سيمين بهبهانى / جلوگيرى از برگزارى مجمع عمومى کانون نويسندگان توسط وزارت اطلاعات

مصاحبه گر: بهنام باوندپور

دويچه وله: خانم سيمين بهبهانى، وزارت اطلاعات جمهورى اسلامى مانع از برگزارى مجمع عمومى کانون نويسندگان ايران شده است. ابتدا بفرماييد برگزارى مجمع عمومى با چه هدفى مى خواسته است صورت بگيرد؟

سيمين بهبهانى: مجمع عمومى کانون به منظور انتخابات مجدد براى انتخاب دبيران آينده ى کانون مى بايستى صورت بگيرد. هرسال اين مجمع بايد داير بشود و دبيران جديد انتخاب بشوند و هر دبيرى مى تواند دو دوره دبير باشد. يعنى امسال که انتخاب شد، سال ديگر هم اگر بخواهند او را انتخاب بکنند مانعى ندارد. ولى بيش از دوسال نمى تواند دبير باشد، مگر آنکه يک سال اين ميان فاصله بيفتد و بعد سال بعدش انتخاب بشود. بنابراين بايستى هرسال اين مجمع تشکيل بشود و دبيران کانون انتخاب بشوند.

دويچه وله: فکر مى کنيد چرا وزارت اطلاعات در شرايط کنونى، بايد مانع از برگزارى مجمع عمومى کانون نويسندگان بشود؟

سيمين بهبهانى: در اين مورد هيچ نوع توضيحى به ما نداده اند، جز اينکه مصلحت نيست.

دويچه وله: گويا مسئولان کانون نويسندگان به وزارت اطلاعات احضار شده اند و در آنجا اين دستور را شنيده اند که حق برگزارى مجمع عمومى را ندارند. آيا شما هم جزو کسانى بوده ايد که به وزارت اطلاعات احضار شده اند؟

سيمين بهبهانى: بله، ولى اين کلمه احضار را بهتر است که به عنوان دعوت مطرح کنيم. از ما در نهايت احترام دعوت کردند که آنجا حاضر باشيم و در سر ساعت هم ما پنج نفر از دبيران کانون آنجا حاضر شديم و به ما گفته شد که اين مجمع تشکيلش در اين اوضاع به صلاح نيست. هرچه خواستيم بدانيم که چرا به صلاح نيست، بالاخره متوجه نشديم. يعنى توضيحات کافى نداشتند.

دويچه وله: حدس خود شما چيست؟

سيمين بهبهانى: من نمى دانم. ما توضيح داديم که يک سازمان سياسى نيستيم، يک سازمان صنفى هستيم و صرفا براى آزادى انديشه، بيان و قلم فعاليت مى کنيم، و شايد اين آزادى انديشه و بيان و قلم در اين شرايط زياد مورد توافق نباشد و شايد به اين علت نخواسته اند که ما دوباره مجمعى تشکيل بدهيم. البته ما در اساسنامه پيش بينى کرده ايم که در شرايطى که نتوانيم به علت بحرانها مجمع عمومى را تشکيل بدهيم، دبيران کانون کماکان بايستى به وظايف خودشان ادامه بدهند.

دويچه وله: نيروهاى معترض اصلاح طلب در ايران بارها از »تهديدها و ارعابها« سخن گفته اند. آيا اين تهديدها در مورد اعضاى کانون نويسندگان ايران هم در اوضاع اخير وجود داشته است؟

سيمين بهبهانى: البته مى دانيد که ما در حال حاضر دو زندانى داريم. يکى آقاى ناصر زرافشان است و ديگرى آقاى عليرضا جبارى، که اميدوارم هردو به زودى آزاد بشوند. البته اين دو نامى را که بردم فقط از کانون نويسندگان است و زندانيان ديگر که خود مطلع هستيد از اصلاح طلبها و يا از دانشجويان هنوز در زندان به سر مى بردند و اميدوارم که اين زندانيان هرچه زودتر آزاد بشوند.

دويچه وله: خانم بهبهاني، گويا امروز در ارتباط با توصيه اى که وزارت اطلاعات به شما براى عدم برگزارى مجمع عمومى کرده، شما بيانيه اى را منتشر کرده ايد. اين بيانيه حاوى چه مسايلى است؟

سيمين بهبهانى: ما البته روى سايت کانون نويسندگان خواهيم گذاشت و به روزنامه ها هم خواهيم فرستاد که اميدوارم مفاد آن پخش بشود. ولى اگر بخواهيد من همين الان آن را مى خوانم:
اطلاعيه ى کانون نويسندگان ايران درباره ى عدم تشکيل مجمع عمومى
“در طى ممانعت از برگزارى مجمع عمومى کانون نويسندگان ايران در آذرماه ۱۳۸۱، کانون در دو نوبت با تعيين هياتهايى، به گفتگو با مسئولان وزارت ارشاد اقدام کرد تا مجوز لازم براى تشکيل مجمع عمومى را کسب کند. به رغم وعده هاى مساعد مسئولان وزارت ارشاد، با تاسف در نهايت توفيق حاصل نشد و هيات دبيران به خواست اعضا و بنابه وظيفه خود تصميم گرفت مجمع عمومى را در تاريخ ۷ اسفندماه ۱۳۸۲ در يک منزل شخصى برگزار کند. اما مقامات امنيتى صبح روز برگزارى انتخابات با فراخواندن پنج تن از دبيران کانون نويسندگان از آنها خواستند که از برگزارى مجمع خوددارى کنند. به استناد ماده ى ۴۱ اساسنامه ى کانون، هيات دبيران همچنان به وظايف خود ادامه خواهد داد.“

دويچه وله: خانم بهبهانى، با توجه به جنگ قدرتى که امروز در ايران وجود دارد، آيا به آينده خوش بين هستيد يا نه؟

سيمين بهبهانى: من فکر نمى کنم که آينده ى چندان روشنى باشد. هرچه مى گويم روى يک شم بخصوص زنانه است. من فکر مى کنم که در آينده اين دو نيرو که فعلا در حال حاضر وجود دارند، به هرحال با هم جدلهايى خواهند داشت.