازی های آسیایی برعربستان سعودی غلبه کرد. در آن زمان هم، مردم جدا از تعلق قومی و یا مذهبی شان جشن گرفتند. ولی بازی های المپیک چنین جایی را ندارد. عادل چهل ساله و کارمند شرکت معتقد است:

«بازی ها واقعا عالی هستند. من بخصوص بازی های فوتبال رو تماشا می کنم. بیشتر از همه از بازی آرژانتین در مقابل برزیل خوشم اومد.»

یک هفته پیش از بازی های المپیک، بلیط بازی ها در عراق عرضه شد. در ابتدا هنوز مشخص نبود که اصولا عراقی ها امکان شرکت دارند یا نه، چون دولت کمیته المپیک را منحل کرده بود.

فواد چهل و چهار ساله و کارگر است: «ما افتخار می کنیم که تیم ورزشی کشورما هم توانسته در این بازی ها شرکت کند. اما موضوع جالب دیگه اینه که از کشورهای عربی دیگه هم، مثل مصر یا مراکش، ورزشکار ها در مسابقات شرکت کردند.»

مسائل روزمره زندگی، مشکلات زیاد و تلاش برای سازمان دادن زندگی و حتی حفظ آن، به خیلی از عراقی ها این اجازه و فرصت را نمی دهد که پخش زنده بازی ها را دنبال کنند. مانند محمد که با کارگری زندگی خود را می گذراند:
«متأسفم، ما وقتی را برای دیدن بازی های المپیک نداریم. تا دیر وقت کار می کنیم و وقتی که به خانه می رسیم آنقدر خسته ایم که فقط باید بخوابیم.»

حتی وقتی چهار ورزشکارهای عراقی بدون تصاحب هر مدالی به خانه باز گردند، باز هم این بازی‌ها جای ویژه ای را برای مردم این کشور دارند. بقول دانا حسین، دونده سرعت و تنها زن ورزشکار عراقی در بازی های المپیک، مهمترین موضوع برای عراقی ها این بود که پرچم این کشور هم مانند دیگر کشورهای شرکت کننده در پکن به احتزاز درآید.

اولریش لایدهولد Ulrich Leidhold