1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

سياست عمرانى آمريكا: كمك غذائى يا نابودى كشاورزى محلى؟

۱۳۸۵ بهمن ۶, جمعه

سازمان خواروبار و كشاورزى ملل متحد، در تازه‌ترين گزارش خود، خواستار اصلاح اساسى روش توزيع مواد غذائى كشورهاى صنعتى در ميان كشورهاى فقير جهان شد.

https://p.dw.com/p/A6Xc
گرسنگى در نيجريه نفت خيز: عدالت يا كمك غذائى بيگانه؟
گرسنگى در نيجريه نفت خيز: عدالت يا كمك غذائى بيگانه؟عکس: AP

بيشترين انتقاد، در اين گزارش متوجه سياست‌هاى ايالات متحده آمريكا است. اين كشور، با پرداخت يارانه به كشاورزان خود سبب مى‌شود كه آن‌ها بتوانند مازاد توليد خود را حفظ كنند. دولت آمريكا اين مواد اضافى را به عنوان كمك‌هاى عمرانى به كشورهاى فقير صادر مى‌كند تا به قيمت ارزان در اختيار مردم قرار گيرند. در نتيجه توليد خواروبار در محل مقرون به صرفه نيست و كشاورزى محلى از رشد باز مى‌ماند.

پيشنهاد اعمال اصلاحات اساسى در روش توريع مواد غذائى كشورهاى صنعتى، با استقبال سازمان آلمانى كمك به گرسنگان جهان روبرو شد. ”هانس يوآخيم پرويتس” دبيركل اين سازمان، در اين زمينه گفت: ”ارسال مواد غذائى براى نجات زندگى ميليون‌ها انسان به ويژه در مناطق بحران زده ضرورى است، اما استفاده نادرست از آن مى‌تواند زيان‌هاى شديدى به بار بياورد”.

دبيركل سازمان آلمانى كمك به گرسنگان جهان، با اشاره به نمونه دارفور در جنوب سودان، ارسال خواروبار را از سوى كشورهاى صنعتى به اين منطقه درست دانست و گفت: ”در اينجا، به دليل جنگ‌هاى دائمى، شانس ديگرى براى تغذيه آوارگان نداريم، زيرا كه مردم نمى‌توانند مزارع خود را به زير كشت ببرند. اما در مناطقى كه دچار خشكسالى مى‌شوند، ارسال خواروبار بايد به عنوان آخرين راه حل، براى مقابله با كمبودها، آن هم به صورت موقتى در دستور كار قرار گيرد. اگر بازارهاى محلى به صورت دائمى از خواروبار وارداتى پر شوند، ديگر توليدات غذائى محلى مقرون به صرفه نخواهد بود”.

به گفته پرويتس، دولت آمريكا متاسفانه همچنان مازاد غلاتى را كه از طريق پرداخت يارانه توليد مى‌شود، به عنوان كمك‌هاى عمرانى به كشورهاى نيازمند اين كمك ها مى‌فرستد. بيش از همه، روش برخورد دولت‌ها و نهادهاى غيردولتى محلى با اين كالاهاى وارداتى قابل انتقاد است. آن‌ها، بخش اعظم خواروبار وارداتى را در بازار محلى به معرض فروش مى‌گذارند. درآمد حاصله معمولا صرف طرح‌هاى عمرانى مى‌شود، با اين همه، اين روش از انگيزه سرمايه گذارى محلى درتوليد مواد غذائى مى‌كاهد و در نهايت امر، با هدف كمك براى كمك به خود مغايرت دارد.

سازمان آلمانى كمك به گرسنگان جهان، پس از انتشار گزارش انتقادى سازمان خواروبار و كشاورزى ملل متحد، ضمن پشتيبانى از اين گزارش اعلام كرد: همه اشكال ارسال خواروبار كه مستقيما در خدمت ايجاد شانس ادامه حيات در شرايط بحرانى نيستند، مى‌بايست مورد تجديد نظر قرار گيرند.

از ديد اين سازمان، دولت آمريكا مى‌بايست به جاى پرداخت يارانه به صنايع كشاورزى خود، از پروژه‌هاى بلندمدت در عرصه تامين مواد غذائى كشورهاى فقير پشتيبانى كند. پروژه‌هائى كه هزينه‌هاى آن‌ها از طريق مازاد مواد غذائى آمريكا تامين نمى‌شود”. دبيركل سازمان آلمانى كمك به گرسنگان جهان، اين را كه آمريكا پس از ۵۰ سال همچنان روش قديم خود را به كار مى‌گيرد، تكان دهنده توصيف كرد.

سازمان آلمانى كمك به گرسنگان جهان يكى از بزرگترين نهادهاى امدادى غيردولتى در آلمان است. اين سازمان، وظيفه رساندن كمك‌هاى فورى هنگام فاجعه‌هاى طبيعى و اجراى طرح‌هاى عمرانى با مشاركت نهادهاى محلى را در كشورهاى درحال توسعه به عهده دارد. اما هدف نهائى خود را كمك براى كمك به خود مى‌داند.

اين سازمان، از زمان تاسيس خود در سال ۱۹۶۲ تاكنون با صرف يك ميليارد و ۶۰۰ ميليون يورو، حدود ۵ هزار پروژه عمرانى در ۷۰ كشور جهان اجرا كرده كه هدف همه آن‌ها مبارزه با گرسنگى و فقر بوده است.