سياست كشور آلمان نسبت به مسئله اختلافات چچن و برخورد گرهارد شرودر صدراعظم اين كشور

مهمترين موضوع مورد توجه مطبوعات امروز در درجه اول حمله تروريست ها به يك مدرسه واقع در شمال قفقاز است. اين مدرسه در يك شهر كوچك در اوستياى شمالى بنام بسلان واقع ميباشد كه در مرز چچن قرار دارد. گروگان گيرها ۲۵ نفرزن و مرد مسلح اند. آنها خواستار آزادى شورشيان زندانى چچن در جمهورى اينگوش هستند و تهديد كرده اند در قبال كشته شدن هر شورشى، ۵۰ نفر از كودكان را به قتل خواهند رساند. اين در حالى است كه هنوز يك هفته بيشتر از سقوط دو هواپيماى روسى توسط دو زن تروريست چچنى و دو روز بيشتر از انفجار بمب در ايستگاه متروى مسكو نمى گذرد.

روزنامه مونشنر مركور در اين مورد مى نويسد:
« سياست نمونه بارزى از اعمال بى رحمانه است كه كه شورشيان از آن توانسته اند بخوبى بياموزند. بار ها كرملين در ارتباط با مسئله چچن از قلع و قمع تروريست ها سخن گفته است. اين در حالى است كه بايد در نظر گرفت كه در اينجا منظور از تروريست هر كسى است كه به ترور دولتى روسيه در قفقاز سر خم نمى كند. در غرب چشم ها در اين مورد بر هم گذاشته مى شود. گرهارد شرودر صدر اعظم آلمان نيز جرئت نكرد در مقابل پوتين رئيس كرملين مضحكه انتخابات جديد در چچن را موضوع گفتگو قرار دهد و به همين دليل بدرستى از طرف جناح اپوزيسيون در آلمان مورد انتقاد قرار گرفته است. اين جنايت كارانند كه كودكان را به عنوان گروگان مى گيرند. اما چرا اين مسئله تا اين حد پيش رفته است، به سياست كرملين باز مى گردد. مسكو با خشونت با اين مشكل برخورد خواهد كرد. شورشيان نيز همينطور.»

روزنامه وست دويچه تسايتونگ چاپ دوسلدورف در باره مسئله قفقاز مى نويسد: « طبيعى است كه هراس بزرگ است. و همينطور طبيعى است كه براى تروريسم افراط گراى اسلامى كور توجيحى وجود ندارد. اينكه خشونت هميشه گريبانگير بى گناهان مى شود و در قفقاز در اين ميان كودكان دانش آموز را در چنگال خود گرفته است، فقط به يك صورت قابل توصيف است: بربريت محض. اين يك رياكارى است كه سياستمداران در مسكو طورى وانمود مى كنند، مثل اينكه هيچ گونه مسئوليتى را بر عهده ندارند. اينكه آتش مسئله حل نشده اختلافات چچن هر چه بيشتر دامنگير مناطق همسايه نيز مى شود، آخرين دستاورد سياست سخت آنان نيست. در حالى كه ولاديمير پوتين رئيس كرملين با اصرار ناديده مى گيرد كه اتخاذ اين سياست به جايى نمى رسد، و بر سر كار نشاندن مالك جديد بر رعيت هاى گوسنى را به عنوان دليلى بر ايجاد ثبات موقعيت در منطقه جشن مى گيرد، هر انفجار، حمله و هر گروگانگيرى عكس اين را نشان مى دهد.»

روزنامه مركيشه آلگماينه چاپ پتسدام در اين باره مى نويسد:
« حضور صدراعظم آلمان در سوچى براى شركت در ديدار سران سه گانه، با توجه به خشونت باورنكردنى اعمال تروريستى اخير، كاملا نامناسب و بى وقت به نظر مى رسد. اگرچه بسيارى از ناظران سازمان هاى بين المللى انتخابات در جمهورى قفقاز را ناروشن و مورد سوال مى بينند، گرهارد شرودر تأكيد مى كند كه او نكات مشخصى را در غيرقانونمند بودن آن نمى بيند. درجايى كه اسرائيل با هر اقدام تروريستى فلسطينيان به سياست خوددارى فراخوانده مى شود، ولى آنطور كه مشخص است يك اشاره كوتاه به ولاديمير پوتين به عنوان يك دوست خوب، از قرار خواست زيادى است.»

روزنامه نوردوست تسايتونگ در اين باره مى نويسد:
« سال ها پيش سياست مصصم وسخت پوتين در باره مسئله قفقاز به حل اختلافات در اين منطقه كمكى نكرده و به عكس به تشديد مشكل انجاميده است. آيا حداقل او خود آن را مى بيند؟ دوست نزديك او گرهارد شرودر كه با پوتين ارتباط دوستى و شخصى خاصى را يافته است، دوستى كه سياستمدار ديگرى در جهان به آن نرسيده، لااقل با تكيه بر اين دوستى مى توانست به ولاديمير پوتين در بدست آوردن شناخت جديد نسبت به اين موضوع يارى رساند. ولى او به عكس آن عمل كرده است. سخنان او در استراحتگاه سوچى در كنار درياى سياه نه تنها انتقادى بر سياست پوتين بوده، بلكه پوتين را در انجام سياستش نيرومندتر ساخته است،»