سه زندانى سابق اردوگاه گوآنتانامو دوره اسارت خود را شرح ميدهند

اين ۳ فرد انگليسى كه مسلمان ميباشند، در سال ۲۰۰۲ ميلادى در افغانستان به اسارت گرفته شدند و در اردوگاه گوآنتانامو حبس گرديدند. در ماه مارس گذشته، ارتش آمريكا آنها را آزاد ساخت. گزارشگر صداى آلمان در اين زمينه گزارش ميدهد:

گوآنتانامو بغداد نيست، اين نكته اى بود كه، وكلاى مدافع اين ۳ زندانى سابق، بارها بر آن تاكيد ورزيدند. موضوع بر سر پا از حدود خود فراتر گذاشتن در مورد برخى از سربازان نيست بلكه، مسئله، نقض سيستماتيك حقوق بشر و در هم شكستن انسانها طبق علائق كشورى در فضائيست كه، سالها عارى از قانون بوده است .

يكى از وكلاى اين ۳ نفر، ميشائيل ريتنر در اين زمينه افزود:” اردوگاه اسراى گوآنتانامو براى كسانى كه در آن محبوس ميباشند، يك كابوس غير قابل تصور است، بدون هر گونه راه خروج.”

در ۱۱۵ صفحه، اين ۳ فرد آزاد شده و آنگونه كه اثبات گرديده، بيگناه بريتانيائى، دوره عذاب خود را مختصرآ و به شيوه اى موضوعى و به همين علت به صورتى هراس آورتر به توصيف درمياورند. موضوع بر سر جزئياتى است كه، حتى خود ميشائيل ريتنر تا زمان برملا شدن صحنه هاى وحشت آور زندانهاى عراق، نميخواست آنها را باور كند. او شرح ميدهد:” براى مدت ۱۶ ساعت گرفتار در بندهاى كوتاه بر زمين سلولهاى بازجوئى در زنجير بودن، تحت تاثير گرما و سرماى شديد، سر و صداى زياد، با هفت تيرى كه هنگام بازپرسى بر شقيقه جاى گرفته است، با تنى برهنه، اغلب انجام تجسسهاى غير ضرورى قسمتهاى مختلف بدن، ضربات و حبس انفرادى، همه اينها در اين گزارش ثبت شده اند.”

براى اينكه تروريستهاى احتمالى مطيع گردند، روشهاى مختلف شكنجه وجود داشتند. آصف اقبال تشريح ميكند كه، چگونه او هفته هاى متمادى بصورت انفرادى در يك محفظه فلزى بر روى فلز برهنه، در گرماى شديد محبوس بود. او سپس در بلوك بازجوئيها مجبور بوده است، با پيكرى خيس، ساعتهاى طولانى در دمائى تقريبآ برابر با صفر درجه، تحمل بياورد. تهديدها، اعمال ضرب و جرح، سلب تمامى اختيارات و امكانات، يعنى عدم وجود وسايلى همچون ظروف غذا خورى، صابون و روانداز، تقريبا به زندگى روزمره در اين اردوگاه تعلق داشتند.

هر ۳ نفر اين افراد اعتراف كردند كه در يك نوار ويدئوئى به همراه اسامه بن لادن بوده اند اگر چه، همگى ميتوانستند ثابت كنند كه، در زمان تهيه اين فيلم در بريتانياى كبير بوده اند. بنابراين، يك اعتراف اجبارى كه ريتنر را معتقد ميسازد:”تمامى اطلاعاتى كه از گوآنتانامو منشا ميگيرند و سازمانهاى سرويس مخفى آمريكا و دولت اين كشور بر آن تكيه ميكنند، كاملآ غير قابل قبولند.”

در گزارش مزبور صحنه هاى بيرحمانه ترى وجود دارند كه، در آنها، آنچه اين ۳ مسلمان انگليسى بعضآ ديده و اغلب شنيده اند به توصيف در ميآيند. تلاشهاى اقدام به خودكشى، اعمال ضرب و جرح وحشيانه و تهديدهاى جنسى. وكيل مدافع ميشائيل ريتنر احتياجى به مبالغه ندارد. براى مثال او نميخواهد مشخص سازد كه، آيا واقعآ به زندانيان مقادير زيادى مواد مخدر داده شده است، يا اينكه آيا اين مواد واكسنهائى بوده اند كه، براى حفظ سلامت زندانيان به آنها تزريق شده اند.

اسناد موجود، اينك در اختيار سناى آمريكا قرار داده ميشوند و قرار است پايه و اساس ۵۰ جريان محكمه ديگر در همين رابطه در واشنگتن قرار گيرند. مركز اجراى مفاد قانون اساسى آمريكا در نيويورك سرانجام تنها يك هدف را دنبال ميكند و آن اين است كه:” اردوگاه گوآنتانامو بايستى تعطيل گردد. اين چنين روشهائى بايد خاتمه داده شوند.”