1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

شوك و عصبانيت افكار عمومى در آمريكا

۱۳۸۴ شهریور ۱۲, شنبه

بوش به خطاى خود در مورد عملكرد ضعيف مديريت بحران اعتراف كرد و اين خيلى بهتر از انكار وجود چنين ضعفى است. او اكنون با بازديد از مناطق آسيب ديده رهبريتى كه تاكنون اثرى از آن نبود را به نمايش گذاشت و شايد هم با آن بر سرعت امداد رسانى افزوده شود. نه تنها زندگى انسانهاى بسيارى، بلكه آبروى آمريكا در جهان نيز اكنون در گرو كمك رسانى سريع به منطقه است.

https://p.dw.com/p/A5Jb
بازديد جرج بوش رئيس جمهور آمريكا از مناطق آسيب ديده از گردباد كاترينا.
بازديد جرج بوش رئيس جمهور آمريكا از مناطق آسيب ديده از گردباد كاترينا.عکس: AP

آمريكا شوكه شده است و ناباورى از ابعاد فاجعه بار گردباد كاترينا اكنون تبديل به عصبانيت گرديده. عصبانيت از ناتوانى مسئولان در مورد كنترل اوضاع و كمك به آسيب ديدگان.

آنچه كه در روزهاى گذشته در شهر نئورلان و در برابر چشمان جهانيان بوقوع پيوست، در حد يكى از قدرتمندترين و ثروتمند ترين كشورهاى جهان نبود. آمريكا اكنون احساس ميكند كه از سوى حكومتگرانش تنها گذاشته شده و در انظار عمومى جهان آبرويش رفته است. صحنه هائى كه در شهر سيل گرفته نئورلان شاهدش بوديم، بيشتر به صحنه يكى از كشورهاى آفريقائى كه در آن جنگ داخلى وجود دارد، شباهت داشت. سياهان شهر نئورلان تنها در يك شهر كه پائين تر از سطح دريا است زندگى نمى كنند، بلكه آنها در زير خط فقر نيز بسر ميبرند و بخاطر وضعيت اجتماعى شان امكان خروج از شهر را نداشتند. اما اين خطاست دولت بوش را متهم نمائيم كه بنا به دلائل نژادپرستانه به عمد مردم شهر را تنها گذاشته است، زيرا نه تنها دولت بوش، بلكه مقامات فدرال و محلى نيز ناتوانى خود را به اثبات رساندند، حتى شهردار شهر كه خود نيز يك سياهپوست است از پس كمك به بيماران، سالمندان و فقرا برنيامده است. بنابراين بايد گفت كه مشكل در آمريكا بسيارعميق تر از زدن اتهام راسيست بودن به مقامات دولتى و محلى است.

در آمريكا سالهاست كه بر فاصله بين فقرا و ثروتمندان و بر تعداد افراد طبقه اى كه در كلبه هاى چوبى و در زير خط فقر زندگى ميكنند افزوده ميشود. در ميان افراد اين طبقه، كودكان پنج ساله آموزش دزدى ميبنند و نوجوانانش به مواد مخدر اعتياد دارند و شبهاى محلات آنان پر است از قتل و آدم كشى. اما آنچه كه گرد باد كاترينا و شرايط پس از آن انجام داد اين بود كه ناگهان وضعيت آنها را در برابر چشمان حيرت زده افكار عمومى آشكار ساخت.

البته اين نيز خطا خواهد بود كه همه گناهان را واشنگتن جستجو كرد. مقامات محلى نيز در اين وضعيت سهيم هستند. مقامات محلى كه روزانه با وضعيت بغرنج اجتماعى درايالتهاى جنوبى آمريكا درگير هستند نيز همواره تصميم هايشان درست نبوده است. چه كسى بودجه ايالتى را براى سدى مصرف ميكند كه به احتمال يك به پانصد ممكن است تخريب شود. بودجه اى كه ميتوان با آن مدرسه و مهد كودك ساخت و بخاطر آن هم دوباره انتخاب شد. بهر تقدير واقعيت بسيار بغرنج تر از شرايطى است كه اكنون پس از اين فاجعه ما شاهد آن هستيم. بوش به خطاى خود در مورد عملكرد ضعيف مديريت بحران اعتراف كرد و اين خيلى بهتر از انكار وجود چنين ضعفى است. او اكنون با بازديد از مناطق آسيب ديده رهبريتى كه تاكنون اثرى از آن نبود را به نمايش گذاشت و شايد هم با آن بر سرعت امداد رسانى افزوده شود. نه تنها زندگى انسانهاى بسيارى، بلكه آبروى آمريكا در جهان نيز اكنون در گرو كمك رسانى سريع به منطقه است.