سه سال زندان براى نوشين احمدى خراسانى و پروين اردلان
۱۳۸۶ اردیبهشت ۴, سه‌شنبه
دویچه‌وله: خانم ستوده مطلع شدیم که خانمها پروین اردلان و نوشین احمدی خراسانی هر یک به سه‌سال حبس محکوم شده‌اند. اگر ممکن است جزییات بیشتر این حکم را توضیح بدهید؟
نسرین ستوده: موکلانم خانمها پروین اردلان و نوشین احمدی از دو اتهام تبلیغ علیه نظام و شرکت در تجمع غیرقانونی بابت تجمع‌شان در میدان هفت‌تیر در تاریخ خرداد ۸۵ تبرئه شدند، اما به اتهام تبانی و اجتماع جهت برهم‌زدن امنیت کشور به استناد ماده‌ی ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی هر کدام از آنها به سه‌سال حبس محکوم شدند که دو سال و نیم از این حبس به مدت ۵ سال معلق می‌شود، اما باید شش‌ماه از آن را در زندان بگذرانند. این حکم فرصت اعتراض دارد که ما حتما، من به اتفاق دیگر وکلای این پرونده خانمها عبادی و علىکرمی حتما در مهلت قانونی اعتراض خودمان را نسبت به این حکم به دادگاه ارائه خواهیم کرد.
آیا دادگاهی برای این دو نفر با حضور وکیل تشکیل شد یا اینکه این حکم بلافاصله بعد از بازپرسی‌ها صادر شد؟
دادگاه این دو نفر در تاریخ ۱۳ اسفند در شعبه‌ی ششم دادگاه انقلاب تشکیل شد. در همان تاریخ فعالان جنبش زنان در اعتراض به محاکمه‌ی دو تن از فعالان که مصادف با روز جهانی زن شده بود در جلوی دادگاه انقلاب تجمع داشتند. در همان روز خانمها پروین اردلان و نوشین احمدی بازداشت شدند و به زندان اوین هم منتقل شدند، به دلیل شرکت در آن تجمع مقابل دادگاه انقلاب.
برای اتهام دومشان هنوز حکمی صادر و یا دادگاهی تشکیل شده است؟
نخیر. ما منتظریم برای حکم دوم هم مراحل قانونی طی بشود تا به صدور حکم منجر بشود.
شما بعنوان وکیل، روند رسیدگی به این پرونده را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
روند رسیدگی به کلیه‌ی پرونده‌های جنبش زنان متاسفانه بسیار سوال‌برانگیز است. جای سوال اینجاست که اگر زنی برای احقاق حقوق اجتماعی خودش خواسته‌های مدنی و خانوادگی، مطالبات خودش را مطرح می‌کند، چگونه می‌تواند این مطالبات، تبانی و اجتماع جهت برهم‌زدن امنیت کشور محسوب بشود. اینکه مطالبات زنان برای تنظیم روابط خانوادگی‌شان در چارچوب امنیتی مورد بررسی قرار می‌گیرد جای سوال زیادی دارد.
گفتید که در مهلت قانونی حتما تقاضای تجدیدنظر برای این حکم می‌کنید. در صورت رد تقاضای تجدیدنظر و یا تایید حکم از طرف دادگاه تجدیدنظر چه راهکار قانونی دیگری برای اینکه این دو فعال جنبش زنان به زندان نیفتند، وجود دارد؟
البته ما بازهم به اقدامات خودمان ادامه خواهیم داد و از این حکم فرجام‌خواهی خواهیم کرد و در نهایت اگر لازم باشد، نسبت به گزارش آن به دفتر نظارت و پیگیری هم اقدام خواهیم کرد تا نهایتا نسبت به احقاق حقوق موکلان خودمان اقدام بکنیم.
اگر لازم باشد از مراجع بین‌المللی هم کمک می‌گیرید؟
حتما مراجع بین‌المللی تا جایی که وظیفه اختیارات‌شان هست ما از آنها می‌خواهیم. قضیه یک قضیه‌ی آشکار اجتماعی هست و طبیعی‌ست که از مداخلات آنها هم استقبال می‌کنیم.