سلام آلمان!
۱۳۸۴ خرداد ۱۹, پنجشنبهکاری بود که مردم و ماموران انتظامی از روزها پیش خود برای آن آماده کرده بودند.
پیش از پایان مسابقه، بسیاری از مردم همانطور خود را برای جشن و پایکوبی آماده کرده بودند که ماموران انتظامی. روز جمعه که ایران با کره شمالی بازی داشت از آنجا که شنبه و یکشنبه عزای عمومی بود مسئولان همهییترفندها را بهکار بستند تا مردم پس از مسابقه راهی خیابانها نشوند و به پایکوبیای که در هر حال با عزاداریها بیتناسب بود نپردازند. گزارشگر تلویزیون دهها بار بهتاکید خبر میداد که آن مسابقه از اهمیت خاصی برخوردار نیست و درهای استادیوم یکصدهزارنفری آزادی تنها به روی ۳۰ هزار تماشاگر گشوده شده بود.
غروب چهارشنبه در خیابانها و کوچههایی که رفت و آمد مختصری در آنها دیده میشد گهگاه فریادهایی از خانهها و مردمی که جلوی تلویزیونها جمع شده بودند بهگوش میرسید که تا پایان نیمهی اول و به دنبال هر فرصت از دست رفتهای به آه بلندی ختم میشد. گرچه نتیجهی مساوی نیز ایران را به جام جهانی میرساند، نگرانی از تکرار تجربهی چهارسال پیش که شکست در مقابل بحرین، راه ایران به مسابقات جام جهانی را سد کرد هیجان تماشاگران را دوچندان کرده بود. تیم ایران باید یک نیمه را بدون گل پشت سر میگذاشت تا دقیقهی نخست نیمهی دوم به وسیلهی محمد نصرتی صاحب اولین و تنها گل بازی شود.
چهارشنبه شب دقایقی پس از پایان مسابقه خیابانهای شهر شیراز که از دو سه ساعت پیش نسبتا خلوت بودند از انبوه جمعیت و ماشین لبریز شد. در شیراز بلوار چمران و خیابانهای اطراف باغ ارم یکی از مراکز تجمع مردم و بهویژه جوانان است. گذشته از روزهای تعطیل، در هر مناسبتی نیز دهها هزار نفر با ماشین و پیاده به این بلوار هجوم میآورند. چهارشنبه شب نیز از هر سوی شهر ماشینها بوقزنان به سوی بلوار چمران در حرکت بودند. صدای فشفه و ترقه و «بمبهای» کوچک دستسازی که صدایی مهیب دارند و چندان بیخطر هم نیستند از صدها متر مانده به بلوار به گوش میرسید. هر کس وسیلهای میجست تا زودتر به انبوه جمعیت بپوندد. در فواصلی نیز آمبولانسی آزیرکشان خبر از سانحهای میداد که در این روزها کم پیش نمیآید.
چراغهای چشمکزن، جوانانی که از پنجرهی ماشینها به بیرون آویزانند و پرچم ایران را در دست دارند، صدای بلند موسیقی و بوق و بوق و بوق، تصویر و صدای آشنایی چنین روزهایی است. از برخی شهرها خبر میرسد که درگیریهایی نیز میان ماموران و مردم بهوجود آمده است. مطابق گزارش شاهدان عینی در شهر تبریز عدهای جشن راهیافتن ایران به جام جهانی را بهانه قرار داده و در خیابانها شعارهای ناسیونالیستی سر دادهاند. در برخی از نقاط تهران نیز مانند میدان محسنی، میدان ونک و شهرک اکباتان درگیریهایی با ماموران انتظامی بهوجود آمده است. در شیراز به رغمحضور محسوس نیروهای انتظامی در خیابانها و به ویژه در بلوار چمران و خیابانها اطراف آن اوضاع در مجموع آرام بهنظر میرسید.
جشن و پایکوبی مردم شیراز تا ساعتی پس از نیمه شب نیز ادامه داشت. در حالی که خیابانها رفته رفته خلوتتر میشدند در هر گوشه و کناری عدهای دور ماشینی جمع شده و با تصنیفهای شادی که اغلب محصول اسآنجلس است به رقص و پایکوبی مشغول بودند.
یکی از روزنامهها پیشنهاد کرده بود که روز پنجشنبه تعطیل رسمی اعلام شود. گرچه این پیشنهاد پذیرفته نشد، بسیاری از مردم صبح پنجشنبه را نیز با گفتگو دربارهی بازی دیروز و راه یافتن ایران به جام جهانی آغاز کردند. به نظر نمیرسد که پنجشنبه بهویژه در ادارههای دولتی کسی وقت کار کردن پیدا کند. گرچه در روزهای عادی نیز «کار مفید» کارمندان دولت ساعتی بیشتر از وقت آنان را تلف نمیکند.
بهزاد کشمیریپور، گزارشگر صدای آلمان از شیراز