شادى در نپال
۱۳۸۵ اردیبهشت ۵, سهشنبهدر خيابانهاى كاتماندو به عوض تظاهرات اعتراضى عليه پادشاه اين كشور، جشن پيروزى برقرار است. منع رفتوآمد شبانه لغو شده و اعتراضات و اعتصابعمومى پس از ۱۹ روز رسما پايان گرفته است. اتحاد اپوزيسيون و مردم در خيابانها، عقبنشينى پادشاه را همچون پيروزى ارادهى خلق جشن گرفتهاند. يكى از شادىكنندگان در خيابان مىگويد: «من واقعا بسيار بسيار خوشحالم. عقبنشينى پادشاه يعنى صلح براى همه. اميدوارم كه مشكلات ما حل شوند».
نزديك به سه هفته پس از آغاز اعتراضات عمومى عليه سلطنت مطلقه، پادشاه نپال در قبال خواستههاى اصلى هفت حزب اپوزيسيون عقب نشست. روز جمعه نمايندگان پارلمان براى نخستين بار گردهم خواهند آمد. سخنگوى اپوزيسيون، برگزارى اجلاس قانون اساسى را مهمترين وظيفهى كنونى پارلمان قلمداد كرده است. به عقيدهى او چنين اجلاسى بايد آرزوها و احساسات مردم را در نظر گيرد و سپس با توجه به اين امر تصميم بگيرد كه آيا در نپال سلطنت برقرار بماند يا از بين برود.
قرار است رهبرى حكومت را كوايرالا (Koirala) رييس بزرگترين حزب اپوزيسيون نپال بر عهده گيرد. وى كه ۸۴ ساله است تا كنون چهار بار نخستوزير بوده و در واقع به نوعى نماد بىثباتى سياسى در كشور تبديل شده است. در مقابل وى چالشهاى عظيمى وجود دارد. يكى از اين چالشها پيشبرد مذاكرات صلح با شورشيان مائوئيست است كه ده سال است جنگ خونينى را عليه دولت و پادشاه نپال پيش مىبرند.
اينكه آيندهى نپال تا چه حد محاسبهناپذير است را مىتوان در واكنش رهبر شورشيان مائوئيست ملاحظه كرد. او استقرار دوبارهى پارلمان را هوچيگرى پادشاه خواند و مردم را فراخواند تا گزينش يك اجلاس قانون اساسى، به اعتراضات خود ادامه دهند. شورشيان، شادى احزاب اپوزيسيون از عقبنشينى پادشاه را خطايى تاريخى ارزيابى مىكنند. لازم به يادآورى است كه آنان در ماه نوامبر سال گذشته، با ساير احزاب اپوزيسيون بر سر پيكار عليه سلطهى مطلق پادشاه به توافق رسيده بودند.
عليرغم اين ترديدها و بدبينىها، سخنگوى احزاب اپوزيسيون توافق با شورشيان مائوئيست را كماكان معتبر خوانده و اعلام كرده كه آنان را در تصميمگيرىها دخالت خواهند داد. سخنگوى اپوزيسيون در اين زمينه مىگويد: «ميان اتحاد هفت حزب اپوزيسيون و مائوئيستها توافقى وجود دارد. ما مصمميم پيمان با آنان را رعايت كنيم. رهبران احزاب ما با مائوئيستها گفتگو خواهند كرد».
شادى و سرور در خيابانهاى نپال بزودى مىتواند جاى خود را به هشيارى دهد. احزاب اپوزيسيون در ۱۵ سال گذشته بارها با هم درگير شده و شانسهاى تاريخى زيادى را از دست دادهاند. پادشاه و دربار او بارها از اين اختلافات به نفع خود بهرهبردارى كردهاند. در نپال از يك شكست مقطعى ممانعت به عمل آمده است، اما بحران سياسى اين كشور را نبايد پايانيافته تلقى كرد.