سیمای جمهوری اسلامی، کسل کننده و بیمشتری
۱۳۸۷ شهریور ۲۱, پنجشنبهسایت خبری- تحلیلی تابناک از روزهایی گزارش میدهد که شبکههای تلویزیونی خارجی دچار زلزلهای شدید شدند؛ زلزلهای که نتیجهاش تعطیلیکامل برخی شبکهها شد. گزارش به عنوان نمونه به "شبکههای لوسآنجلسی" اشاره میکند.
روزهایی که به آنها اشاره شده است زیاد دور نیستند. همین سال پیش و به گفته تابناک در چنین روزهایی بوده است که «دستگاههای نظارتی آمریکا و برخی چهرههای سیاسی آنها، رادیو فردا و برنامه تلویزیونی VOA فارسی را به دلیل عدم استقبال عمومی مردم و جوانان در ایران، متهم به ناتوانی کرد و خواستار قطع بودجه دولت آمریکا به آنها شد».
حالا وضع چگونه است؟
اکنون وضع کاملا فرق کرده است. به گزارش تابناک، از تابستان سال گذشته برنامههای تفریحی، فراغتی و فیلمهای پرمخاطب رسانههای جمهوری اسلامی بهقدری کم شده و حساسیت به موسیقی چنان زیاد، که سیمای جمهوری اسلامی دیگر نه فیلم خوبی عرضه میکند، نه موسیقی فاخری.
کاهش شدید سطح برنامههای سیمای جمهوری اسلامی چنان بوده است که بنابر گزارش تابناک باعث شده، بازار رسانههای خارجی حسابی داغ شوند.
شنوندگان رادیو و تماشاگران تلویزیون چه میخواهند؟ چرا از رسانههای داخلی رویگردانند؟ چه چیزی را در رسانههای خارجی جستجو میکنند؟
اولین پاسخ، آزادی است. جوانی میگوید که نمیتواند احساساش را درست بیان کند، نمیتواند بگوید آنچه میخواهد، آن آزادیای که او به دنبال آن است چیست. او فقط میتواند بگوید که هرچه هست در رسانههای داخلی نیست!
نفر بعدی این توضیح را کمی دقیقتر میکند: «بعضی از اخبار در زمینهی سیاسی را بیشتر از طریق همین رادیوهای خارج کشور دریافت میکنیم. الان هم که اوضاع خیلی خرابتر شده، فیلمهای مورد نظر هم که همهاش تکراری است و تلویزیون و رادیوهم که شده مسجد. هیچی نمیدهند. اصلا چیز خاصی وجود ندارد».
و سومی اضافه میکند: « در برنامههایی مثل وی.او.ای شما چندان برنامههای مهیج و جالب نمیتوانید پیدا کنید و شاید فقط از این نظر جالباند که مردم میتوانند از زاویه دیگری هم خبری بشنوند».
خبرنگار تابناک به این کاری ندارد که بسیاری مخاطبان، برنامههای رسانههای داخلی را آزاد نمیدانند و برای دنبال کردن مسایل روز به رسانههای خارجی رجوع میکنند. گزارش تابناک روی کاهش پخش فیلمهای سینمایی خارجی به بهانه پخش تلهفیلمهای ضعیف داخلی، و موج گسترده پخش فیلمها و سریالهای بسیار ضعیف چینی و کرهای دست گذاشته است. چیزی که موجب شده است تا « بازار ماهواره داغتر و راه برای جولان شبکههای مخالف جمهوری اسلامی بازتر شود».
مخاطبین سیمای جمهوری اسلامی چه میگویند؟
یک اظهار نظر چنین است: « زمانی، شاید چهارسال پیش یا پنج سال پیش برنامههای تلویزیون جذابیت بیشتری داشت، سریالهای خیلی بهتری تنظیم شده بود، دوبله شده بود و پخش میشد. در این چند سال اخیر، مواردی هست که در برنامهی تلویزیون سریالهای خوب هم گذاشته شده. جز تک و توک، کارهای نسبتا قشنگ اخیرا خیلی کمتر شده».
اظهار نظری دیگر: «بعضی از کارهای موزیکال در قاعدهی تلویزیونمان نمیگنجد، بسیاری برنامههای جالب از موسیقی کلاسیک تا موسیقی محلیمان و موسیقی سنتیمان هم به طرز مناسبی در برنامههای تلویزیون جا ندارد. کلا تلویزیون ما از نظر موسیقایی بسیار ضعیف است، رادیومان قوی است».
گفته میشود مردم بیشتر دنبال فیلم، سریال و موزیک هستند. در این مورد یک بیننده تلویزیون چنین میگوید:
« اگر برنامهها بخواهد همواره رنگ و لعاب سیاسی و خبری بیشتری پیدا کند، به مرور اصلا خستهتان میکند و جذابیتی ندارد. شاید کانالهایی مثل NBC2 که فیلمهایی را نشان میدهد و البته تا جایی که به سبک و سیاق خانوادههای ایرانی میخورد، خوب خیلی خوب است. بی.بی.سی پرایم، میتواند خیلی اینجا جذابیت داشته باشد، اگر بشود آنرا گرفت».
فقط فیلمهای سینمایی خوب یا برنامههای تفریحی نیستند که حذف شدهاند. یکی از بینندگان تلویزیون میگوید: «بخش اطلاعرسانی و مستنداتش هم حتا بسیار پایین آمده، یعنی قبلا فیلمهای مستند هم قویتر عمل میکرد. سریالها هم که خب خیلی محدودیت دارند و بعضا به حدی تغییر میکنند که ممکن است داستان فیلم اصلا عوض بشود».
خبرنگار تابناک نوشته است که روند دلزدگی از رسانه های داخلی، در جریان بازیهای المپیک به اوج خود رسید، تا جاییکه "الجزیره اسپرت" حتی منبع خبرهای روزنامهها ومطبوعات ورزشی ایران شده بود.