طغیان در برابر سرکوب و تبعیض
۱۳۸۶ اردیبهشت ۲۷, پنجشنبهحکومت نه تنها انتقادپذیر نیست بلکه با بهانهی حمایتهای خارجی از اینگونه حرکتها و انگ ایجاد اغتشاش و آشوب در امنیت ملی، به سرکوب فعالان حقوق زنان میپردازد. با این همه زنان ایرانی بر خواستههای خود پافشاری میکنند و صدای اعتراض خود را به گوش هموطنانشان و جهانیان میرسانند.
تجمع گروهی از فعالان حقوق زنان در چهارم ماه مارس امسال نمونهای از این گونه اعتراضها بود .
در این روز تظاهرات آرامی بر پا شد علیه دستگیری پنج تن از فعالان حقوق زنان که به جرم درخواست تغییر و تجدید نظر در قوانینی که منجر به تبعیض زنان میشود، راهی زندان شده بودند. شرکتکنندگان در این تجمع که حدود ۳۰ نفر بودند مقابل دادگاهی که در آن پیش از این محاکمهی فعالان حقوق زن انجام شده بود، اجتماع کردند. معترضان این بار هم دستگیر و راهی زندان شدند.
تبعیض حتی در زندان
محبوبه عباسقلیزاده یکی از این فعالان و دستگیرشدگان است. شهرزاد فرامرزی در مقالهای با عنوان "طغیان در برابر سرکوب و تبعیض"، که خبرگزاری آسوشیتدپرس آن را منتشر کرده، مینویسد:
«حتی در زندانها هم زنان از تبعیضها در امان نیستند. عباسقلیزاده که خود دوهفته در بازداشت به سر برده است، میگوید که در زندان با مردان زندانی بهتر از زنان زندانی رفتار میشود. مردها اجازه دارند سیگار بکشند و چای بنوشند، هر چهقدر که دلشان میخواهد، در حالی که زنان میبایست به دو نخ سیگار و دو فنجان چای در روز اکتفا کنند. به زنان بر خلاف مردان اجازه دادهمیشود که فقط پنج دقیقه به هنگام غروب خورشید در محوطه خارج از سلولها از هوای تازه استنشاق کنند.».
به گفتهی عباسقلی زاده، او در طول بازداشت تلاش کرده تا مأموران وزارت اطلاعات را قانع کند که «اگر ما در پی مطالبهی حقوق خود هستیم این مسئله ربطی به دشمن ندارد. اما آنان بر این نکته پافشاری میکردند که حکومتهای خارجی از این قضیه سوءاستفاده میکنند.»
نویسنده معتقد است « وضعیت زنان در دورهی ریاست جمهوری محمود احمدینژاد بیش از پیش رو به وخامت نهاده است. فعالان حقوق زنان علیه قوانینی میجنگند، که بر پایه آنها حکم به سنگسار زنانی داده میشود که متهم به زنا هستند، همچنین علیه مشروع دانستن صیغه و قوانینی که در دنیای کار، مردان را بر زنان برتری میدهد، یا قوانینی وراثتی که میان مرد و زن تفاوت میگذارند.»
به نظر او قدرتمداران ایرانی نه تنها در زمینهی کاهش محدودیتها در بارهی زنان کوتاه نخواهند آمد، بلکه با نقشههای تازه به این محدودیتها دامن میزنند. طرحهایی مانند "کاهش پذیرش دانشجوی دختر در دانشگاهها" از جمله تدابیر تازهی حکومت است.
وزیر اطلاعات ایران، غلامحسین محسنی اژهای از "استراتژی جدید دشمن" سخن میگوید و این که "گروههای مختلف در لوای جنبش زنان یا جنبش دانشجویان" از سوی نیروهای خارجی " پششتیبانی مالی و سازماندهی" میشوند. به گفتهی او هدف از این حمایتها، نشان دادن حکومت ایران به عنوان حکومتی نالایق و تشویق مردم بر شورش علیه حکومت است.
مبارزه ادامه دارد
در پایان نوشتهی شهرزاد فرامرزی به نقل از یکی از فعالان حقوق زنان به نام ژیلا بنییعقوب آمده است:
«در ده ماه گذشته نیروهای امنیتی همواره خشنتر برخورد کردهاند، هرچند که فعالیتهای زنان صلحجویانهتر شدهاست. با تنگ تر کردن حلقه تلاش میکنند که به ما بفهمانند، که آنها حتی تاب تحمل کوچکترین انتقاد را ندارند.»
نویسندهی نوشتهی "طغیان در برابر سرکوب و تبعیض" معتقد است، با وجود تمام فشارها علیه زنان و فعالان حقوق زنان در ایران "همواره تعداد بیشتری از زنان ایرانی مانند عباسقلیزاده به خیابان میروند و برای حقوق خود میجنگند."