شرودر و خبرنگاران

. گرچه او در نخستين كنفرانس مطبوعاتى خود پس از تعطيلات تابستانى با اعتماد به نفسى بسيار و لبخندى بر لب ظاهر شد و حاضر جواب بود و لب بارها به طنز گشود، اما تو گويى با فاصله از همه مسائل سخن گفت. جايى براى گفت و شنود خصوصى نبود. خبرنگاران واقف از اين امر پرسشهاى خود را عمدتا به اصلاح بازار كار ، به عراق و خروج برخى از واحدهاى نظامى آمريكا از آلمان محدود ساختند.

تنها يك خبرنگار بود كه از اين دايره فراتر رفت و از ديدار شرودر از مزار پدر در رومانى و يا از فرزند خواندگى يك دختربچه روسى توسط خانواده شرودر پرسيد. سكوت يكباره بر كنفرانس حاكم شد آن هم در سالنى كه پر از خبرنگار بود. همه از خود پرسيدند كه آيا شرودر به اين پرسشها پاسخ خواهد داد؟ بله او پاسخ داد و اين خبر را تاييد كرد اما تصريح نمود كه حاضر به بيان احساسات خود و يا سخن راندن از مسائل خصوصى نيست. هر كسى از چنين حقى برخوردار است و او نيز همچنين. و شرودر اكنون به خوبى دريافته است كه بسيارى از مسائل شخصى و خصوصى اش در رسانه ها بازتاب يافته است. وى از اين پس حاضر به گفتگو با روزنامه غيرجدى و جنجال بر پا كن بيلد نيست و بر آن است تا مناسبات خود را با خبرنگاران به حالت عادى بازگرداند.

ظرف ماههاى گذشته ما همواره شاهد تنشى در مناسبات شرودر با رسانه ها بوديم تا جايى كه كار به خصومت بين آنها نيز كشيد. اين كه مشاجره با خبرنگاران هيچ ثمرى به همراه ندارد، چيزى نيست كه از نظر شرودر دور مانده باشد. اما عكس آن نيز صدق ميكند. و وى كه به صدراعظم رسانه ها شهرت دارد قدرت رسانه ها را به خوبى ميداند.

قدرت رسانه ها به گونه اى است كه ميتواند تمامى برنامه هاى اصلاحاتى شرودر و از آن جمله برنامه ۲۰۱۰، اصلاح بازار كار معروف به هارتز چهار، اصلاح قوانين مالياتى و سيستم درمانى كشور را در نطفه خفه كند. از اين رو حتى اگر وى به ضرورت گفت و شنود با خبرنگاران باور نداشته باشد نيز ميبايست به آنان بپردازد و پرسشهاى آنان را پاسخ گويد. همان پاسخهايى كه آلمانيها براى فهم بهتر تحولات اجتماعى آلمان بدان نياز دارند.

شرودر در اين نكته كاملا محق است كه اجراى برنامه هاى اصلاحاتى پيش از آنكه روندى بر آمده از اتخاذ سياست و تصويب قوانين باشد، ميبايست به واقعيت اجتماعى بدل شوند و از همين رو، مسئوليت انجام آن برعهده همگان است.