شكست ديدار آريل شارون و محمود عباس

سخنگويان سازمانهاى مختلف دولت اسرائيل در توجيه علل بى نتيجه ماندن مذاكرات نخست وزير اسرائيل آريل شارون و رئيس تشكيلات خودگردان فلسطين محمود عباس، كه از مدتها قبل اميدهاى زياد به آن بسته شده بود ميگويند: مسئله اصلى امنيت است. مسئولان دولت اسرائيل و فلسطينى ها قصد يا وظيفه داشتند در باره شرايط و نحوه خروج اسرائيل از نوار غزه با يكديگر گفتگو كنند، ولى زبان مشتركى كه فكر و منظور آنها را به يكديگر القاء كنند نيافتند. سپس در حاليكه اسرائيلى ها سعى ميكردند با وجود بى نتيجه بودن مذاكرات خوشبينى محدودى از خود ظاهر كنند، سخنگويان فلسطينى ها اين برداشت مأيوس كننده را اعلام كردند كه انتظارات آنها از اين گفتگو برآورده نشد.

هر دو طرف اصولآ بايد قبل از ملاقات با يكديگر در بيت المقدس ميدانستند كه از اين ديدار نتيجه مشخص و ملموسى حاصل نخواهد شد، چه همانطور كه در گفتگوهائى در اين سطح معمول است همه موضوعات صحبت از قبل مورد بررسى قرار گرفته و معلوم شده بود كه در چه زمينه توافق حاصل است و كجا نه. ظاهرآ شق دوم بيش از شق اول بود و اينكه اين ديدار با وجود اين صورت گرفت قطعآ به اين خاطر بود كه از خيلى وقت پيش ضرورت آن معلوم بود و قرار اين بود كه در ماه ژانويه امسال مذاكرات مستقيم بين فلسطينى ها و اسرائيل آغاز شود. ولى اين قرار بارها از طرف اسرائيل لغو شد با اين توجيه كه رئيس تشكيلات خودگردان فلسطين بقدر كافى براى استقرار امنيت و آرامش تلاش نميكند.

اين گفته بهانه اى بيش نبود، زيرا از چند ماه قبل آتش بس برقرار است و اگر اسرائيل حركتى حاكى از حسن نيت و اقدامى در جهت عادى شدن اوضاع و روابط انجام ميداد، مسلمآ اين آتش بس تثبيت ميشد. ولى اين كار صورت نگرفت و اسرائيل فقط به خود زحمت داد و چند تن از زندانيان فلسطينى را آزاد و يكى دو شهرك در كرانه باخترى رود اردن را تخليه كرد. ولى اينها چيزى نبود كه محمود عباس بتواند بعنوان حاصل سياست معتدل خود به مردم فلسطين عرضه كند. وى در عين حال نتوانست افراطيون عضو جنبش حماس يا جهاد اسلامى را واقعآ در طرح سياسى خود بگنجاند كه مرحله اول آن شامل آن خروج اسرائيل از نوار غزه و سپس و در اسرع وقت تشيكل دولت مستقل فلسطين ميشد. وى يعنى عباس بخاطر همين كار حتى انتخابات مورد نظر را به تعويق انداخت.

به همين عللى كه گفته شد ديدار بدون تأخير شارون عباس كارى لازم بود كه هر دو ميتوانستند طى آن و با يكديگر خيلى كارها را تصحيح كنند و تمشيت دهند، ولى اين كار را نكردند. از طرف ديگر همزمان با اين ملاقات اعمال خشونت آميزى از هر دو طرف سر زد كه خود آن هم دليل ديگرى بود براى ضرورت حصول پيشرفت در گفتگوها.

شارون بار ديگر سعى كرد براى كارى كه از مدتها قبل متعهد به انجام آنست بهائى مطالبه كند،
و گرنه خروج از نوار غزه كار چند ساعت يا حد اكثر چند روز است. اينست كه معلوم ميشود كه وى واقعآ قصد تحقق نقشه خود را ندارد و از هر فرصتى استفاده ميكند كه از آن فاصله بگيرد.